Rebound no24

Hét digitale basketball magazine
24 | FEB
2014
NIKKI
HULZEBOS
Van bankzitter tot vaste
waarde
RICK DRIESSEN
Grasshoppers coach
RINUS DE JONG
Een monument
DEXTER HOPE
Keihard werken
AMAZONE
Snakt naar overwinning
TORONTO
RAPTORS
Ruim baan
LANCE JETER
VOOR DONAR TERUG

2
Inhoud

INHOUDSOPGAVE
4 TIP OFF
Een rubriek over van alles en nog wat
8 FOTOSPECIAL
De mooiste foto’s van de afgelopen maand
16 LANCE JETER
Voor Donar terug in Nederland
23 COLUMN PETER VAN PAASSEN
Worst case scenario
24 RICK DRIESSEN
‘Je kunt een koe niet leren rolschaatsen’
29 COLUMN CHARIS SIDERIS
Arvin Slagter
30 EN DE REST IS GESCHIEDENIS
Wat u moet onthouden over ons Nederlands
basketball
33 ME DUNKT!
Nederlandse Boete Bond
35 NIKKI HULZEBOS
Van bankzitter tot vaste waarde
40 AMAZONE UTRECHT BASKETBALL
‘We waren er amper klaar voor’
44 AFTRAP VOOR ORANJE
Vijf jaar mandaat voor stichting NMT
46 MONUMENT RINUS DE JONG
Peetvader zou het zó weer doen
52 TORONTO RAPTORS
Opvallende rol voor ‘Canadese’ NBA-ploeg
56 DEXTER HOPE
Keihard werken om beter te worden
COVERFOTO
Peter van der Velde
3

Rubriek van alles en nog wat TipOff
SLAM DUNKS!
DEN HELDER MOET WACHTEN
Basketballfans in Den Helder zullen
minimaal tot het komende seizoen
in de Dutch Basketball League
moeten wachten om ‘hun’ ploeg
weer in actie te kunnen zien op
het hoogste niveau. Het derde
faillissement in een paar jaar tijd
leidde er toen, dat het mannentopbasketball
in de Marinestad
voorlopig even in de koelkast werd
gezet.
Dat was de enige juiste beslissing
die de Federatie Eredivisie
Basketball (FEB) kon nemen. Het
bestuur wilde aanvankelijk Den
Helder weer toelaten bij het
begin van het tweede deel van de
competitie, maar stuitte daarbij
op tegenwerking van een aantal
(kleinere) clubs. Daar speelde – met
het overnemen van een paar spelers
– wat eigen belang, maar in de
grond hadden die clubs natuurlijk
gelijk.
Het Nederlands basketball zou
weer eens voor schut hebben
gestaan, wanneer ‘zo maar’ een
clubs had mogen instromen. Het
is onbegrijpelijk dat er mensen
waren, die dit serieus in overweging
namen. Het zittende bestuur van de
FEB trok zijn conclusies en trad af.
Er kwam een interim-bestuur, dat
terecht van Den Helder honderd
procent dekking van de begroting
eiste.
Wie alle aflevering van de Den
Helder Soap had gevolgd, wist
dat dit nooit zou gaan lukken. Het
zou het bestuur (de interim-groep
heeft onder andere als taak een
nieuw bestuur te zoeken) sieren,
wanneer straks in september/
oktober dezelfde eisen op tafel
zouden worden gelegd. Voor ALLE
CLUBS overigens. Maar zeker voor
Den Helder. Een ezel stoot zich in
het algemeen, niet twee keer aan
dezelfde steen.
ABN AMRO STEUNT
ROLSTOELBASKETBALL
De NBB heeft een verbintenis
afgesloten met ABN AMRO
tot 1 januari 2017 voor het
rolstoelbasketball. De NBB wil
zich met hulp van de bank
sterk maken om de positie
van gehandicapte sporters en
de rolstoelbasketballers in het
bijzonder verder te ontwikkelen
en te verbeteren. ABN AMRO
gaat op zijn beurt specifiek de
jeugdige paralympische talenten
ondersteunen.
ALL STAR GALA IN DEN BOSCH
Het interim-bestuur van de FEB heeft het
All Star Gala 2015 van de Dutch Basketball
League toegewezen aan SPM Shoeters
Den Bosch. Het evenement vindt plaats op
zondag 22 februari 2015 in de Maaspoort
in Den Bosch. Aanvankelijk was Den Helder
opnieuw plaats van handeling, maar door het
faillissement van Den Helder Kings moest naar
een andere locatie worden gekeken.
Het All Star Gala is de traditionele
onderbreking van de competitie en staat dit jaar in het teken van de recent
opgestarte samenwerking tussen FEB, NBB en Nederlands mannenteam
om het Nederlandse mannenbasketball vooruit te helpen (zie elders in dit
magazine). De beste basketballers uit de Nederlandse competitie spelen
tegen het Nederlands team, dat zich voorbereidt op deelname aan het
Europees kampioenschap in Zagreb in september.
Eenzelfde overeenkomst heeft
ABN AMRO getekend met de
paralympische onderdelen van
de KNZB (zwemmen), KNAU
(atletiekunie) en KNLTB (tennis).
ABN AMRO ondersteunt als
'Partner van de Toekomst' mensen
en instellingen die iets willen
bereiken, door een duwtje in de
rug te geven bij het ontdekken
van talent of bij het waarmaken
van ambities. Met sponsoring
en haar foundation richt ABN
AMRO zich op de domeinen
sport, kunst & cultuur, educatie en
ondernemerschap. Hierbij wordt
gekeken naar zowel de breedte
als naar de absolute top.
Het programma start om 11.00 uur met de U24 All Star wedstrijd voor
Nederlandse spelers uit de Dutch Talent League. De dag zal afgesloten
worden met een spectaculaire dunkcontest.
4

