Jaarverslag 2005 - Vlaamse Ombudsdienst

HOOFDSTUK 5
Water, gas en elektriciteit
5.3 Natraject aanbevelingen en
ontwikkelingen in 2005
A ANBEVELING 2004-07
De Vlaamse overheid (in het bijzonder de Vlaamse Regering) moet samen met de drinkwatermaatschappijen
zorgen voor een meer klantvriendelijke oplossing voor de hoge waterfactuur
en de hoge afvalwaterheffing of bijdrage als gevolg van een verborgen lek.
Er werd voor het probleem van de verborgen lekken in 2005 geen noemenswaardige vooruitgang
geboekt. De Vlaamse Ombudsdienst heeft, na overleg met de sector, voorgesteld dit probleem
te laten onderzoeken door de reguleringsinstantie voor drinkwater op Vlaams niveau
waarvan de oprichting in het Drinkwaterdecreet is bepaald, maar die nog niet is gerealiseerd.
Die zou dan een eenvormige regeling kunnen uitwerken voor alle drinkwatermaatschappijen,
zodat bezwaren uit concurrentieoverwegingen worden omzeild. In afwachting zouden de drinkwatermaatschappij
en de VMW in het bijzonder - liefst gezamenlijk, maar desnoods ieder afzonderlijk
- ruimere criteria en een soepelere regeling voor verborgen lekken kunnen hanteren dan
nu het geval is.
Door de integratie vanaf 2005 van de afvalwaterheffing op de waterfactuur en de aanrekening
op die factuur van een saneringsbijdrage, is de rol van de drinkwatermaatschappijen bij de
afhandeling van een verborgen lek nog toegenomen. Aangezien de verschillende drinkwatermaatschappijen
slechts zeer zelden overgaan tot een eenzijdige herziening en vermindering van
de factuur, lijkt de oprichting van een compensatiefonds (door de maatschappijen of door de
overheid) de meest aangewezen weg. De verplichte controle vanaf 1 juli 2004 voor nieuwe waterleidinginstallaties
in woningen zou het aantal onopgemerkte lekken door niet-conforme
binneninstallaties wel geleidelijk moeten doen verminderen.
A ANBEVELING 2004-08
De Vlaamse overheid (in het bijzonder de VMM) moet samen met de watermaatschappijen
de aanvragen voor vrijstelling van de afvalwaterheffing klantgerichter onderzoeken en
de automatische vrijstelling maximaal toepassen.
De Vlaamse Ombudsdienst heeft geen elementen gevonden die aantonen dat de VMM de
aanpak van te laat aangevraagde vrijstellingen van de afvalwaterheffing zou hebben versoepeld.
De VMM wijst daarbij op beperkingen die de regelgeving oplegt, maar blijkt tegelijk toch minder
klantvriendelijk dan bijvoorbeeld de Belastingdienst voor Vlaanderen.
Wel is het zo dat de VMM, voortaan samen met de drinkwatermaatschappijen, de toepassing
van de automatische vrijstellingen in 2005 verder heeft uitgebreid, vooral dan voor personen
die een leefloon ontvangen. Door die inspanningen werd het aantal automatische vrijstellingen
stelselmatig opgedreven van bijna 32.000 in 2000 tot bijna 77.000 in 2005. Die inspanning
moet zeker verder gezet worden. De VMM en de drinkwatermaatschappijen beseffen nog
te weinig dat nog steeds mensen met een handicap of een beperkt inkomen een vrijstelling mislopen
doordat er geen automatische vrijstelling gebeurde.
Door de aanrekening sedert 2005 van de saneringsbijdrage op de drinkwaterfactuur zijn het
voortaan de drinkwatermaatschappijen die de vrijstelling van die bijdrage moeten garanderen.
Het aantal klachten daarover is duidelijk kleiner dan die over de afwijzing van vrijstellingen
door de VMM. Het probleem is echter dat de betrokkenen vaak niet weten dat er een saneringsbijdrage
wordt aangerekend.
108