Jaarverslag 2005 - Vlaamse Ombudsdienst

Jaarverslag 2005 - Vlaamse Ombudsdienst Jaarverslag 2005 - Vlaamse Ombudsdienst

vlaamseombudsdienst.be
from vlaamseombudsdienst.be More from this publisher
09.04.2015 Views

HOOFDSTUK 5 Water, gas en elektriciteit Vlaams). Daardoor werd de Vlaamse burger nog gevoeliger voor zijn recht op een gratis hoeveelheid elektriciteit, een Vlaamse maatregel waarvan de VREG de juiste toepassing moet controleren. In dossier 2004-0367 werkte de echtgenote van de verzoeker destijds bij een gemengde intercommunale, waarin Electrabel vooral vóór de vrijmaking van de energiemarkt de dominante partner was en die de personeelsvoordelen van Electrabel volgde. Volgens de verzoeker werd hen op de factuur van hun elektriciteitsleverancier Electrabel geen gratis elektriciteit toegekend. De verzoeker doet navraag bij de bevoegde Vlaamse minister, die hem bevestigt dat elk Vlaams gezin recht heeft op die wettelijke hoeveelheid gratis elektriciteit. De verzoeker klaagt over ontoereikende informatieverstrekking en stelt dat hij en zijn vrouw die gratis hoeveelheid van Electrabel niet gekregen hebben. De VREG laat na navraag weten dat Electrabel die wettelijke hoeveelheid gratis elektriciteit sedert 1 juli 2003 (vrijmaking van de energiemarkt) aan al zijn klanten toekent, ook aan eigen personeel. De verzoeker stelt vervolgens in juli 2004 dat dit wel na, maar niet vóór de vrijmaking van de energiemarkt in 2003 het geval was. Het duurt vervolgens nog ruim zes maanden en drie rappels vooraleer de VREG eind januari 2005 een antwoord verstrekt. Uiteindelijk laat de VREG weten dat de sector van de gemengde intercommunales heeft geantwoord dat na besprekingen met alle partijen, in de sector een consensus bereikt werd dat de wettelijke hoeveelheid gratis elektriciteit "gecompenseerd werd in het personeelstarief ". De VREG laat zonder verder onderzoek weten dat daarmee volgens haar de geest van de betrokken bepalingen is nageleefd en dat zij er niet verder wenst op in te gaan. De Vlaamse Ombudsdienst beoordeelde deze klacht als deels gegrond en voldoende hersteld en stelde daarbij vast dat de VREG geen eigen onderzoek instelt en aanvankelijk nalaat een antwoord te verstrekken. Omdat het antwoord bijna zes maanden op zich laat wachten en dan nog vaag blijft, is met name de ombudsnorm redelijke behandeltermijn geschonden. Ook in andere dossiers was de toekenning van een wettelijke gratis hoeveelheid elektriciteit aan de orde. Zo was die in dossier 2005-0342 ook niet toegekend, maar werd dat euvel na navraag van de VREG vrij snel door de elektriciteitsleverancier rechtgezet. De klachten bij de Vlaamse Ombudsdienst, onder meer over de wettelijke gratis hoeveelheid elektriciteit, illustreren het belang van de informatie- en controleopdracht van de VREG voor de burger. Die blijkt vooral gevoelig voor het financiële aspect van de energievoorziening. Daar komt nog bij dat de Vlaamse regeling voor 100 kWh gratis elektriciteit per gezin en gezinslid, niet mag verward worden met de zogenaamde sociale tarieven voor mensen met een laag inkomen die een vrijstelling krijgen van 500 kWh elektriciteit per jaar. Voor die maatregel is echter niet de Vlaamse, maar de federale overheid bevoegd. Die verwarring met het "sociaal tarief " kwam ook in een aantal dossiers aan bod. Dat is onder meer het geval in dossier 2005-0150, waar de verzoeker - die een leefloon ontvangt - klaagt dat hem dat sociaal tarief wel is toegekend door zijn elektriciteits- en aardgasleverancier voor elektriciteit, maar niet voor het aardgas. Hij krijgt wel 500 kWh gratis elektriciteit, maar de aanverwante tegemoetkoming van 556 kWh gratis aardgas is hem door zijn energieleverancier niet toegekend. De VREG, die hij daarover heeft aangeschreven, doet er twee maanden over om te laten weten dat niet zij, maar het federale bestuursniveau hiervoor bevoegd is. 106

