Waarom feedback niet werkt, en andere ... - Marjo Lam

In de wereld van de aristotelische logica stellen we objectieve redenering
boven emotie, maar de rechterhersenhelft, die verantwoordelijk is voor de
emotie stelt, ons in staat het geheel te overzien. Vanuit dat perspectief zie
je dat kwartaalcijfers halen slechts een klein aspect van bedrijfsvoering is
en dat dit niet ten koste mag gaan van resultaten op langere termijn. Met
andere woorden: je moet dus het verlangen naar directe bevrediging beheersen,
als je daarmee het langetermijndoel in gevaar kan brengen. Burr
van People Express liet zich meeslepen door de emotie van het succes en
verloor de lange termijn uit het oog waardoor het bedrijf failliet ging.
Een test waarin kinderen de volgende keuze kregen: ze kregen 2 marshmallows
als ze wachten met het opeten van de marshmallow die voor hen
lag tot de onderzoeker (na 20 minuten) terugkwam. 1/3 at het gelijk op,
1/3 probeerde te wachten, maar aten het toch op, 1/3 lukte het 20 minuten
te wachten, (uitstellen behoeftebevrediging). Bij vervolgonderzoek
bleek deze laatste groep hoger te scoren bij toelatingsexamen en waren
later populairder en hadden een succesvollere carrière.
De beste strategen proberen de reacties op hun zetten te voorspellen door
zich constant af te vragen: waar zal dit toe leiden? Hendrik V analyseerde
de omgeving, daagde de Fransen uit om aan te vallen omdat hij uitging
van hun arrogantie, hij misleidde hen door de indruk dat de boogschutters
zouden aanvallen, en vormde een bondgenootschap met de Fransen. Als
we nadenken over de aard van de concurrentieomgeving, de behoeften en
wensen van de klanten, de sterke en zwakke punten van de concurrenten
en onszelf, wordt in ons brein een neuraal netwerk verankerd dat een
strategie selecteert die daarmee overeenstemt. Je kijkt niet alleen wat de
klant nodig heeft, maar ook wat hij wenst (net dat stukje extra). Strategisch
denken is wat de bewuste geest steeds doet, we nemen afstand van
de situatie, beslissen wat we willen voor de toekomst en richten ons op
het realiseren ervan. Een strateeg laat zich niet leiden door hogere overtuigingen
en waarden. Hij handelt in overeenstemming met lange termijn
doelen, houdt de toekomstvisie voor ogen en gaat regelmatig na of hij nog
op het goede spoor zit. Hij is bereidt af te wijken van gangbare opvattingen,
alleen als deze gedisciplineerd is en op de toekomst gericht. Bateson
deed een experiment met dolfijnen, omdat hij wilde weten onder welke
omstandigheden we de ene denkwijze inruilen voor de andere. Hij leerde
de dolfijn kunstjes en beloonde hem daarvoor, eerst voor elk kunstje,
daarna na 3 kunstjes. Hij wende snel aan deze verandering. Toen bleef de
beloning uit, het dier zou alleen een beloning krijgen als het een nieuw
kunstje uitvoerde. Toen hij de beloning niet kreeg, werd hij boos. Na veel
innerlijke strijd leerde hij dat hij een nieuw kunstje moest leren om weer
een beloning te krijgen. Een paradigmaverschuiving.
Marjo Lam 7