Analyse van popnummers - Poppunt
Analyse van popnummers - Poppunt
Analyse van popnummers - Poppunt
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Er werd me de vraag gesteld of je het eerste deel niet beter zou beschouwen<br />
als Dm (I-III-VI-verlaagde VII). Vooral auditief wordt dit als logischer ervaren.<br />
Dit leidt echter tot een aantal onverwachte gevolgen op structureel vlak.<br />
Immers, als het eerste deel in Dm staat, dan staan ook de quasi-identieke<br />
maten 43-58 niet in C, maar in Am, hoewel je in de overgang 39-43 – zeker<br />
auditief – moeilijk kan spreken <strong>van</strong> een modulatie. De akkoorden G en D<br />
resp. in maat 17 en 59 zijn dan een gealtereerde vierde graad (dezelfde als<br />
de C in maat 72 e.v.). De toonaardstructuur <strong>van</strong> heel het werk wordt Dm-C-<br />
Am-Gm, waarbij je dus moet besluiten tot een vierledige structuur.<br />
Mijn voorkeur blijft uitgaan naar F voor het begin omdat dit structureel<br />
harmonisch eenvoudiger en logischer is en omdat ik de overgang 16-17 en<br />
58-59 ervaar als subdominant-dubbeldominant, wat niet kan in Dm resp. Am.<br />
Bovendien wordt ook in maat 38 bevestigd dat je de laatste tellen <strong>van</strong> die<br />
maat als dominant (V e graad) moet beschouwen en dus ook de laatste tel<br />
<strong>van</strong> maat 4. Om al deze redenen durf ik het auditieve Dm-gevoel <strong>van</strong> de<br />
eerste 16 maten opzijschuiven, maar ik moet toegeven dat enige discussie<br />
mogelijk blijft.<br />
Conclusie Grandaddy<br />
Ondanks de onafhankelijkheid <strong>van</strong> de drie delen <strong>van</strong> dit nummer is er toch<br />
een bijzonder grote eenheid. Niet alleen is de zangmelodie in alle delen<br />
dezelfde (1 e deel: la sol fa, 2 e : mi re do, 3 e : re do sib en sib la sol. Deze<br />
melodie is tevens ook de baslijn in het eerste deel en in het tweede deel <strong>van</strong><br />
het tweede deel), de structuur <strong>van</strong> de eerste twee delen is ook quasi identiek<br />
en verder zijn er in het arrangement nog een heel aantal overeenkomsten<br />
tussen de verschillende delen.<br />
Een ander opvallend aspect is de neiging tot destructie en<br />
spanningsafbouw die in dit nummer verwerkt zit – dit in tegenstelling tot de<br />
ritmische versnelling bij Tool. In maten 10, 14 en helemaal op het einde krijg<br />
je een feitelijke vertraging. 17-26 geeft een vertraging <strong>van</strong> het harmonische<br />
ritme die leidt tot een totale spanningsafbouw, hetzelfde gebeurt in 59-68.<br />
Het akkoordenschema <strong>van</strong> het eerste deel (Dm, Fmaj7, Bb, C) wordt in het<br />
tweede deel (getransponeerd en) uitgerekt in twee delen: eerst rond de 1 e<br />
graad (C, F, G), dan rond de 6 e graad (Am, G6, F, G6), waarbij het sol-<br />
10