Voorwoord Deze dissertatie behandelt een thema dat ... - Poppunt

Ten tweede is er het aspect van verdrukking. Hoe meer men heeft
gevochten met de eigen onderdrukking als zijnde homo – door
zichzelf of anderen, hoe meer men opkijkt naar de kracht die
uitstraalt van tragische vrouwen. Zij lijken hetzelfde te hebben
meegemaakt en delen die gevoelens van onderdrukking. Ook
vrouwen hebben het immers moeilijk gehad in onze masculiene
samenleving. 34
“Homo’s die zichzelf wat onderdrukt voelen, wat onzeker en zielig
zijn, die gaan opkijken naar zo’n sterke vrouw die stevig in haar
schoenen staat. (…) Ja, ‘you go girl’! Dat vrijgevochten zijn.”
(Yannick)
In dat verband is er ook sprake van een soort verbergen, het schuilen
achter een masker wanneer men eigenlijk een groot verdriet herbergt.
Tragische vrouwelijke artiesten zijn ook steeds heel glamoureus en
maken een heuse show van hun optredens. Homo’s die het moeilijk
hebben gehad, gebruiken die glamour als façade om zich achter te
verschuilen. Men heeft dan nood aan die sterke vrouwen, die ook de
nodige dramatiek achter de rug hebben, als verzetje om weer vooruit
te gaan.
Wanneer adoratie aanwezig is, durft die bovendien wel eens
over te gaan in identificatie. Ze willen even sterk zijn en dat laten
zien. Alle homoseksuele respondenten waren dan ook tuk op
vrouwen die zich niet laten doen en hun mannetje kunnen staan.
“Ik hou daar gewoon van. Van vrouwen die niet op hun mond zijn
gevallen en mij eens op mijn plaats durven zetten. Ik hou daar echt
van. Van zwakke vrouwen zonder mening kan ik het op mijn zenuwen
krijgen. Ze moeten lef hebben. (…) Maar ik kan heel veel
bewondering hebben voor vrouwen die opkomen voor hun zaak, hun
been stijf houden, opkomen voor de feministische gedachte.”
(Arnout)
“Mijn beste vriendinnen zijn allemaal sterke vrouwen. Dat kunnen
soms echte ‘bitchen’ zijn. Die durven hun vent al eens een mot geven.
34 Zie 3.4 De holebi-/homosubcultuur, p. 20.
63