Jaarverslag 2005 - Vlaamse Ombudsdienst

HOOFDSTUK 7
Wonen
7.4 Conclusies
De daling van het aantal klachten over de heffing op leegstand en verkrotting zet zich voort. Dit
vloeit voort uit de standstillbepaling van het gewijzigde Heffingsdecreet waardoor er voor de jaren
2002, 2003 tot medio 2004 geen heffingen zijn. De achterstand met betrekking tot de behandeling
van de bezwaren werd inmiddels weggewerkt. In 2005 werden inzake de heffing op leegstand en
verkrotting vooral klachten behandeld naar aanleiding van de gedwongen invordering van de heffing.
Dit betekent dat ze in principe al definitief verschuldigd waren.
De Vlaamse Ombudsdienst meent dat de administratie in alle dossiers waarin een pand in
mede-eigendom was en waarbij niet alle mede-eigenaars betrokken waren bij de inventarisatie en
de inkohiering, de heffingen zoveel mogelijk oninbaar dienen te worden gesteld, ook al dateert de
beslissing inzake het bezwaar van vóór juni 2004. De rechtbank oordeelde immers dat die aanslagen
ongeldig waren.
Wat de sociale huisvesting betreft, blijft het aantal klachten in de eerste lijn zeer hoog. De lange
wachtlijsten voor kandidaat-huurders blijven klachten genereren. Ook de stijgende huurprijzen en
de afrekeningen van de huurlasten geven aanleiding tot klachten. Uit een aantal klachten bleek de
nood om de aanleg van voetpaden, opritten en andere gemeenschappelijke delen in en rond sociale
woonprojecten nauwer te doen aansluiten bij de (nieuwe) bewoning van de woningen of appartementen.
Zoniet blijkt dat de bewoners enkele jaren door het zand en de modder moeten lopen
en dat klein zwerfvuil zich opstapelt. Dit komt de leefbaarheid van sociale wooncomplexen niet ten
goede. Het is net de optimale leefbaarheid van de wijken die een bijzondere doelstelling is van het
woonbeleid volgens de Beleidsbrief woonbeleid 2005-2006.
Uit het klachtenbeeld blijkt dat voor sociale huur en tegemoetkomingen voor huisvesting een
persoon maar als ten laste wordt beschouwd, wanneer hij bij de kandidaat-begunstigde is gedomicilieerd.
Hieruit blijkt dat de regelgeving niet voldoende aansluit bij de maatschappelijke evoluties
in de samenstelling van de leefeenheid. Vaak hebben ouders kinderen ten laste zonder dat die bij
die ouder gedomicilieerd zijn.
7Jaarverslag 2005
151