Handboek voor begeleiders van vluchtelingen en ... - Stichting ROS

HOOFDSTUK I
JURIDISCH KADER TER BEPALING VAN DE OPVANG EN
DETENTIE VAN VLUCHTELINGEN, ASIELZOEKERS EN
MIGRANTEN
MINIMUMNORMEN VOOR DE OPVANG VAN VLUCHTELINGEN,
ASIELZOEKERS EN MIGRANTEN
Landen zijn door regionale, nationale en internationale rechtsregels gebonden om een reeks
van diensten te verschaffen aan toekomende vluchtelingen en asielzoekers.
1.1 Wat is de definitie van de minimumnormen voor opvang?
Minimumnormen voor opvang verwijzen naar een reeks van maatregelen in verband met de
behandeling van vluchtelingen en asielzoekers, vanaf het moment dat zij hun formele
aanvraag voor erkenning van de status indienen – in een land of aan de grens – totdat er een
definitieve uitspraak is gedaan over hun aanvraag of totdat ze overgeplaatst worden naar een
andere lidstaat die verantwoordelijk is voor de beoordeling van hun aanvraag.
1.2 Op wie en waar zijn de normen van toepassing?
Deze normen zijn van toepassing op vluchtelingen en asielzoekers die worden vastgehouden,
die verblijven in een speciaal voorziene groepsaccommodatie, of die onder de bevolking
wonen in afwachting van een definitieve uitspraak. De te treffen maatregelen omvatten:
gepaste opvangvoorwaarden bij aankomst aan de grens, toegang tot juridisch advies,
bewegingsvrijheid, medische verzorging en werk. Bovendien moeten speciale maatregelen
getroffen worden om aan de behoeften van kinderen, vrouwen en bejaarde asielzoekers te
voldoen. De Staat heeft een grote beoordelingsvrijheid om te bepalen hoe zij gepaste
opvangnormen zal bepalen. Ze moet er bij het samenstellen van een dienstenpakket dat
voldoet aan deze voorwaarden, aandacht aan schenken dat de bescherming van de
fundamentele waardigheid en de mensenrechten van asielzoekers gegarandeerd wordt. Elke
dienst die verschaft wordt, moet voldoen aan de normen van het land waarin de aanvraag voor
bescherming werd ingediend.
1.3 Waaruit bestaan volgens de wet toereikende opvangnormen?
i. Inleiding
Internationale en regionale verdragen, conventies en wetten bepalen duidelijk de normen voor
de behandeling van vluchtelingen en asielzoekers, zowel bij aankomst als tijdens hun verblijf
en tijdens de beoordeling van hun aanvraag om bescherming. Er zijn dus middelen aanwezig
18