ROTTERDAM TOPSPORT STOPT
STEUN BINNENLAND
De Stichting
Topsportbasketball
CBV Binnenland
heeft de
mededeling van
Rotterdam Topsport ontvangen
dat met ingang van het seizoen
2015-2016 de ondersteuning van
het vrouweneredivisieteam van
Lintex-Binnenland/Rotterdam
wordt beëindigd. Daarmee is de
huidige landskampioen, nationaal
bekerhouder en Final Four-winnaar
het kind van de rekening van de
bezuinigingen die Rotterdam
Topsport moet doorvoeren als gevolg
van een lagere bijdrage vanuit de
gemeente Rotterdam.
De ondersteuning van het
vrouwenbasketball behoort niet bij
de sporten die nog wel ondersteund
zullen worden door Rotterdam
Topsport. Ook het Regionaal
Talentencentrum Rotterdam, waar
de Stichting Topsportbasketball aan
verbonden is, zal aan het eind van
het lopende seizoen ophouden te
bestaan als gevolg van de ingezette
bezuinigingen.
Voor de landskampioen zal de
beëindiging van de ondersteuning
naar verwachting grote gevolgen
hebben en, zoals de zaken er nu voor
staan, leiden tot het stoppen van
het spelen van eredivisiebasketball.
Voor de talentvolle meiden uit de
regio zal dit ook betekenen dat in
de regio Rotterdam geen verdere
ontwikkelingsmogelijkheden meer
zijn richting het allerhoogste niveau.
In ieder geval is de kans dat het
damesteam volgend seizoen de
thuiswedstrijden zal afwerken in
het Topsportcentrum Rotterdam
nagenoeg nihil, en dus zal worden
teruggekeerd naar Sporthal De
Driesprong in Barendrecht. Of er
vervolgens in 2015-2016 nog op het
hoogste niveau gespeeld kan worden
zal in de aankomende maanden
dus duidelijk moeten worden, maar
zeker is dat dit niet mogelijk zal zijn
zonder additionele steun vanuit het
bedrijfsleven.
HENK VAN EK LID VAN VERDIENSTE
Henk van Ek is benoemd tot Lid
van Verdienste van de Nederlands
Basketball Bond. Van Ek kreeg
de bijbehorende bondsspeld uit
handen van bestuurslid Jelle Witvoet
tijdens de scheidsrechtersstage
in Hilversum. Hij ontvangt de
bondsonderscheiding voor zijn
grote verdiensten voor de arbitrage
in de afgelopen tien jaar.
Van Ek werd in 2002 benoemd
tot voorzitter van de Bonds
Scheidsrechters Commissie (BSC).
In juli 2003 werd deze commissie
opgeheven, waarna een BSC-loze
periode ontstond tot mei 2004.
Daarna werd Van Ek opnieuw als
voorzitter benoemd van de BSC
nieuwe stijl. In de afgelopen tien jaar
is volgens het bestuur van de NBB
de arbitrage onder zijn bezielende
leiding verder geprofessionaliseerd,
zoals het fluiten met drie arbiters in
de Dutch Basketball League en de
formalisering van de relatie met de
A-arbiters.
In februari 2013 werd het
instellingsbesluit van de
Commissie Arbitrage door het
bondsbestuur vastgesteld,
waarna de BSC opging in de
Commissie Arbitrage. In augustus
2014 werd in het kader van de
reorganisatie van de NBB de
Commissie Arbitrage opgeheven
en een eerste aanzet gedaan tot
het opzetten van een werkgroep
Arbitrage. Van Ek heeft besloten
zich niet beschikbaar te stellen
voor deze werkgroep.
Naast zijn werkzaamheden voor
de BSC is hij ook nog zo'n dertig
jaar zelf actief geweest als arbiter,
waarvan ruim tien als international.
Daarnaast is hij ook opleider
geweest (van de D-cursus) en
beoordelaar. NBB-directeur Frank
Berteling zegt in het begeleidende
schrijven Van Ek te hebben leren
kennen als een zeer gedreven
persoon die zich de afgelopen
jaren belangeloos heeft ingezet
voor de basketballsport. Hij blijft
nog wel actief als commissaris en
internationaal commissaris.
5

Rubriek van alles en nog wat TipOff
HYPERMODERN REPLAY CENTER
Wie de NBA volgt via Sport 1 of
echt fanatiek via de NBA League
Pass heeft het al vele malen gezien:
de uitvoerige bestudering van een
mogelijk beslissend moment via
een videomonitor. En dat is niet
‘zo maar een tv-scherm met wat
herhalingen’. Met ingang van dit
seizoen beschikt de NBA over een
hypermodern Replay Center in
Secaucus, New Jersey, waar de NBA
een deel van haar kantoren heeft
gevestigd.
De belangen in de NBA zijn enorm
en dus kan één beslissing enorm
veel invloed hebben. Kan beslissen
over het winnen of verliezen van
een wedstrijd. De scheidsrechters
hadden al de mogelijkheid om
bepaalde momenten terug te
zien, maar krijgen nu hulp van
specialisten, die de actie vanuit tal
van camerastandpunten kunnen
bekijken.
Zo’n videoconsult duurt vaak
minuten, maar daar maalt men niet
om. De juiste beslissing is waar het
om gaat. De hoofdscheidsrechter
(crew chief ) kijkt mee via een
monitor op de wedstrijdtafel en
staat via een headset in verbinding
met het Replay Center in Secaucus.
Het geldt op vele fronten: de NBA
houdt niet van half werk. En dus
werd het Replay Center uitgerust
met liefst 74 monitoren, zodat
van alle wedstrijden, die (deels)
gelijktijdig worden gespeeld, de
beelden binnenkomen. Er is een
directe verbinding met alle 29
arena’s (de Clippers en de Lakers
delen het Staples Center in LA), waar
NBA-wedstrijden worden gespeeld.
Uiteraard vereist dat een enorme
bandbreedte. Die is zó groot,
dat bijvoorbeeld de complete
bibliotheek van het Amerikaanse
Congres (zeg maar de eerste en
tweede kamer) met ongeveer 158
miljoen documenten binnen iets
meer dan een half uur kan worden
gedownload…
Als het nodig is kunnen er
gelijktijdig vijftien instant replays
worden afgedraaid en bekeken
worden door de specialisten. Die
draaien een soort continue-dienst.
Maar geen overdreven aantal
uren. ‘Als dit soort mensen te lang
achter elkaar werken, worden
er fouten gemaakt en dat is nu
net niet de bedoeling’, zegt Joe
Borgia, als Senior Vice-President
of Replay and Referee Operations,
verantwoordelijk voor het Replay
Center.
Maar hoe er ook uit alle hoeken
gekeken wordt, de uiteindelijke
beslissing is en blijft een zaak voor
de crew chief in de wedstrijd. Hij
heeft echter het voordeel dat zijn
uiteindelijke beslissing nooit meer
wordt aangevochten…
6

