“Eigen Rock eerst?” - Poppunt

ondstromen. Americanization is vergelijkbaar met Verwestersing, maar dan
met de specifieke nadruk op Amerika als dominante cultuur (Ritzer, 2010, p. 81):
“Americanization is defined as the export of products, images, technologies,
practices, and behavior that is closely associated with America and Americans
(Ritzer, 2010, p. 105)”.
Ook op vlak van Culturele Globalisering zijn er uiteenlopende meningen (Ritzer,
2010, p.59). Globalisten zeggen dat er meer en meer naar één populaire cultuur
geëvolueerd wordt, terwijl de sceptici dit tegenspreken. Zij menen dat er juist
steeds meer verschillende culturen ontstaan. Binnen de culturele globalisering
onderscheidt Ritzer daarom (2010, p. 274) ook nog eens drie verschillende
stromingen. ‘Cultural Differentialism’, ‘Cultural Convergence’ en ‘Cultural
Hybridization’. Bij Cultural Differentialism ligt de nadruk op het feit dat
culturen in de eerste plaats zeer verschillend zijn en dat ze daardoor enkel
“oppervlakkig beïnvloed worden door globale stromingen (Ritzer, 2010, p. 274)”.
Cultural Convergence wijst op de homogeniteit die ontstaat door globalisering.
Wanneer verschillende culturen mekaar beïnvloeden gaan culturen niet meer toe
te schrijven zijn aan geografische locaties. Een bekend voorbeeld van deze
stroming is de Amerikanisering die hierboven reeds vermeld werd. Binnen deze
definitie staat Amerikaanse homogenisering vooral gelijk aan “de teloorgang van
een bruisend, divers, rijk en authentiek Europees cultureel leven (De Meyer,
2004, p. 1).” Begrippen die hiermee in verband gebracht kunnen worden zijn
Dallasificatie, Cocacolanisering en McDonaldisering (De Meyer, 2004, p. 1). Deze
McDonaldisering van de maatschappij bevat 4 belangrijke dimensies:
efficiëntie, berekenbaarheid, voorspelbaarheid en controle/manipulatie. Bij de
fastfoodketen McDonalds moet zo snel mogelijk de honger gestild worden
(efficiëntie), kwantiteit wordt gelijkgesteld aan kwaliteit (berekenbaarheid), alles
wordt volgens bepaalde regels gedaan, waardoor de service en de producten
hetzelfde zijn in verschillende filialen (voorspelbaarheid) en ze doen er alles aan
om de klant te manipuleren om snel te eten en terug te vertrekken
(controle/manipulatie). Zelfs de keuze voor ongemakkelijke zetels is dus
doordacht. De doolhofstructuur van IKEA-winkels om zo de klanten te
manipuleren om alle producten te bekijken is een voorbeeld van de dimensie
‘controle’ van McDonaldisering. Gezien IKEA uit Zweden afkomstig is, en dus niet
uit de Verenigde Staten, is dit een mooi voorbeeld van hoe Globalisering werkt
(Ritzer, 2010, in Ritzer en Atalay, p. 386-388).
9