Analyse van popnummers - Poppunt

eide alternatieven zouden echter snel vervelen. D-G-F blijft echter elke keer
terug verrassen, waardoor deze sequentie quasi eindeloos –in dit nummer
méér dan vijf minuten- zou kunnen voortgaan 3 . Ook het solo-slotakkoord
(Bm, VI e graad in D) geeft geen volmaakte cadens en dus geen definitief
einde.
Grandaddy (Jason Lytle) – He’s simple, he’s dumb, he’s the
pilot (Uit: The Sophtware Slump)
Did you love this world
and
did this world not love you?
Het nummer “He’s simple, he’s dumb, he’s the pilot” moet zowat het meest
oncommerciële nummer zijn dat ooit als single is uitgebracht. Het bestaat uit
drie delen die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben, het duurt
meer dan 8’50’’, het heeft geen refrein…
Grandaddy heeft zich in de loop der jaren - naast de afwisseling van een
melancholische singer-songwritersstijl, punkgitaren en elektronische
soundscapes – ook een aantal harmonische loopjes eigen gemaakt, die dus
a.h.w. typische soundkenmerken geworden: IV-IV(b3)-I gecombineerd met
een vertraging 4 , het eindeloos herhalen van een zelfde akkoord en
toonladders 5 .
3 Enige zinvolle, maar toch wat vreemde verklaring hiervoor is om dat F-akkoord te
beschouwen als E#, tussendominant naar F#m (III e graad in D). Als je het geheel in F#m
denkt, krijg je: VI-bII-VII waarbij G (bII) een alteratie (tritonussubstitutie of subV) is van de V
en ook de VII e graad gealtereerd is. Dit lijkt me niet helemaal correct. De
akkoordopeenvolging D-G heeft immers duidelijk een I-IV verhouding. De verklaring voor dat
F-akkoord ligt er volgens mij in dat in popharmonie graden gemakkelijker onderling
inwisselbaar zijn (I=III, II=IV, V=VII=III=bII,…) en dat dus F of E# (als tussendominant naar
F#m) ook oplost in D. De essentiële noten van F#m (fa# en la) zitten immers ook in D. Toch
blijft deze mineur/majeurafwisseling telkens weer verrassen.
4 Onder songschrijvers ook wel: ‘de grandaddy-cadens’
5 Met als ultieme voorbeeld ‘Under the western freeway’ op het gelijknamige album waarin
gedurende het gehele nummer geen ander notenmateriaal te horen is dan een dalende
toonladder van do.
6