De All Star Game van de NBA op zondag 15 februari
in Brooklyn, New York betekent het debuut van zeven
spelers als starter in de traditionele showwedstrijd.
Het grootste nieuws is echter dat Cleveland superster
LeBron James dit keer niet de meeste stemmen kreeg
van de fans. Dat leek aanvankelijk wel het geval, maar
in de laatste week van de stemming werd hij toch
nog voorbijgestreefd door Stephen Curry: 1.513.324
stemmen tegenover 1.470.483.
Een soortgelijke eindsprint was er voor Toronto-guard
Kyle Lowry, die bij een tussentelling met Kerstmis
slechts de vierde guard in het oosten was. Hij passeerde
echter alsnog John Wall (Washington), Dwayne Wade
(Miami) en Clevelands Kyrie Irving, vorig jaar starter en
zelfs MVP van de All Stars Game.
Bijzonder is dat er dit jaar twee broers als starters
tegenover elkaar zullen staan. Pau Gasol (Chicago
Bulls) werd gekozen in de startende vijf voor de
Eastern Conference en zijn broer Marc (Memphis
Grizzlies) begint aan de wedstrijd namens de Western
Conference.
In de startende line-ups ontbreken nogal wat namen,
die je daar wel zou verwachten. Het Oklahoma City
koppel Kevin Durant en Russell Westbrook miste nog
al wat wedstrijden door blessures en kreeg mede
daardoor te weinig stemmen. Ook James Harden
(Houston), de huidige topscorer van de NBA, mist in elk
geval het begin van de wedstrijd. Hij kreeg weliswaar
meer dan een miljoen stremmen, maar dat was toch
niet voldoende.
De startende line-ups zijn:
Eastern Conference (coach Mike Budenholzer,
Atlanta): LeBron James (Cleveland), Carmelo Anthony
(New York), Pau Gasol (Chicago), John Wall (Washington)
en Kyle Lowry (Toronto).
Western Conference (coach Steve Kerr, Golden
State): Blake Griffin (LA Clippers), Marc Gasol (Memphis),
Anthony Davis (New Orleans), Stephen Curry (Golden
State) en Kobe Bryant (LA Lakers)*
* Bryant is geblesseerd en wordt hoogstwaarschijnlijk
vervangen.
7

8
FotoSpecial

Ze heeft het naar haar zin
Foto Christian Aarts
9

10
FotoSpecial

Zera Butter onder druk gezet door de Loon Lions
-speelsters Denise Bloemkolk en Molly McDowell
Foto’s Peter van der Velde
11

12
FotoSpecial

Coach Ivica Skelin weet van tijd tot tijd
op een clowneske wijze de aandacht
van de scheidsrechters te krijgen.
Foto’s Peter van der Velde
13

14
FotoSpecial

Kees Akerboom wordt hier
stevig aangepakt door Nick Fleuren.
Foto special
Foto’s Christian Aarts
15

Lance Jetter
LANCE JETER WIL GRONINGEN
‘BACK-TO-BACK’ TITEL BEZORGEN
VOOR DONAR
TERUG IN
NEDERLAND
16

1717

Lance Jetter
Tekst: Hans Kortekaas
Foto’s: Peter van der Velde
Het seizoen 2014-2015 zou een tussenjaar
worden voor Donar. Nadat afgelopen seizoen
voor het eerst in de geschiedenis zowel de beker
als de landstitel naar Groningen gingen , volgde
‘de snelste ontmanteling van een landskampioen
uit de geschiedenis van het Nederlands basketbal’.
Hoofdsponsor GasTerra stopte, nieuwe financiële
tegenvallers kwamen boven drijven, dragende spelers
als clubicoon Jason Dourrisseau, Arvin Slagter en
Jessey Voorn verlieten het zinkende schip.
Toen tijdens de voorbereidingsfase op het
nieuwe seizoen ook de van het Spaanse
Joventut Badelona overgekomen Nik Cochran
niet de gedroomde nieuwe leider van de
Groningers bleek en vanwege chronische
rugklachten afhaakte, wisten vriend en vijand
het zeker. Dit seizoen zou een seizoen van
overleven worden voor de Groningers.
Plotseling gonsde echter de naam van ex-
Aris Leeuwarden speler Lance Jeter rond in
Martiniplaza en ontstond er hoop bij de Donarachterban.
Hoop die in de weken die volgden
werd omgezet in verwachtingen. Zeker toen
ook Mark Sanchez, een maatje van Jeter bij Aris
Leeuwarden, zich in Groningen meldde.
18
De hoogste tijd dus voor een hernieuwde
kennismaking met de man die na het seizoen
2011-12 in Friese dienst uitkwam voor het
Duitse Ratiofarm Ulm en vorig seizoen voor het
Poolse Trefl Sopot speelde. Twee competities
die hoger staan aangeschreven dan de DBL.
“In Duitsland en Polen is er meer evenwicht
in de league. Daar moet je elke wedstrijd
100% presteren om de wedstrijd te kunnen
winnen. Elk team beschikt over drie of vier erg
goede spelers. Je kunt daardoor elke wedstrijd
verliezen als je niet klaar bent om te spelen. In
de Nederlandse competitie zijn er eigenlijk voor

vier sterke ploegen. Dat is een
groot verschil”, stelt Jeter.
VOOR DONAR
Toch koos hij er voor om weer in
de Dutch Basketball League te
gaan spelen. Een verrassende
keus? Niet volgens Lance Jeter
zelf. “Ik heb eigenlijk alleen voor
Nederland gekozen omdat ik
voor Donar wilde spelen. Uit
mijn seizoen bij Aris Leeuwarden
weet ik mij hoe gepassioneerd
en fantastisch de fans in
Groningen zijn en hoeveel
zij van het basketballspel
genieten. Ik wilde onderdeel
van iets groots worden. Ik
had al gezien dat ze weer
prima spelers zoals Dejuan
(Wright), Ross (Bekkering) en
Sean (Cunningham) hadden
gecontracteerd. Ik was er toen
al van overtuigd dat we een
grote kans op een ‘back to
back’ kampioenschap hebben.
Bovendien zijn de mensen in
Nederland altijd erg aardig voor
mij geweest.“
“Natuurlijk wist is van de
financiële problemen in
Groningen. Je wordt geen
landskampioen om vervolgens
geen Europees basketbal te
gaan spelen, tenzij er een groot
probleem is. Ik wist dus dat er
iets fout zat, maar dan kon mij
er niet van weerhouden om in
deze fantastische stad te gaan
spelen voor dat team dat weet
was het is om kampioen te
worden.”
Toch heerste er een negatieve
sfeer rond de club voor dat jij
kwam. Ben jij je ervan bewust
19

