Jaarverslag 2005 - Vlaamse Ombudsdienst

HOOFDSTUK 7
Wonen
De Vlaamse Ombudsdienst acht de norm overeenstemming met het recht geschonden in een
aantal dossiers inzake onverdeeldheid. De rechtbank oordeelde in 2004 dat, in geval van een onverdeeld
goed, aan alle houders van het zakelijk recht verplicht vooraf kennisgegeven moet worden
van de vaststelling van leegstand. De niet-naleving ervan brengt de absolute nietigheid mee van de
aldus onwettig gevestigde aanslag.
De administratie bevestigde aan de Vlaamse Ombudsdienst dat vanaf 4 juni 2004 alle nog niet
afgehandelde bezwaren inzake de heffing worden ingewilligd indien het betrokken pand aan meerdere
eigenaars toebehoorde.
In dossier 2005-0307 ontvangt de verzoekster op 29 maart 2005 een negatieve beslissing
over haar bezwaar tegen de leegstandsheffing voor het jaar 1998. De woning was toen in onverdeeldheid
tussen erfgenamen.
De Vlaamse Ombudsdienst stelt vast dat bij deze beslissing geen rekening werd gehouden met
wat de administratie had bevestigd. Toch kwam er een rechtzetting. Tijdens het onderzoek heeft de
administratie een nieuwe beslissing betekend waarbij de vorige werd ingetrokken en het bezwaar
gegrond werd verklaard. De klacht was gegrond en voldoende hersteld. De normen redelijke behandeltermijn
(4,5 jaar voor de behandeling van het bezwaar) en goede uitvoeringspraktijk en
administratieve nauwkeurigheid werden geschonden omdat de nieuwe richtlijnen na de uitspraak
van de rechtbank eerst niet correct werden toegepast.
Op alle dossiers die bij de administratie definitief waren afgehandeld (bezwaar afgehandeld én
termijn van drie maanden om naar de fiscale rechtbank te stappen voorbij), wordt echter niet meer
teruggekomen. Ook in het volgend dossier wordt de definitief geworden beslissing niet herzien.
In dossier 2005-0307 ontvangt de zus van de verzoeker respectievelijk in 2001 en 2002 de
aanslagbiljetten voor 1999 en 2000. De verzoeker (mede-eigenaar van de woning) tekent
bezwaar aan. Op 18 november 2003 worden twee beslissingen inzake bezwaren aan de verzoeker
betekend: voor heffingsjaar 1999 wordt het bezwaar afgewezen, voor heffingsjaar 2000
wordt het aanvaard. In de brief aan de verzoeker staat dat het centraal ontvangkantoor een
afrekening van het verschuldigde bedrag zou toesturen. De verzoeker heeft geen afrekening
meer ontvangen. Op 25 april 2005 ontvangt de zus van de verzoeker - op wiens naam de heffing
was ingekohierd - een laatste aanmaning van de deurwaarder om de heffing van het jaar
1999 te betalen. De afrekening van het heffingsjaar 1999 werd op 24 november 2003 naar de
zus van de verzoeker verstuurd. Omdat een betaling uitblijft, wordt er op 25 april 2005 een aanmaning
verstuurd naar haar.
De Vlaamse Ombudsdienst acht de klacht gegrond en nog te herstellen. De volgende ombudsnormen
zijn geschonden: overeenstemming met het recht: de heffing is niet verschuldigd omdat
niet alle mede-eigenaars werden betrokken bij de inventarisatie en evenmin bij de inkohiering;
redelijke behandeltermijn: te lange termijn tussen de inventarisatie en de verzending van de heffingsbiljetten,
te lange behandeltermijn van de bezwaarschriften, bijna 18 maanden tussen afrekening
en aanmaning door de gerechtsdeurwaarder; goede uitvoeringspraktijk en administratieve
nauwkeurigheid: de administratie had ook een afrekening naar de verzoeker moeten versturen,
zoals aangekondigd in de begeleidende brief bij het bezwaar. De Vlaamse Ombudsdienst heeft de
afdeling Financieel Management aanbevolen de heffing oninbaar te stellen, omdat niet alle medeeigenaars
betrokken werden bij de inventarisatie en bij de inkohiering van de heffing.
7Jaarverslag 2005
139