Jaarverslag 2005 - Vlaamse Ombudsdienst

HOOFDSTUK 6
Ruimtelijke ordening
De Vlaamse Ombudsdienst heeft geoordeeld dat de klacht over het tijdelijk gedogen ongegrond
is, omdat er concrete plannen waren voor de beëindiging van de overtreding en omdat de
verzoeker eigenlijk geen milieuhinder ondervond. Wel zou de gemeente door een actiever
opsporingsbeleid de overtreding misschien tijdig ontdekt hebben, waardoor gedogen niet nodig
zou geweest zijn. Op dat vlak is de ombudsnorm goede uitvoeringspraktijk geschonden geacht.
O OK VOOR LICHTE OVERTREDINGEN IS EEN ACTIEF HANDHAVINGSBELEID
NODIG
In dossier 2005-0167 vraagt de verzoeker een stedenbouwkundige vergunning voor een
houten tuinscherm. De gemeente weigert die op grond van de geldende BPA-voorschriften:
alleen levende hagen zijn toegelaten, al dan niet voorzien van een draadversperring. De
gemeente wil tot een kwalitatieve en uniforme manier van perceelsbegrenzing komen. Zij
blijft achter die optie staan, en wil het BPA niet wijzigen.
De verzoeker merkt op dat de optie in de praktijk niet wordt toegepast. Er zijn in de loop
der jaren op verscheidene percelen tuinafsluitingen geplaatst waartegen de gemeente nooit
heeft opgetreden. De gemeente erkent dat, en geeft als argument dat de illegale afsluitingen
in het bouwblok van de verzoeker niet zichtbaar zijn vanaf de openbare weg en er geen formele
klachten geweest zijn over die afsluitingen. Het is pas in de nasleep van de weigering
in dit vergunningsdossier dat de gemeente door de verzoeker formeel in kennis werd gesteld
van overtredingen. De gemeente houdt in beraad of hier al dan niet repressief zal worden
opgetreden.
Voor de Vlaamse Ombudsdienst is de klacht deels gegrond. De optie om alleen levende
hagen toe te laten, is een beleidskwestie. Eenmaal die optie genomen, moet de gemeente inderdaad
de vergunning weigeren. Maar als de gemeente belang hecht aan levende hagen, dan moet
zij ook actief de naleving daarvan nastreven. Blijkbaar heeft zij al decennia lang geen controle
uitgevoerd. Dat is een schending van de ombudsnorm goede uitvoeringspraktijk en administratieve
nauwkeurigheid. Door jarenlang niet te controleren en op te treden, schendt de
gemeente ook de ombudsnorm rechtszekerheid.
J E MOET NIET ALTIJD DE DEUR UIT VOOR EEN ACTIEVE OPSPORING VAN
EEN BOUWOVERTREDING
De Vlaamse Ombudsdienst heeft in enkele dossiers vastgesteld dat de gemeente mits een verbeterde
verwerking van beschikbare informatie en een efficiënte coördinatie van haar diensten
een aantal bouwovertredingen veel eerder had kunnen ontdekken.
In dossier 2005-0709 heeft de stad 30 jaar geleden een stedenbouwkundige vergunning
afgeleverd voor het bouwen van een handelscomplex, toonzalen en burelen. In het gebouw
zijn echter al geruime tijd een 16-tal woongelegenheden gecreëerd. Alle appartementen zijn
verkocht en enkele zijn zelfs al doorverkocht. Telkens heeft de notaris dus in te vullen inlichtingenformulieren
aan de stad bezorgd. De stad heeft daarop steeds vermeld dat geen bouwovertredingen
gekend waren, maar heeft ook niet stilgestaan bij de verkoop van woongelegenheden
in een gebouw dat volgens de vergunning geen woongelegenheden mag bevatten.
Bovendien staan er sinds 1987 bewoners ingeschreven in de bevolkingsregisters op dat
adres, maar ook dat gegeven is nooit gekoppeld aan de vergunningstoestand.
120