Lance Jetter
dat dit veranderde nadat jij tekende ?
“Nee, zo heb ik dat nooit gezien. Ik wist dat
ik een onderdeel zou worden van een team
dat al goed was. Er waren al goede spelers
gecontracteerd. Ik ben meer een nieuw
puzzelstuk en erg blij dat ik hier ben. Ik weet dat
we een goede kans maken om ook dit jaar de
double te veroveren. Alles minder dan dat zal
straks pijn doen.”
MARK SANCHEZ
Enkele weken nadat Jeter zijn contract in
Groningen had getekend, maakte ook Mark
Sanchez de overstap naar Donar. Net als Jeter
speelde Sanchez in het seizoen 2011-2112 in
Leeuwarden. Daar blijkt ook al de basis gelegd
voor hun gezamenlijk verblijf in Groningen.
“In het contracteren van Mark Sanchez heb
ik inderdaad en grote rol gehad. Ik heb altijd
contact met hem gehouden en hem ook
verteld dat ik in Groningen getekend had. We
hebben daarna ook over zijn situatie in Frankrijk
gesproken. Ik heb hem toen gezegd dat hij
ook naar Groningen moest komen en dat we
dan iets speciaals tot stand zouden kunnen
brengen. Hij wist dus al wat voor team we
hadden met Ross, Dejuan en Sean en dat hij
het ontbrekende puzzelstukje was. We hadden
immers nog een ‘4’ nodig die ook het spel kan
verdelen. Het was dus een win-win situatie voor
Mark en voor het team. Voor mij komt daar nog
eens bij dat ik met een grote vriend samen kan
spelen.”
Mark Sanchez
“Toen ik drie jaar geleden naar Aris Leeuwarden
kwam wist ik helemaal niets over Europa. Mark
en zijn vrouw Tayler stonden toen vanaf de
eerste dag voor mij klaar. Dankzij hen kreeg ik
nauwelijks heimwee. De jaren daarna zijn we
contact blijven houden. Tayler is een goede
vriendin van mijn vriendin Steph, waardoor
“Dank zij Mark Sanchez en zijn vrouw
Tayler kreeg ik nauwelijks heimwee.”
20

onze band steeds hechter is geworden. Zij zijn
echt als familie voor mij en staan nu ook weer
voor mij klaar.”
De relatie tussen Jeter en de familie Sanchez
werd nog eens extra benadrukt toen het
gewichts-‘probleem’ een issue werd. Donarcoach
Ivica Skelin had er iets over geroepen,
waarop Jeter in de media reageerde dat het
allemaal spieren waren. Toch ging hij er mee
aan de slag waarbij hij hulp kreeg van Tayler
Sanchez die voor hem kookte en eetadviezen
gaf.
DIEET GEEN ISSUE
“Dat dieet-verhaal is inderdaad zijn eigen
leven gaan leiden. Voor mij is het echter nooit
een issue geweest. Ik wil nu gewoon wat
afvallen. Ik weet dat grote teams willen dat ik
wat afval, maar voor mij is het gewicht nooit
een probleem geweest. Ik ben altijd een ‘big
guard’ geweest en op een bepaalde manier
willen teams ook dat ik zo speel. Ik kan die
zogenaamde ‘small guards’ prima aan. Ik zou
het eigenlijk om willen draaien. Hoe kunnen
die lichtere guards mij uitschakelen? Veel
topteams zien het echter niet zo. Ik weet dus
wat mij te doen staat om daar te komen waar
in uiteindelijk wil zijn. Ik werk dus hard aan mijn
gewicht en met de hulp van Mark en Tayler
gaat dat prima.”
“Met het team zoals het er nu staat kunnen
we het succes van vorig seizoen herhalen. We
kunnen echter niet teren op die successen.
Integendeel, tegenstanders doen tegen ons
extra hun best omdat ze willen winnen van
de regerend kampioen. Wij zullen dus elke
wedstrijd als kampioenen moeten gaan
spelen. Om dat te bereiken moeten we beter
gaan communiceren in de verdediging. Dat
doen we nu nog onvoldoende waardoor er
nog te vaak iets fout gaat. Meer praten dus
en dat begint bij mij. Als point guard ben ik
een van de leiders van het team. Ik moet de
verdediging nog serieuzer nemen en ook naar
mijn ploeggenoten uitstralen.”
21 21

Lance Jetter
In december wonnen de Groningers van
mede-titelkandidaten SPM Shoeters, Landstede
Basketbal en Zorg en Zekerheid Leiden. Daar
tussendoor gingen Jeter en zijn teamgenoten
echter verrassend onderuit in zijn vorige
Nederlandse thuishaven, het Kalverdijkje in
Leeuwarden.
TE MAKKELIJK
|“Dat was inderdaad een erg slechte wedstrijd,
punt uit. Wij lieten ze aanvallend maar doen
wat zij wilden. Als je kampioen wilt worden, kun
je je zulke wedstrijden niet permitteren. Een
paar dagen later wonnen we echter in Leiden.
Op die wedstrijden waren we echt gefocused,
waardoor we de wedstrijd in Leeuwarden
toch te makkelijk hebben opgepakt. Dat zal
ons niet meer gebeuren. Uit het verlies bij Aris
hebben we geleerd dat elke wedstrijd een
‘championshipgame’ is omdat andere ploegen
het ook zo zien. Wij zijn immers Donar, de
kampioen!
Het weekend voordat Donar tegen Aris
Leeuwarden speelde, waren Lance Jeter en
Mark Sanchez al te gast in het Kalverdijkje bij
de wedstrijd van de Friezen tegen Landstede
Basketbal. “Het was fantastisch om het nieuwe
Kalverdijkje te zien. Dit is iets wat de club en de
supporters al jaren verdienen. Of ze nu winnen
of verliezen de supporters blijven altijd voor de
volle 100% achter hun club staan. Aris zal altijd
een speciaal plekje in mijn hart blijven houden.
Het voelt als een heel warme familie en ik ben
blij dat ik daar deel van uit mag maken. Alles
aan Aris is First Class.”
GOEDE VRIENDEN
In het jaar dat Jeter in Leeuwarden speelde was
hij teamgenoot van enkele jonge Nederlandse
spelers zoals Valentijn Lietmeijer (nu Landstede)
en Dexter Hope. “Valentijn en Dexter zijn twee
goede vrienden en het is leuk om te zien hoe je
als mens en als speler zijn gegroeid. Het waren
toen al goede spelers maar nog erg jong. Ze zijn
nu wat ouder en volwassener in
22
hun spel. ‘Val’ was altijd al een prima schutter
en het is goed om te zien dat hij dat wapen
nog verder ontwikkeld heeft. Hij is een echte
scherpschutter. Je ziet hem niet maar zijn
schoten zijn dodelijk. Dex was toen al erg snel
en weet dat nu beter te gebruiken door meer
controle in zijn spel. Ik ben blij te zijn hoe ze zich
de afgelopen jaren ontwikkeld hebben en nog
steeds beter worden.”
Dit seizoen speelt Jeter samen met jonge
spelers als Maarten Bouwknecht en sinds kort
Stefan Mladenovic. “Tijdens de trainingen zijn
we elke dag bezig om ook die jongens beter
te maken. Maar dat valt niet mee”, voegt hij er
lachend aan toe. “Nee, serieus. We werken hard.
Zij willen ook beter worden en zijn hongerig
om het spel te leren. We jagen elkaar op tijdens
de trainingen en proberen dat te vertalen naar
de wedstrijden.”
Ondanks de tevredenheid die Jeter uitstraalt
over zijn verblijf in Nederland, de ontwikkeling
van Nederlandse basketbal in Nederland en
de verwachtingen die hij dit seizoen met
Donar heeft, liggen de toekomstplannen
van de Amerikaan toch ergens anders. Echt
veel wil hij daar echter niet over kwijt. “Ik heb
inderdaad hogere doelen, maar op dit moment
is mijn focus volledig gericht op een nieuw
kampioenschap met Donar. Als de tijd er
klaar voor is zal ik een beslissing nemen over
mijn toekomst. Maar zoals gezegd eerst het
kampioenschap veroveren en er voor zorgen
dat de fans volgend seizoen weer Europees
basketbal kunnen zien in deze fantastische hal.”