HOOFDSTUK 5 Water, gas en elektriciteit De sociale tarieven voor energie waren in 2005 het voorwerp van discussie omdat een onderzoek van Test-Aankoop had aangetoond dat die niet steeds leiden tot het goedkoopste tarief en dus tot het beoogde voordeel voor de doelgroep. Daar komt nog bij dat nog heel wat mensen met een laag inkomen het voordeel mislopen omdat zij niet op de hoogte zijn van het systeem en van de jaarlijks verplichte aanvraag. Daarom werden recent op federaal niveau initiatieven genomen voor een verhoging van het voordeel en voor een automatische toekenning. De belangen en de moeilijkheden van de mensen met een beperkt inkomen kwamen op Vlaams niveau in 2005 dan weer aan bod in het Vlaams Parlement, tijdens een aantal hoorzittingen van een commissie ad hoc, de commissie Energiearmoede. Daaruit bleek dat de bescherming van de mensen met betalingsmoeilijkheden bij wie de energietoevoer wordt afgesloten, onvoldoende is en nog merkelijk kan worden verbeterd. Zo is de rol van en de procedure voor de lokale adviescommissies in elke gemeente, die voorafgaand aan een afsluiting hun instemming moeten geven, voor de betrokkenen vaak niet duidelijk en is hun aanpak onderling verschillend. De Vlaamse Ombudsdienst heeft een aantal klachten daarover in onderzoek. Ook is er eind 2005 binnen de Vlaamse Regering overleg opgestart om de rol en aanpak van die lokale adviescommissies te verbeteren en op elkaar af te stemmen. Ook de verdeling van een gratis spaarlamp of spaardouchekop aan alle Vlaamse gezinnen in 2004-2005 kwam nog in het klachtenbeeld aan bod. Het is afwachten of de nieuwe verdeelactie, aangekondigd voor 2006, vlotter zal verlopen. NAAR EEN KLACHTINSTANTIE VOOR DE ENERGIESECTOR? De klachten en vele vragen in verband met (gratis) energie tonen aan dat de burger toch vooral gevoelig is voor de financiële kant van de energievoorziening. Dat blijkt vooral uit de vele vragen over betwiste facturen die uitgaan van de energieleveranciers (private bedrijven) en die noch de VREG (private betwistingen), noch de Vlaamse Ombudsdienst (want geen Vlaamse overheid) zelf kunnen behandelen en die vaak het gevolg zijn van een overgang van de verbruiker naar een andere private energieleverancier. Daardoor is er een grote behoefte ontstaan aan een algemene klachtinstantie voor de energiesector. 5Jaarverslag 2005 Hoewel daar met de heffingen op de energiefactuur op federaal niveau financiële middelen voor waren vastgelegd, is die klachtinstantie er nog steeds niet. De federale en Vlaamse ombudsmannen hebben dit probleem meermaals bij de betrokken minister aangekaart, samen met anderen. Die inspanningen hebben uiteindelijk toch resultaat opgeleverd. Op 1 september 2005 ging binnen de federale overheidsdienst Economische Zaken, KMO, Middenstand en Energie de "dienst Hermes" van start, een informatiedienst die vragen beantwoordt over de rechten en plichten van de burgers en van de energieleveranciers in de vrijgemaakte energiemarkt. De dienst is bereikbaar via een gratis telefoonnummer. Op 13 januari 2006 werd vervolgens door de federale regering een voorontwerp van wet goedgekeurd tot instelling van een ombudsdienst voor energieaspecten. Die zou vanaf september 2006 moeten operationeel zijn om klachten over energiefacturen te behandelen. Zolang niet vaststaat dat die ombudsdienst alle soorten klachten zal (kunnen) behandelen in verband met energie, pleit de Vlaamse Ombudsdienst ook voor een klachtenregeling op Vlaams niveau. Volgens de Vlaamse minister van Energie is dit niet opportuun omdat de Vlaamse burger dan tweemaal zou betalen: één keer via de federale heffing op energie en nog eens via de Vlaamse begroting. De vele klachten en vragen bij de VREG en bij de Vlaamse Ombudsdienst tonen echter aan dat er dringend behoefte is aan een klachtinstantie voor energie, die alle klachten kan onderzoeken. Het is dan ook aan de overheid om daarvoor te zorgen. 107

HOOFDSTUK 5<br />

Water, gas en elektriciteit<br />

De sociale tarieven voor energie waren in <strong>2005</strong> het voorwerp van discussie omdat een onderzoek<br />

van Test-Aankoop had aangetoond dat die niet steeds leiden tot het goedkoopste tarief en dus<br />

tot het beoogde voordeel voor de doelgroep. Daar komt nog bij dat nog heel wat mensen met een<br />

laag inkomen het voordeel mislopen omdat zij niet op de hoogte zijn van het systeem en van de<br />

jaarlijks verplichte aanvraag. Daarom werden recent op federaal niveau initiatieven genomen voor<br />

een verhoging van het voordeel en voor een automatische toekenning.<br />

De belangen en de moeilijkheden van de mensen met een beperkt inkomen kwamen op<br />

