Jaarverslag 2005 - Vlaamse Ombudsdienst

HOOFDSTUK 8
Onderwijs
H ET G EMEENSCHAPSONDERWIJS
In dossier 2005-0058 wordt de zoon van de verzoeker van school gestuurd. De ouders hadden
deze zware tuchtsanctie niet verwacht. De aanleiding was een vechtpartij op school op 21
januari 2005. De klassenraad beslist op 24 januari de leerling onmiddellijk van school te sturen.
Dit wordt op 25 januari per brief meegedeeld aan de ouders. De Vlaamse regelgeving eist
drie stappen bij het opleggen van een tuchtsanctie: een voorafgaandelijk advies van de begeleidende
klassenraad, het voorafgaandelijk horen van de leerling en zijn ouders en de beslissing
schriftelijk en gemotiveerd vooraf meedelen.
De school heeft geen ruimte gelaten om voorafgaand aan de sanctie de situatie te bespreken,
de leerling en zijn ouders werden niet gehoord. De beslissing werd niet vooraf en onvoldoende
gemotiveerd meegedeeld. Pas nadien, op 31 januari, volgde een grondige motivering
van de beslissing tot uitsluiting. Het CLB heeft dan geholpen bij het zoeken naar een andere
school. De verzoeker had ondertussen bezwaar ingediend tegen de sanctie bij de algemeen
directeur van de scholengroep. Het schoolreglement voorziet in die beroepsprocedure. Een
beroepscommissie moet dan de beslissing ofwel bevestigen ofwel herzien. De beroepscommissie
wordt echter niet samengeroepen. Omdat de verzoeker niet op de vastgelegde wijze een formeel
beroep heeft ingediend wordt zijn brief beschouwd als een informele klachtbrief en niet
als een beroep. De verzoeker wordt daar niet over geïnformeerd.
Dat de procedure inzake tuchtsancties niet werd gevolgd is uiteraard een schending van de
goede uitvoeringspraktijk. De verzoeker uitte zijn bezwaren tegen de sanctie per e-mail, gericht
aan de algemeen directeur van de scholengroep. Ook het verslag van de klassenraad van 31 januari
vermeldt dat de ouders niet akkoord gaan met de sanctie en klacht hebben neergelegd bij de scholengroep.
Via de Vlaamse Ombudsdienst klaagt de verzoeker niet alleen over de wijze waarop de
sanctie werd uitgesproken maar ook over de sanctie op zich. Ondanks al die mededelingen acht de
scholengroep het niet nodig om dit aan de beroepscommissie voor te leggen. Dat is geen zorgvuldige
interne klachtenbehandeling.
In zijn jaarverslag 2004-2005 stelt ook het Kinderrechtencommissariaat vast dat de procedures
bij tuchtsancties onvoldoende worden nageleefd: ouders worden niet op voorhand gewaarschuwd
dat hun kind een sanctie boven het hoofd hangt en er wordt geen recht op verdediging geboden.
In dossier 2005-0612 is de verzoeker niet tevreden over de pedagogische aanpak van een
school en het type buitengewoon onderwijs dat zijn zoon zou aankunnen. Hij wenst een
gesprek met de algemeen directeur van de scholengroep. De verzoeker moet dit absoluut schriftelijk
melden. Het is voor hem echter moeilijk om dit precies te verwoorden. Nederlands is
bovendien niet zijn moedertaal. Na tussenkomst wordt dan toch een gesprek georganiseerd
met de algemeen directeur van de scholengroep, de directrice van de school en een psychologe
van het CLB, dit tot tevredenheid van de verzoeker.
De scholengroep is het klachtkanaal voor ouders en leerlingen als zij bij de school geen gehoor
vinden. Inderdaad vraagt de procedure een formele schriftelijke klacht. Dit moet echter met de
nodige soepelheid worden toegepast. Een scholengroep moet op een efficiënte manier openstaan
voor vragen naar bemiddeling en overleg.
165
8Jaarverslag 2005