WORST CASE SCENARIO
Het was het hele seizoen al een komen en gaan van spelers
geweest. Amerikanen, Serviërs en Kroaten hielden de
Amsterdamse draaideur in 2006 al een half seizoen volop in
beweging. Voor deze aanwinst zouden echter de poorten
moeten worden opengezet, zo leek het. Een snelle Googlesearch
leverde al gauw fantastische vergelijkingen op.
OK, de vergelijking met Dirk Nowitzki was weliswaar door
deze Ivan Chiraiev zelf gemaakt, maar de kenners van de
website draftexpress.com gingen daar toch een heel eind
in mee door te stellen dat hij in het slechtste geval een soort
Jonathan Bender (de oud-Indiana Pacer, wie kent hem niet?)
zou worden.
Column
Peter van Paassen speelde, na zijn
opleiding op St. Bonaventure in de Verenigde
Staten, twaalf seizoenen als professional
in België, Spanje, maar vooral
in Nederland bij Den Helder, Amsterdam
en Den Bosch. Het seizoen 2012-2013
was zijn laatste. Het was genoeg geweest
en tijd voor een maatschappelijke loopbaan.
Nu werkt hij als consultant sportcommunicatie
bij Hill+Knowlton Strategies.
In deze column laat hij maandelijks
zijn licht schijnen op de Nederlandse
sport en – logisch – het basketball in het
bijzonder.
“I’ve never
had to do that
shit!!!”.
Een omweg via een club in Rusland deed al vermoeden
dat het allemaal iets was anders gelopen, maar een goede
teammentaliteit en een beetje talent kon deze jongeman
vast wel toevoegen aan het team, toch?
Van dat laatste bleek al gauw bar weinig sprake. Naast zijn
lengte waren er geen eigenschappen zichtbaar die hoop
gaven op een mooie toekomst als basketballer. Bovendien
ontbrak enige motivatie voor verbetering en daarmee elke
toevoeging op de sfeer in het team.
Ook van een goede mentaliteit was geen sprake. De
overstap van het zelfbenoemde sterrendom in de NBA via
een tussenstop bij een Russische miljoenenploeg naar de
realiteit van trainen in Sporthallen Zuid waar op stipte tijden
het veld geruimd moest worden voor gymlessen van het
ROC was te groot geweest. Een paar weken geleden bracht
een privé-chauffeur Ivan nog naar training. Nu moest hij
met het openbaar vervoer, en was de kou van de wind
bij het bushokje de enige overeenkomst met het leven in
Moskou.
Het was opmerkelijk dat de huidige situatie geen enkel
temperend effect leek te hebben op zijn arrogantie. Tot
frustratie van zijn nieuwe teamgenoten en coaches. Klagen
over het gebrek aan een jacuzzi in de kleedkamer, een
spelersbus zonder leren bekleding en zelf de trainingskleding
moeten wassen (“I’ve never had to do that shit!!!”).
Toen hij op een dag aan de assistent-coach een ritje naar
huis vroeg na de training, hoefde de coach dan ook niet
lang na te denken: “A ride home? Sure, I’ll drive you back to
Moscow right now!”
23

Rick Driessen
GRASSHOPPERS-COACH RICK DRIESSEN IS GEK VAN KITESURFEN ÉN BASKETBALL
‘JE KUNT EEN KOE NIET
LEREN ROLSCHAATSEN’
Tekst: Menno Schraven
Foto’s: Peter van der Velde
Passie en hard werken, maar ook: creativiteit
en talent. Rick Driessen – in het dagelijks leven
gymleraar op een Noordwijkse scholengemeenschap
– kan niet zonder. Als vader van drie basketballende
kinderen stoomde hij veel jonge spelers klaar voor de
Nederlandse basketballtop. Een monoloog van een
gedreven coach met een opmerkelijke passie voor
surfen. “Ik ruil het basketball zo in voor het water.”
24

