Het grote magazine van kleine Weller sprookjes

Wellermagazine sprookjes
gezond
Als het maar
gezond is
“Zoals we ons leven nu ingericht hebben,
kunnen we een goed leven leiden, veel tijd
met de kinderen doorbrengen én hen een
toekomst bieden. Wat wil een mens nog
meer?”
Natasja Wlodarczyk
zestien zeventien
Negen maanden en twee weken waren het wachten waard. 30
December kwam Kyara ter wereld in het ziekenhuis van Heerlen.
Een roze wolk van 3610 gram en 50 cm. En de eerste aanmelding
bij de burgerlijke stand van Heerlen van 2010. Als dat geen mooie
begin van een sprookje is?
“Je hoort het zo vaak”, zegt de kersverse mamma Natasja Wlodarczyk. Dat
toekomstige ouders een jongen of een meisje willen. Mij maakte het niets
uit. Met een tweede zoon was ik ook dolgelukkig geweest. Wij wisten ook
niet of het een jongen of een meisje zou worden. Kyara was tot aan haar
geboorte een verrassing voor ons. Een kerngezonde verrassing. Gelukkig.”
Natasja en Robert Wlodarczyk leerden elkaar in 2001 kennen. “Nota bene
in een chatbox”, lacht Natasja vrolijk. “We maakten allebei deel uit van
een clubje bekenden en ook onbekenden die elkaar onder een pseudoniem
op internet ontmoetten. Robert heette in die club Aikon; een anagram voor
Nokia. Ik noemde mijzelf Lotje. Wij kwamen elkaar steeds vaker tegen en
zochten elkaar op een gegeven moment ook op. Er was absoluut een klik.
Het werd ineens lastig toen Robert voorstelde om elkaar een keer te ontmoeten.
Tja, dat was niet makkelijk. Want ik woonde en werkte al 12 jaar
in de verpleging in de buurt van Zürich in Zwitserland, terwijl Robert in
Heerlen woonde en in de veronderstelling was dat ik ook gewoon ergens in
Nederland verbleef.”
Wellermagazine sprookjes
… lang en gelukkig!
Een sprong van negen jaar verder in de tijd, geeft Robert de kleine Kyara
de fles en ligt Richard, de vierjarige zoon van Natasja en Robert, boven
in zijn bedje te slapen. Robert moet nog altijd lachen als hij aan het prille
begin van hun relatie terugdenkt. “Ik was écht in de veronderstelling dat
Natasja in Groningen woonde. Haar moeder en zus chatten namelijk ook
wel eens mee in ons gezelschap en zij woonden gewoon in ons eigen landje.
Dat was duidelijk. Het was dan ook wel even schrikken dat Natasja zo
ver weg zat. Aan de andere kant zag ik meteen de uitdaging van de afstand.
Ik heb héél erg mijn best gedaan om haar hier naar toe te krijgen. En dat is
uiteindelijk ook gelukt. In 2003 heb ik haar opgehaald uit Zwitserland , een
jaar later zijn we getrouwd en in 2006 is onze zoon Richard geboren.”
Tevreden
Terwijl Kyara tevreden na haar flesje op haar vaders schoot ligt de brabbelen,
nemen Robert en Natasja van de gelegenheid gebruik om even stil te staan
bij hun grote geluk. “Ons gezinnetje is compleet”, zegt Natasja. “Wij hebben
een gezonde zoon en een gezonde, vrolijke dochter. Een jongen en een
meisje; dat is natuurlijk toeval maar wel een erg leuk toeval. We hebben
allebei werk en wonen in een leuk huis in Brunssum-Noord. Zoals we ons
leven nu ingericht hebben, kunnen we een goed leven leiden, veel tijd met
de kinderen doorbrengen én hen een toekomst bieden. Wat wil een mens
nog meer?”