Voorwoord Deze dissertatie behandelt een thema dat ... - Poppunt

om een serieuze job uit te oefenen, waarbij hun seksualiteit van geen
belang is en daarin gerespecteerd te worden.
6.2.9 H9: Bepaalde homo’s zijn gevoelig voor ‘camp’ omdat ze
het leven ironisch/theatraal bekijken.
Homo’s zouden een sterke affiniteit hebben met ‘camp’ en alle
concepten die daarachter zitten. Tijdens de diepte-interviews trachtte
ik te achterhalen of dat effectief het geval is, en de reden daarvoor.
Grotendeels bevestigden de respondenten de stelling en ongeveer de
helft van de homoseksuele respondenten gaven aan zélf een boon te
hebben voor ‘camp’, met name het ‘over the top’-aspect, de glitter en
het theatrale. Dat vonden ze leuk en ze konden er vooral erg om
lachen, wat opnieuw wijst in de richting van zelfrelativering.
Waarom nu juist ‘camp’ zo expliciet in de homosmaak valt, is te
wijten aan meerdere aspecten. De meest uitgesproken inzichten
worden hieronder weergegeven.
“Misschien, ik weet het niet hé, omdat we allemaal iets lang hebben
moeten onderdrukken en er nu voor mogen uitkomen. En ook het
rijker zijn dan anderen, zodat ze zich die glitter kunnen veroorloven.
En het heeft ook een heel vrouwelijke kant hé.” (Eric)
Dat gevoel van onderdrukking en de nood aan een soort compensatie
komt dus ook hier weer terug. ‘Camp’ met haar theatraliteit, glitter
en overdrijvingen zijn immers zeer uitgesproken uitingen die een
periode van onderdrukking in zekere mate kunnen compenseren op
een manier die de reeds besproken holebi-uitgelatenheid accentueert.
En des te groter het gevoel van onderdrukking, des te heviger de
‘camp’-stijl.
“Dat heeft te maken met die aanvaarding. Het homo zijn is nog niet
helemaal aanvaard en homo’s trekken zich dat niet aan en doen er
dan nog een schepje bovenop. Met die kitsch zeggen ze gewoon van
‘foert, wij vinden dit leuk’.” (Bram)
69