“Ik heb zelf drie jaar in de eredivisie
gespeeld bij Voorburg. Daarna ben
ik teruggegaan naar MSV in mijn
woonplaats Noordwijk. Vanuit het rayon
promoveerden we drie jaar achter elkaar
en werden we zelf het langst spelende
team in de promotiedivisie. Bij MSV heb
ik lang de vrouwen gecoacht en werden
we vaak kampioen. In de jeugd heb ik
onder andere Djoenie Steenvoorde twee
jaar gehad, Ronald van Velzen en Tanya
Bröring, later allemaal international. En
mijn broer Bart en zus Marloes heb ik
ook gecoacht. En niet te vergeten Renate
Sluijs. Misschien wel de beste Nederlandse
basketbalster ooit. Zij hoefde niet te leren
basketballen, ze kon het al.
In de kern houd ik van spelers die iemand slim
vrij onder de basket kunnen zetten. Dat vind ik
het mooiste van basketball en daar train ik ook
op. Als ik moet kiezen tussen een assist of een
dunk, dan heeft een assist mijn voorkeur. Ricky
Rubio, geen superatleet, is een goed voorbeeld.
Van Stephen Curry van Golden State kan ik
enorm genieten, van de passing van Larry Bird
vroeger, dat soort gasten. Helaas kan ik niet
meer gewoon naar basketball kijken. Ik kijk heel
erg gedeformeerd.
FUNDAMENTALS
Inmiddels zit ik alweer een paar jaar bij
Grasshoppers. Na de jeugd dit seizoen de
vrouwen in de eredivisie. Vroeger was het
echt haat en nijd tussen Katwijk en Noordwijk,
maar dat is niet meer. Ik heb niet zo’n voorkeur
voor vrouwen- of mannenbasketbal. Mannen
spelen spectaculairder, vrouwen zijn al blij als
ze bij het netje kunnen. Het is toch een ander
spel. Minder kracht en snelheid, dus is meer
samenwerking nodig. Kijk naar een wedstrijd en
je ziet het verschil.
Ik wil dat mijn speelsters creatief spelen: snel
en gevarieerd. Dat kan alleen als ze daar
de technische bagage voor hebben. In het
vrouwenbasketbal kan ik aardig m’n ei kwijt,
maar te vaak ontbreken simpele fundamentals.
In de post dribbelen, bal boven je hoofd
houden, passing, bal beschermen, dat
soort dingen. Ik ben niet te beroerd die aan te
leren. Speelsters beter maken, dat is mijn input.
FREUD
Bij mij thuis noemen ze me vaak Freud. Ik
probeer vaak naar de persoon te kijken. Je hebt
mannen die in hun hoofd als een vrouw spelen,
maar ook andersom. Ik sta er als coach tussen,
ook met een bepaald karakter. Mijn benadering
kan voor een bepaalde speelster niet zo prettig
zijn. Een harmonieus persoon is bijvoorbeeld
goed voor het team. Maar staat zo iemand kort
na een verloren wedstrijd met de tegenpartij te
lachen… Dan ben ik wel even klaar met je. Dat
is lastig. Ik ben mij er van bewust en houd er
ook rekening mee, tot ik het niet meer trek.
Ik heb wel geleerd dat niet de hele week mee te
nemen. Andere speelsters hebben daar anders
ook de hele week last van. Dat is mijn dark
side. Je hebt immers ook harmonie nodig. Een
bepaalde softheid, daar kan ik alleen niet tegen.
Mensen die zich niet uit een moeras kunnen
trekken. Daar heb ik het vreselijk moeilijk mee.
Het basketball kost mij gemiddeld zo’n 20 tot 25
uur per week. Als iemand dan niet klaar is om te
trainen, terwijl ik er 25 uur insteek, dan voelt dat
bijna als verraad. Maar als je commitment en
25

Rick Driessen
passie laat zien, komt het meestal wel goed.
JEUGD SNEL ERBIJ
Ik heb het heel erg naar m’n zin bij
Grasshoppers. Ook al kan ik niet selecteren,
moet ik het doen met de speelsters die ik tot
mijn beschikking krijg. Evelien Messemaker is
wel een goed voorbeeld. Daar was aanvankelijk
overheen gekeken, maar is dit seizoen onze
meest constante speelster. Ik geef vier keer per
week training, maar lang niet iedereen redt dat
ook. Technisch gezien viel het me in het begin
niet mee, maar de fysieke toestand viel me nog
veel meer tegen. Speelsters waren niet bekend
met hard werken, er werd veel te slap getraind.
De eerste training van dit seizoen hielden ze de
warming up niet eens vol. Meer dan de helft
moest aan het zuurstof. Dat was voor mij de
reden om zo snel al de jeugd erbij te halen. We
hebben nu drie speelsters van 15 jaar die al
26
eredivisie-ervaring hebben opgedaan.
Winnen is voor ons niet gemakkelijk. We zijn
heel jong, hebben geen A-internationals en
buitenlandse inbreng. Vergelijkbaar dus met
alleen Utrecht en dat staat stijf onderaan. Ik wil
alleen maar dat spelers beter worden, dan kom
je tot een hoger niveau. Met het halen van de
Final Four houd ik me niet bezig. Dan moet je
minimaal vierde worden en dat is voor mij een
stomme doelstelling. Als je dat haalt, moet je
ook kampioen willen worden. Maar je moet
realiteitszin hebben. Ik vind het gaaf als de
ploeg verrassingen laat zien en niet alleen van
de ploegen onder ons wint.
GEHOORPROBLEEM
Mijn zwakke gehoor is een familiekwaal.
Het wordt steeds slechter en het is lastig
communiceren, maar het is een gegeven. De
coaching lijdt er niet onder. Als ik een speelster

wissel, kan ik rustig met iemand praten. Een
basketballtraining is wat dat betreft makkelijker
dan een gymles op school. In april van dit jaar
word ik vijftig. Maar ik gooi het basketball
zo weg. Mijn andere passie ligt op het water:
kitesurfen, suppen. Controle is een begrip in
mijn bestaan. Als ik iets aanpak ga ik er blind
voor, met alles wat ik heb.
Mijn drie kinderen basketballen ook. Tom,
de oudste en Noor, de jongste, beiden bij
Grasshoppers. Noor heeft dit seizoen op haar
vijftiende haar debuut in de eredivisie gemaakt.
Jan zit sinds dit seizoen bij de selectie van
Zorg en Zekerheid Leiden. Bij hem zie ik wel
iets van mijzelf terug. Hij werkt er hard voor en
als hij erom vraagt wil ik hem graag helpen.
Dan praten we er over. Dan vind ik dat hij
soms anders kan staan in het veld. Of hoe het
komt dat een bepaalde speler hem de bal zo
snel afpakt. Maar ik houd de dingen wel erg
gescheiden. Als een van de kinderen mij na een
wedstrijd vraagt hoe het ging, zeg ik altijd: wil je
een antwoord als vader of als coach? Ik kan alles
in een hokje plaatsen en daartussen binnen één
seconde wisselen.
professioneler geworden. Iedereen is vooruit
gegaan, maar bij Grasshoppers is de aanpak
nog precies als twintig jaar geleden.
We moeten meer en professioneler trainen.
Onze jongste talenten worden steeds gevraagd
door het CTO. Als al die talenten weggaan en
niet meer terugkomen, bestaat Grasshoppers
straks niet meer. Wij leiden goed op, maar om
talenten vast te houden, moet je ze wel iets
kunnen bieden. Als er geen talent meer is, ga ik
er niet langer bijstaan. Je kunt een koe niet leren
rolschaatsen. Een beetje talent is wel nodig. Ik
wil leuk basketbal zien en competitief kunnen
zijn, niet iedere week met veertig punten klop
krijgen. Als coach geef ik die signalen af aan het
bestuur. De rest is niet mijn pakkie aan.”
LEIDEN
Wedstrijden van Leiden heb ik niet heel veel
gezien. Jan heb ik precies één minuut zien
spelen, maar dat interesseert me niet. Als Leiden
speelt, wil ik alleen dat zij winnen. Ik heb wel
een paar trainingen van Eddy Casteels gezien.
Ik zie één ding in hem steeds terug en dat is
passie. Dan vind ik het al goed. Met de dingen
die hij laat zien en ook zegt in de krant slaat hij
voor mij de spijker op z’n kop. Voor Jan geldt
voor mij aan het eind van het seizoen maar één
hoofdvraag: ben je beter geworden? Zegt hij
ja, dan is ’t goed gegaan. Maar als hij iets heel
anders dan basketball wil gaan doen, vind ik het
ook goed.
TALENT OPLEIDEN EN BEHOUDEN
Ik ben nu 34 jaar coach. Voor mij is het
belangrijk progressie te laten zien, ook als
organisatie. Het vrouwenbasketball is een stuk
Rebound Magazine legde Rick Driessen een
aantal keuzes voor. Zijn voorkeuren spreken voor
zich.
Vrouwenbasketball
Jeugd
Katwijk
Oogsten
Coachen
Driepunter
Verdedigen
College basketball/NBA
Toon van Helfteren
Hard werken
Profcoach
Mannenbasketball
(Jong) volwassenen
Noordwijk
Opleiden
Zelf sporten
Dunk
Aanvallen
Top Europa
Eddy Casteels
Talent
Gymleraar
27

