Jaarverslag 2005 - Vlaamse Ombudsdienst

HOOFDSTUK 6
Ruimtelijke ordening
De Vlaamse Ombudsdienst wijst de gemeente erop dat het hoe dan ook gaat om een flagrante
bouwovertreding in kwetsbaar gebied, en dat de motieven van de verzoeker eigenlijk
niet relevant zijn. Bovendien zijn er recent nog bouwwerken uitgevoerd, ter vervanging van
een gesloopt gebouw. De afdeling ROHM Antwerpen wordt op de hoogte gebracht, en ook
zij dringt bij de gemeente aan op een proces-verbaal. Uiteindelijk stelt de gemeente op
5 januari 2005 een proces-verbaal op en bezorgt dat aan het parket en de afdeling ROHM
Antwerpen. De afdeling dient op 14 maart 2005 een herstelvordering in bij het parket.
Volgens de Vlaamse Ombudsdienst is het in strijd met de ombudsnorm redelijkheid en
evenredigheid om gedurende jaren niet op te treden tegen een dergelijke duidelijke overtreding.
Dit gedoogbeleid geeft de burger het signaal dat het gemeentelijk handhavingsbeleid inzake
ruimtelijke ordening niet ernstig genomen moet worden.
Ook bij andere gemeenten wordt soms vastgesteld dat zij niet uit eigen beweging maar pas
na aandringen optreden tegen bijvoorbeeld een loods die 20 jaar geleden slechts een tijdelijke
vergunning voor 2 jaar kreeg, onvergunde verbouwingswerken in een beschermd begijnhof, een
met kiezelsteen verharde parking voor 40 auto’s in een tuinzone, of onvergunde infrastructuur
van de lokale sportverenigingen.
H EEFT VOETBAL VOORRANG OP ( GOEDE) RUIMTELIJKE ORDENING?
In dossier 2004-0791 dient de verzoekster een klacht in over de overlast die een voetbalclub
veroorzaakt. Het geroep, geschreeuw en gestamp en de felle, verblindende lichten zijn
voor haar zeer irriterend. De voetbalvelden zijn gelegen in agrarisch gebied en vormen een
bouwovertreding. De stad treedt echter niet op.
De verzoekster had een tiental jaar geleden ook al een klacht ingediend bij de stad. Die
deelde toen mee dat op haar grondgebied wel meerdere gelijkaardige constructies werden
gedoogd. De meeste kleine sportverenigingen zouden financieel niet de mogelijkheid hebben
om volwaardige accommodaties op te richten. De verzoekster werd toen gevraagd
begrip te hebben voor het standpunt van de stad om de constructies te gedogen, zolang er
geen echte hinder voor omwonenden was. De verzoekster wijst erop dat zij effectieve hinder
heeft. Bovendien zijn er andere locaties beschikbaar die volgens haar beter geschikt zijn voor
voetbalvelden. In 2001 heeft de verzoekster ook de afdeling ROHM Antwerpen aangeschreven.
Die heeft toen de stad gevraagd een PV op te stellen, maar daarop is nooit een reactie
gekomen.
Uiteindelijk heeft de stad alle nog beschikbare gronden bekeken. De stad is nu van plan
om in hetzelfde binnengebied een sporthal te bouwen en ijvert ervoor de gronden om te
vormen tot een zone voor dagrecreatie. De voetbalvelden wil men dus regulariseren na de
wijziging van de bestemming van de gronden. Daarover worden besprekingen gevoerd met
de hogere overheden.
De eventuele wijziging tot recreatiezone is een beleidskwestie. Maar een dergelijk langdurig
gedoogbeleid kan niet worden aanvaard en is in strijd met de ombudsnorm rechtszekerheid en
gerechtvaardigd vertrouwen. De stad had veel eerder moeten handelen. Gedogen kan maar tijdelijk,
mits maximale beperking van de hinder en het vooruitzicht van een definitieve oplossing
binnen een redelijke termijn.
118