Voorwoord Deze dissertatie behandelt een thema dat ... - Poppunt

Arnout was niet de enige die er zo over dacht. Hokjes en aparte
faciliteiten, specifiek gericht op holebi’s, werden veelal niet
geapprecieerd. Respondente Ellen bevestigde dat aparte cafés en
fuiven zorgen voor een eigen wereldje. Daarbij wees ze trouwens op
het ontstaan van een aparte cultuur voor homo’s én een voor
lesbiennes. Een uitzondering waren de verenigingen die jongeren
helpen hun weg te zoeken en opkomen voor gelijke rechten.
Dergelijke verenigingen werden door de meeste noodzakelijk geacht.
Anderen gaven aan dat het toch wel leuk was dat er zoveel rond
holebi’s georganiseerd wordt. Dat leidde tot tegenstrijdige gevoelens:
tegen separatie, maar voor holebi-evenementen.
“Dat is een dubbel gevoel trouwens. Ik vind dat we moeten vechten
voor gelijke rechten en behandeling en dergelijke. Maar langs de
andere kant ben ik tegen het zich groeperen in verschillende
verenigingetjes en groepjes van homo’s. Want daarmee gaan ze
gewoon toch weer erkennen van “ja, wij zijn toch nog iets anders”.
Alle minderheidsgroepen klitten wel eens samen en willen zich laten
gelden en daarvoor opkomen. Dus dat is niet abnormaal dat je dat
bij homo’s ook hebt. Maar ik ben er niet zo voor.” (Tom)
Verder werd in verband met de holebigemeenschap gesteld dat het
bestaan ervan heden ten dage minder prominent is dan vroeger door
het toenmalige minder aanvaarde aspect ervan en de afwezigheid van
het internet als ontmoetingsplaats.
Als je de vraag over diverse soorten holebi’s en de
holebigemeenschap samenneemt, kom je sowieso terecht bij het
effectieve bestaan van subculturen. Vooreerst werd er vaak gezegd
dat échte subculturen hier niet aan de orde zijn, aangezien je voor
subculturen kiest. En voor je geaardheid kan je uiteraard niet kiezen.
Deze opmerking in beschouwing genomen, werd er toch gesproken
over specifieke holebisubculturen, waarbij homo’s en lesbiennes hun
eigen subculturen hadden. Bij homo’s zou je de stereotype
‘janetsubcultuur’ hebben: de verwijfde typetjes met strakke kleren en
grote gebaren. Verder werd er nog gesproken over de ‘bears’: meer
mannelijke, stoere homo’s met baarden en een moto. Bij lesbiennes
werd er gesproken over de stereotype ‘tankers’: vrouwen met kort
47