FotoSpecial
Arvin Slagter met op zijn nek
Matthew Otten van Rotterdam Basketbal
Foto Christian Aarts
28

Column
Charis Sideris speelde in de
eredivisie en het nationale team, was
coach in Nederland en België en is een
hartstochtelijk schrijver over zijn sport
in De Telegraaf en uiteraard ook in dit
magazine.
‘‘ Je hebt ze of je
hebt ze niet“
Arvin Slagter
Ze zijn dun gezaaid, spelers met voor de buitenwereld
onzichtbare kwaliteiten die een verzameling goede
spelers tot een hecht team kunnen smeden. Spelers die
feitelijk een verlengstuk van de coach vormen, waardoor
diens taak een stuk eenvoudiger wordt. Spelers ook
waarvan je nu al kunt voorspellen dat ze, als ze ambities
in die richting hebben, later ook kunnen uitgroeien tot
topcoaches.
Arvin Slagter is zo’n speler.
De 29-jarige off guard lijkt op het eerste gezicht geen
opvallende kwaliteiten te hebben. Hij is niet lang voor
zijn positie, niet erg snel, niet erg sterk, springt niet erg
hoog, heeft geen uitmuntende techniek, kan redelijk
maar niet geweldig schieten, is niet razend flitsend
in zijn drives, en is geen fantastische passer. Maar zijn
palmares spreken boekdelen. Niet alleen werd hij in 2011
en 2012 landskampioen met Leiden, en in 2014 met
Groningen, maar bovendien won hij de beker in 2012 en
2014. In dat laatste jaar werd hij bovendien gekozen tot
achtereenvolgens MVP van de reguliere competitie, tot
MVP van de door Groningen gewonnen playoffs, en in
het All Defense Team van de eredivisie.
Dat kan geen toeval zijn. Wat maakt hem zo bijzonder?
Welnu, Slagter scoort op alle bovengenoemde
punten voor Nederlandse begrippen een krappe acht,
maar is vrijwel perfect in het combineren van al deze
kwaliteiten. Hij bezit het aangeboren instinct om de
vijandelijke verdediging te lezen, zowel individueel
als in teamverband. En hij bezit ook het vermogen
om vervolgens precies te weten wat te doen in welke
situatie. En tenslotte kan hij dit alles ook nog eens op zijn
teamgenoten tijdens de wedstrijd overbrengen als de
situatie daarom vraagt. Eigenschappen die niet zijn te
leren. Je hebt ze of je hebt ze niet.
En Slagter heeft ze.
Ja, er spelen in de eredivisie enkele topspelers (opnieuw:
voor onze begrippen). Maar geen van hen bezit zijn
leiderskwaliteiten en dat aangeboren instinct. Je ziet het
opnieuw bij Den Bosch, dat in mijn ogen, mede door de
kwaliteitsinjectie van Slagter, kampioen gaat worden.
Zonder zich opzichtig op te dringen, zie je hem bij huddles
en time outs het woord voeren en zijn teamgenoten bij
elkaar houden. Maar bovenal zullen zijn scores, assists
en intercepties vallen tijdens money time, de minuten
waarin een close game wordt beslist. De minuten waarin
de meeste spelers verstijven van faalangst. Slagter is zowel
een money man als de lijm van elk winnend team waarin
hij speelt.
29

Nieuws elke maand
EN DE REST IS
GESCHIEDENIS
DECEMBER 2014
Nieuws is in het digitale tijdperk
vluchtiger dan ooit. Wat vandaag
belangrijk is, zit morgen diep weggestopt
in het archief. Als het Nederlands
basketball Jacob Bergsma niet zou
hebben, ging alles verloren. Gelukkig
houdt hij een dagboek bij, zodat het
belangrijkste nieuws elke maand is terug
te lezen in Rebound.
Tekst : Jacob Bergsma
foto : Peter van der Velde
Bij het begin van het nieuwe jaar kiezen we voor een nieuwe naam voor deze rubriek. Omdat
Rebound voortaan aan het einde van de maand verschijnt, loopt de historische periode steeds
tot en met de helft van de maand. Dit keer
dus even een kleine inhaalslag.
02
Voor de rechtbank van Alkmaar wordt het
faillissement van de Stichting Topbasketball Den
Helder Kings BV uitgesproken.
02
De helft van de clubs in de Dutch Basketball League
is tegen een doorstart van Den Helder Kings in
de competitie. De clubs vinden een doorstart
‘competitievervalsing’ en een beloning voor
wanbeleid.
03
BC Apollo boekt zijn eerste zege van het seizoen. In
Leeuwarden wordt Aris met 89-97 verslagen.
03
SPM Shoeters zorgt in de EuroChallenge niet opnieuw
voor een stunt. In Brindisi wordt van de plaatselijke
club met 76-62 verloren.
03
Ondanks oppositie van vier clubs verklaart het bestuur
van de FEB zich akkoord met een eventuele doorstart
van Den Helder Kings. Uiterlijk over anderhalve dag
(donderdagmiddag om 12.00 uur) wil de FEB een
sluitend plan voor de rest van het seizoen zien.
04
De soap is compleet! Onder aanvoering van Rotterdam
voeren vier clubs stevig oppositie tegen de beslissing
van het FEB-bestuur om akkoord te gaan met een
eventuele doorstart van Den Helder Kings. Dat bestuur
legt de weerspannigheid van Rotterdam, Amsterdam,
Zwolle en Leeuwarden uit als een motie van
wantrouwen en treedt collectief af.
04
Jesse Markusse (foto no12) verlaat Aris Leeuwarden.
Markusse kan tijdens het tweede transfer window een
nieuwe club kiezen. Aris bezint zich nog op eventuele
vervanging.
05
De curator steekt een eerste stokje voor een doorstart
van Den Helder Kings. De spelers mogen niet trainen
omdat onduidelijkheid bestaat of zijn wel verzekerd zijn.
Spelen mag ook niet en dus wordt Weert - Den Helder
voor zaterdag van de kalender gehaald.
30

