“Eigen Rock eerst?” - Poppunt

substromen kennen, wel van “left of center”. Dat gaat van Drum and Bass naar
Dubstep en Techno, naar alternatieve rock, hiphop, jazz, soul, funk, reggae. We
bieden hier een breed spectrum aan van genres en stijlen. We hebben heel lang
gepionierd op veel vlakken. Maar ondertussen hebben we wel een heel pak
navolging gevonden. Er zijn verschillende podia en fora bijgekomen.
Gaat u dan zelf vaak naar optredens kijken op andere plaatsen?
Veel te weinig, omdat ik daar zo weinig tijd voor heb. Wij doen zelf ruim 100
activiteiten per jaar, dus dat is al 1 op 3 dagen waarvan ik 99% van de tijd
aanwezig ben. Dat is belangrijk om voeling te blijven hebben.
Werken jullie dan ook met demo’s die opgestuurd worden?
Ja, vroeger vooral, maar nu met de huidige multimedia, wordt internet het
belangrijkste medium. Het maakt weinig uit of bands nog de moeite doen om een
demo te sturen. We krijgen teveel toegestuurd, zowel op CD als e-mailgewijs.
Daaruit moet je filteren en dat is niet gemakkelijk. Het is de laatste tijd ook al in
de actualiteit geweest dat er een overaanbod is. Er is echt een “boom” van
Vlaamse bands, artiesten en het is onmogelijk om hen allemaal een plaats te
geven. We slagen er zelfs niet meer in om alle Belgische acts met een CD-release
een plaats te geven, laat staan alle artiesten die nog in repetitiekot-stadium
zitten.
Hoe denk je dat die “boom” te verklaren is?
Dat is volgens mij door het alsmaar democratischer worden van middelen en
allerhande voorzieningen. Eindelijk is er ook, met een flinke vertraging, een soort
van popbeleid ontstaan in Vlaanderen. Met vele decennia vertraging op onze
naburige landen. Er zijn ook veel meer opleidingsmogelijkheden binnen pop en
rock. Het is alsmaar laagdrempeliger geworden, ook via computer en de nodige
software om muziek te maken. Iedere iet-wat getalenteerde jongere kan een
plaat opnemen in zijn slaapkamer. Dat is een goede zaak op zich maar dat brengt
ook een soort van devaluatie met zich mee natuurlijk, want nu kan iedereen
muziek maken. Het wordt alsmaar moeilijker om door het bos de bomen te zien.
Wat ik toegestuurd krijg via de post, dat kan ik niet allemaal beluisteren. Wat ik
via mail toegestuurd krijg met de nodige links en Myspace-pagina’s dat beluister
ik. Al is het maar vluchtig, ik zal elke e-mail diagonaal lezen en links openklikken.
Dat doe ik om toch wat voeling te blijven hebben. Dat kost relatief weinig moeite.
Wat moet je als band dan in zo’n e-mail schrijven of sturen om u te
overtuigen?
Je weet meteen wat voor vlees je in de kuip hebt. Hoe iemand zich voorstelt, zich
presenteert, en als je dan Myspace openklikt, zo zie je al meteen wat de smaak
is, waar ze mee bezig zijn, waar ze naartoe willen. Je hebt dikwijls maar een
halve minuut nodig van een geluidsfragment om iets te kunnen plaatsen. Dat kan
je na vele jaren ervaring.
Maar bands die nog niet gereleased hebben ga je hier niet
programmeren?
Dat gaat niet meer. Er zijn teveel bands met release die we zelfs geen plek
kunnen geven.
Om even terug te vallen op de criteria die je aanhaalde om artiesten te
boeken: ik neem aan dat ook de financiële kant van de zaak belangrijk
is?
Ja, dat is helaas alsmaar belangrijker geworden. Dat is de economische realiteit,
dat is helaas ook onze economische realiteit, in die zin dat in 2009 echt een
zware crisis was. Het komt erop neer dat wij 60.000 euro per jaar minder hebben
vanuit de Vlaamse Gemeenschap de komende drie jaar. Ook een pak minder
sponsoring, dat komt mee vanuit de crisis natuurlijk. Wij zijn sowieso altijd al
ondergesubsidieerd geweest.
Mag ik vragen hoeveel subsidies jullie dan juist kregen?
Wij kregen vanuit de Vlaamse Gemeenschap tot vorig jaar 420.000 euro. Dan
nog eens 30.000 euro vanuit Antwerpen en nog eens 30.000 euro vanuit Gent.
Het kwam neer op een 500.000 euro per jaar. Dat is een relatief aanzienbaar
63