Vlaams niveau in <strong>2005</strong> dan weer aan bod in het Vlaams Parlement, tijdens een aantal hoorzittingen<br />

van een commissie ad hoc, de commissie Energiearmoede. Daaruit bleek dat de bescherming<br />

van de mensen met betalingsmoeilijkheden bij wie de energietoevoer wordt afgesloten, onvoldoende<br />

is en nog merkelijk kan worden verbeterd. Zo is de rol van en de procedure voor de lokale<br />

adviescommissies in elke gemeente, die voorafgaand aan een afsluiting hun instemming moeten<br />

geven, voor de betrokkenen vaak niet duidelijk en is hun aanpak onderling verschillend. De <strong>Vlaamse</strong><br />

<strong>Ombudsdienst</strong> heeft een aantal klachten daarover in onderzoek. Ook is er eind <strong>2005</strong> binnen de<br />

<strong>Vlaamse</strong> Regering overleg opgestart om de rol en aanpak van die lokale adviescommissies te verbeteren<br />

en op elkaar af te stemmen.<br />

Ook de verdeling van een gratis spaarlamp of spaardouchekop aan alle <strong>Vlaamse</strong> gezinnen in<br />

2004-<strong>2005</strong> kwam nog in het klachtenbeeld aan bod. Het is afwachten of de nieuwe verdeelactie,<br />

aangekondigd voor 2006, vlotter zal verlopen.<br />

NAAR EEN KLACHTINSTANTIE VOOR DE ENERGIESECTOR?<br />

De klachten en vele vragen in verband met (gratis) energie tonen aan dat de burger toch vooral<br />

gevoelig is voor de financiële kant van de energievoorziening. Dat blijkt vooral uit de vele vragen<br />

over betwiste facturen die uitgaan van de energieleveranciers (private bedrijven) en die noch<br />

de VREG (private betwistingen), noch de <strong>Vlaamse</strong> <strong>Ombudsdienst</strong> (want geen <strong>Vlaamse</strong> overheid)<br />

zelf kunnen behandelen en die vaak het gevolg zijn van een overgang van de verbruiker naar een<br />

andere private energieleverancier. Daardoor is er een grote behoefte ontstaan aan een algemene<br />

klachtinstantie voor de energiesector.<br />

5<strong>Jaarverslag</strong> <strong>2005</strong><br />

Hoewel daar met de heffingen op de energiefactuur op federaal niveau financiële middelen<br />

voor waren vastgelegd, is die klachtinstantie er nog steeds niet. De federale en <strong>Vlaamse</strong> ombudsmannen<br />

hebben dit probleem meermaals bij de betrokken minister aangekaart, samen met anderen.<br />

Die inspanningen hebben uiteindelijk toch resultaat opgeleverd.<br />

Op 1 september <strong>2005</strong> ging binnen de federale overheidsdienst Economische Zaken, KMO,<br />

Middenstand en Energie de "dienst Hermes" van start, een informatiedienst die vragen beantwoordt<br />

over de rechten en plichten van de burgers en van de energieleveranciers in de vrijgemaakte<br />

energiemarkt. De dienst is bereikbaar via een gratis telefoonnummer.<br />

Op 13 januari 2006 werd vervolgens door de federale regering een voorontwerp van wet goedgekeurd<br />

tot instelling van een ombudsdienst voor energieaspecten. Die zou vanaf september 2006<br />

moeten operationeel zijn om klachten over energiefacturen te behandelen.<br />

Zolang niet vaststaat dat die ombudsdienst alle soorten klachten zal (kunnen) behandelen in<br />

verband met energie, pleit de <strong>Vlaamse</strong> <strong>Ombudsdienst</strong> ook voor een klachtenregeling op Vlaams<br />

niveau. Volgens de <strong>Vlaamse</strong> minister van Energie is dit niet opportuun omdat de <strong>Vlaamse</strong> burger<br />

dan tweemaal zou betalen: één keer via de federale heffing op energie en nog eens via de <strong>Vlaamse</strong><br />

begroting. De vele klachten en vragen bij de VREG en bij de <strong>Vlaamse</strong> <strong>Ombudsdienst</strong> tonen echter<br />

aan dat er dringend behoefte is aan een klachtinstantie voor energie, die alle klachten kan onderzoeken.<br />

Het is dan ook aan de overheid om daarvoor te zorgen.<br />

107

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!