Handboek voor begeleiders van vluchtelingen en ... - Stichting ROS

PRAKTIJKTIP – BETROKKENHEID VAN RECHTSSTUDENTEN IN
ASIELZAKEN
In de meeste landen is er een tekort aan opgeleide en geëngageerde juridische
vertegenwoordigers om informatie en juridisch advies te verschaffen aan vluchtelingen
en asielzoekers in het algemeen en in het bijzonder aan gedetineerden. Een potentiële
bron voor vertegenwoordiging of raadgeving zijn juridische colloquia op de
rechtsfaculteit, waar professoren en advocaten les geven over vluchtelingen- en
migratiewetgeving, en toezien op rechtsstudenten die aan cliënten juridische informatie
verschaffen en – daar waar de plaatselijke wetgeving het toelaat – onder toezicht van
een gelicentieerde advocaat de juridische vertegenwoordiging verzorgen om cliënten te
helpen met de voorbereiding van hun zaak. De Rechtsfaculteit van de universiteit van
Malta is bezig met de ontwikkeling van dergelijke juridische colloquia. Meer informatie
over juridische colloquia in de Verenigde Staten, vindt u op de website van de
American Association of Law Schools, stuk over Clinical Legal Education op
http://www.aals.org of op http://cgi2.www.law.umich.edu/_GCLE/Index.asp. Een
specifiek juridisch colloquium waar rechtsstudenten leren om vluchtelingen te
vertegenwoordigen, is het Center for Applied Legal Studies (CALS) of Georgetown
University Law Center. Voor meer informatie over dit colloquium kan u terecht op
http://www.law.georgetown.edu/clinics/cals/.
• Identificatie van overlevenden van foltering of personen met speciale behoeften:
Overheden moeten een screeningprocedure ontwikkelen om snel slachtoffers van
foltering te identificeren, evenals niet-begeleide of alleenstaande kinderen en andere
kwetsbare personen zoals zwangere vrouwen, personen met medische behoeften en
bejaarden. Ze moeten aan hen ook alternatieve open accommodatie beschikbaar stellen
die aan hun behoeften voldoet.
• Initiële en periodieke herziening: Overheden moeten aan gedetineerden informatie
verschaffen over hun recht op beroep, en moeten een procedure instellen voor
periodieke herziening van detentiegevallen zonder vertraging, voor een juridische of
administratieve instantie die onafhankelijk opereert van de autoriteiten die de
oorspronkelijke hechtenis hebben bevolen. (ICCPR, art. 9(4); EVRM, art. 5(4); BPP 4,
11, 32; UNHCR Richtlijnen voor Detentie, Richtlijn 5; Mensenrechtencomité Verslag
Nr. 560/1993; Mensenrechtencomité General Comment Nr. 8, Artikel 9 (Zestiende
Sessie 1982)).
• Contact met het plaatselijke UNHCR kantoor, met nationale vluchtelingeninstanties of
andere instellingen of verdedigers: Om werkelijk contact met en toegang tot de
UNHCR en andere instellingen of verdedigers te verschaffen, moeten overheden meer
doen dan enkel een lijst met contactinformatie in detentiecentra uithangen. Overheden
moeten de UNHCR en NGO’s regelmatig toelaten tot detentiecentra zodat zij aan de
bewoners op regelmatige basis informatie over hun rechten kunnen verschaffen.
(UNHCR Richtlijnen voor Detentie, Richtlijn 5)
INFOTIP
39