Analyse van popnummers - Poppunt

zin) elektronica, vanaf 77 drums en een synthesizerstem in de bas (sol la sib
do, sol fa mib re), vanaf 85 worden de 2 e en 4 e tel benadrukt door de drums,
vanaf 93 een extra zanglijn. De eerste drie zinnen (69-76, 77-84 en 85-92)
dienen als opbouw, de volgende twee (93-100 en 101-105) kunnen met enige
goede wil als refrein beschouwd worden, waarna weer afgebouwd wordt:
eerst valt de zang weg en komt er nog wel een melodie in de plaats (109-
116, met opvallende akkoordwijziging op de laatste tel van 110: A ipv D7,
wéér die dubbeldominant!), vanaf 117 vallen de meeste synthesizergeluiden
ook weg en komt dezelfde lege sfeer van in het eerste deel terug (met
harmonische vertraging in 124-125).
Elke zin van dit deel bestaat uit acht maten in Gm (I-V-III-IVMaj-I-VI-IV-V)
waarin harmonisch gezien vooral het Do-akkoord op valt (mi hersteld in sol
klein). Hier speelt niet alleen een mineur/majeur-effect. Het is opvallend dat
elke zin (ook van deel 1 en 2) eindigt op twee opeenvolgende majeurakkoorden
(1 e deel: Bb en C; 2 e deel F en G; 3 e deel terug Bb en C).
De soundscapes
Er werd mij gevraagd de gebruikte electronica-soundscapes te analyseren.
Het ontbreekt mij aan de kennis om op de technische parameters in te gaan.
Daarom zal ik mij beperken tot een (poging tot) functionele verklaring. De
gebruikte geluiden in maten 4-8-12-16 en 21 dienen m.i. in de eerste plaats
om een soort van locatie te omschrijven, het doet mij aan het strand denken
(meeuwen, golven, zee). Een tweede functie – en daar voldoen merkwaardig
genoeg alle andere soundscapes ook aan – is het aanduiden van een
overgang naar een volgende zin (een soort fill-in). Dit merk je het duidelijkst
in 41-42 en vanaf 64, maar ook in het derde deel krijg je de electronische
geluiden enkel op het eind van elke zin (75-76,…)
Toonaard
Ik heb heel het nummer proberen te verklaren vanuit de toonaard F.
Correcter omschreven: het eerste deel in F, het tweede in C, het derde in
Gm, waarbij de laatste twee toonaarden evident verwant zijn met de
hoofdtoonaard F. Dit leidt tot een overzichtelijke drieledige structuur, waarbij
telkens wordt gemoduleerd d.m.v. de dubbeldominant.
9