Voorwoord Deze dissertatie behandelt een thema dat ... - Poppunt
Voorwoord Deze dissertatie behandelt een thema dat ... - Poppunt
Voorwoord Deze dissertatie behandelt een thema dat ... - Poppunt
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
hoe de liedjeswedstrijd vooral het laatste decennium is uitgegroeid<br />
tot <strong>een</strong> fenomenaal stokpaardje van de homogem<strong>een</strong>schap. Niet<br />
all<strong>een</strong> ondernemen duizenden homoseksuelen jaarlijks de reis naar<br />
het gastland om het Eurovisiefeest bij te wonen, ook opvallend veel<br />
homoseksuele journalisten (90%!) zakken af naar precies dit<br />
Festival. Om nog te zwijgen van de deelnemers waarvan 60% <strong>een</strong><br />
roze onderbroek droegen in 2009. De affiniteit onder bepaalde<br />
homo’s voor de Uberkitsch van het Songfestival kan dus niet onder<br />
stoelen of banken gestoken geworden. Het is eerder <strong>een</strong> vaststaand<br />
feit.<br />
Sontag spreekt trouwens over de cultuur van de speciale<br />
smaak; de goede smaak van de slechte smaak. Vroeger heerste deze<br />
onder de aristocratie en nu leeft ze volgens Sontag verder bij homo’s.<br />
Ze bevestigt ook <strong>dat</strong> er <strong>een</strong> grote affiniteit en overlap is tussen<br />
homosmaak en ‘camp’. Er is dezelfde zin voor ironie en esthetiek en<br />
beide hanteren de metafoor van het leven als <strong>een</strong> theater. Toch is<br />
camp meer dan all<strong>een</strong> maar homosmaak. Benieuwd of het<br />
omgekeerde ook geldt.<br />
Richard Dyer gaat nog verder door te stellen <strong>dat</strong> ‘camp’ de<br />
enige stijl, taal en cultuur is die distinctief, ondubbelzinnig homo is 26 .<br />
Het is het enige ding <strong>dat</strong> het homo-zijn uitdrukt en bevestigt. Het<br />
gaat om <strong>een</strong> vorm van zelfverdediging; menselijk, ‘witty’ en vitaal<br />
zijn zonder heteroseksueel mannelijk te zijn. Op die manier vormt<br />
‘camp’ mee de homoseksuele identiteit. Er zit echter ook <strong>een</strong><br />
negatief kantje aan het felle camp-gebruik. Het kan namelijk niets<br />
serieus nemen en leidt tot het verlies van diepgaande gevoelens. Het<br />
bevat <strong>een</strong> vorm van zelfspot om zichzelf te beschermen. Maar dit kan<br />
corrosief werken. Dyer zegt immers <strong>dat</strong> ‘camp’ homo’s kan doen<br />
geloven <strong>dat</strong> ze <strong>een</strong> beetje zielig zijn. Te veel zelfrelativering zou dus<br />
kunnen leiden tot <strong>een</strong> ontkenning van de eigen identiteit.<br />
Homoseksuelen gebruiken ‘camp’ om zich uit te drukken<br />
tegen hetero’s. Omgekeerd gebruiken heteroseksuelen het even goed<br />
tegen hen. Men kan de spitsvondigheid wel appreciëren, maar men<br />
ziet niet in waarom het nodig is. In de media wordt het beeld van<br />
homo’s trouwens vaak afgeschilderd als ‘camp qu<strong>een</strong>’, aldus Dyer.<br />
Men ziet bovendien niet in <strong>dat</strong> niet alle homo’s even ‘camp’ zijn. De<br />
26 DYER, R., The culture of queers, Londen, Routledge, 2002, p. 49-61.<br />
21
Change language