Onderzoek funderingen - Gemeente Dordrecht

1994 1996 1997 1997 2008
indicaties funderingsonderzoek informeren
eigenaren
Afbeelding 2 Tijdslijn Haarlem
subsidieregeling
900 woningen
hersteld
Hierboven wordt, in het kort, beschreven hoe het gemeentebestuur van Haarlem is omgegaan
met het funderingsprobleem. De rekenkamer Dordrecht doet onderzoek naar het handelen van
het gemeentebestuur van Dordrecht. Zij wil de vraag “op welke wijze is het gemeentebestuur
omgegaan met het funderingsprobleem en heeft het gemeentebestuur gehandeld zoals van haar
verwacht mocht worden” beantwoorden. Om dit te kunnen doen, zal de rekenkamer moeten
aangeven hoe het gemeentebestuur van Dordrecht, op het moment dat zij voor het eerst
verneemt dat de funderingen van een groot aantal woningen mogelijk is aangetast, had moeten
handelen. Kortom de rekenkamer zal handelingsnormen moeten formuleren. Normen die
ontleend kunnen worden aan wetgeving, benchmark-informatie, klantenverwachtingen en/of
wetenschappelijke inzichten. 16
2.3 De beleidscyclus
In de startnotitie die de rekenkamer voorafgaand aan dit onderzoek heeft opgesteld, wordt
nadrukkelijk onderkend dat de gemeente ook de keuze kan maken om niet te handelen.
Hiermee sluit de rekenkamer aan bij de algemeen geaccepteerde definitie van het begrip
beleid. 17 Namelijk “alles wat een overheid doet of bewust nalaat.” De wetenschappelijke
bestuurskundige literatuur besteedt veel aandacht aan maatschappelijke problemen -zoals het
funderingsprobleem- en de wijze waarop de overheid hier mee omgaat. Wanneer burgers en
belangengroepen aandacht vragen voor zo’n maatschappelijk probleem en dit door het college
van B en W of raadleden op de politieke agenda wordt geplaatst, zal het gemeentebestuur
moeten afwegen of zij beleid op dit maatschappelijke probleem wil formuleren. 18 Niet ieder
probleem komt direct op de politieke agenda terecht.
Indien het gemeentebestuur besluit beleid te formuleren, moet een beleidsambtenaar informatie
met betrekking tot de oorzaken van het probleem verzamelen, mogelijke oplossingen in kaart
brengen en adviezen over het te voeren beleid formuleren. De beleidsambtenaar beschrijft de
huidige situatie, de ontwikkelingen bij onveranderd beleid en de gewenste situatie. Daarnaast
gaat hij of zij na of er reeds beleid is ontwikkeld. Aan elk beleid ligt een veronderstelling ten
grondslag. Namelijk dat het probleem door overheidsingrijpen kan worden verholpen.
Bijvoorbeeld de veronderstelling dat hogere boetes voor snelheidsovertredingen leiden tot
minder verkeersdoden. Akkers en Fenger spreken over een beleidstheorie. 19 De beleidstheorie
moet empirisch onderbouwd kunnen worden. 20 Dit wordt ook wel ‘evidence-based policy
making’ genoemd. ‘What matters is what works’, zo stellen de aanhangers van deze stroming.
16