05
Rotterdam zet een bericht op zijn website waarin
het afstand neemt van de kritiek dat de club
verantwoordelijk zou zijn voor de crisis binnen de FEB.
Rotterdam wijst iedere vorm van verantwoordelijkheid
van de hand en zegt: ‘Don’t shoot the messenger...’
De club had het voortouw genomen om samen
met Amsterdam, Zwolle en Leeuwarden het FEBbestuur
een brief te schrijven waarin het standpunt
wordt uitgesproken dat een tekort op de dagelijkse
begroting van Den Helder van twee ton en een
tekort op de exploitatie van de Kings Dome van 4 ton
gesanctioneerd moet worden.
06
In Marcel Verberg, Albert Dominicus, Michael de Jager
en Adriaan van Bergen heeft de FEB weer een interimbestuur.
Met Leiden, Den Bosch, Weert en Zwolle
vertegenwoordigd in het bestuur hebben drie clubs
zitting die voor de doorstart van Den Helder waren en
één die tegen stemde. Dat thema was het struikelblok
voor het vorige bestuur.
07
BS Weert bereikt overeenstemming met hoofdsponsor
Maxxcom over beëindiging van het oorspronkelijk
driejarige contract per 1 januari 2015.
08
In EuroDisney in Parijs wordt het Nederlands team voor
EuroBasket 2015 gekoppeld aan de nationale teams van
Kroatië, Griekenland, Slovenië, Macedonië en Georgië.
Oranje speelt de wedstrijden in Groep C van het EK
opmerkelijk genoeg in Zagreb; de stad waar Nederland
in 1989 voor het laatst aan een EK deelnam.
09
SPM Shoeters wint in de EuroChallenge met 87-76 van
Ratiopharm Ulm.
11
Voormalig international en succesvol damescoach Jan
Driehuis overlijdt op 78-jarige leeftijd.
11
Quincy Treffers en Nigel van Oostrum verlaten de
failliete boedel van Port of Den Helder Kings om
zich met onmiddellijke ingang aan te sluiten bij Aris
Leeuwarden.
13
Even verschijnt het bericht dat Aron Royé en Sergio
de Randamie terugkeren naar Amsterdam om voor
BC Apollo te gaan spelen, maar de boodschap wordt
schielijk weer ingetrokken. De overgang van Den Helder
naar Amsterdam ligt echter voor de hand.
15
De FEB besluit Den Helder uit de competitie te
verwijderen. Alle uitslagen die tot nog toe zijn
neergezet, worden geschrapt. Den Helder mag vanaf 1
januari 2015 weer meedoen aan de competitie, maar
dan moeten de nieuwe bestuurders wel een goed plan
presenteren.
16
SPM overwintert in Europa, ondanks een nederlaag
tegen Södertalje. Na twee verlengingen gaan de
Bosschenaren in Zweden met 115-108 onderuit.
17
BC Apollo ontvangt voor de tweede keer een financiële
donatie van de familie Pieper.
21
De spelers van BC Apollo mogen zich per scooter door
Amsterdam begeven. BC Apollo sluit daartoe een
sponsorcontract af met Scooterspot.
21
Aron Royé en Sergio de Randamie maken definitief de
overstap van Den Helder Kings naar BC Apollo.
21
In de Maaspoort in Den Bosch wordt een meeting
belegd met een aantal internationals om de
vorderingen rond Oranje te bespreken en de plannen
in de aanloop naar EuroBasket 2015 te bespreken. Bert
Kragtwijk en Rolf Franke voeren het woord.
22
Op de oprit voor zijn huis in Bloomingdale wordt Nate
Fox doodgeschoten. Fox speelde in 2000 een half
seizoen voor Donar. In 2012 won Fox met het Okapi
Aalstar de Belgische beker. Nate Fox werd 37 jaar.
24
Of Den Helder na de jaarwisseling in de Dutch
Basketball League terugkeert, is nog maar de vraag;
Den Helder Actueel weet te melden dat - mocht die
terugkeer werkelijkheid worden - Drillers de nieuwe
naam van de club wordt. Coach Jean-Marc Jaumin
heeft volgens hetzelfde medium laten weten niet in
Den Helder terug te zullen keren.
26
De kerstklassieker tussen Den Bosch en Leiden op
tweede kerstdag wordt een prooi voor SPM Shoeters.
De Brabanders winnen met 82-77 van Zorg en
Zekerheid Leiden.
31

Nieuws elke maand
EN DE REST IS
GESCHIEDENIS
JANUARI 2015
Nieuws is in het digitale tijdperk
vluchtiger dan ooit. Wat vandaag
belangrijk is, zit morgen diep weggestopt
in het archief. Als het Nederlands
basketball Jacob Bergsma niet zou
hebben, ging alles verloren. Gelukkig
houdt hij een dagboek bij, zodat het
belangrijkste nieuws elke maand is terug
te lezen in Rebound.
Tekst : Jacob Bergsma
foto : Peter van der Velde
32
01
In het Diaconessenhuis in Leiden
overlijdt Ad van Kaam. Als
journalist van het Leidsch Dagblad
berichtte hij over de roemruchte
jaren van met name Parker Leiden.
01
En dat is vijf... Spelverdeler Branden Frazier verlaat Den
Helder Drillers, zoals de nieuwe clubnaam luidt, en kiest
voor de Hongaarse competitie.
03
BS Weert (dat betekent BSW namelijk) haalt de
kwartfinales van de NBB Beker met de hakken over de
sloot. Tegen eerstedivisionist Grasshoppers wordt het in
Katwijk 81-89.
04
Ross Bekkering komt naar verwachting de hele maand
januari niet in actie. Een MRI-scan toont aan dat de
center van Donar een spiert in zijn schouder heeft
gescheurd.
05
Met Cole Dickerson komt de teller van uit Den Helder
vertrekkende spelers op zes. De topscorer kiest voor
zekerheid in Finland.
05
International Stefan Mladenovic krijgt voor de rest van
het seizoen op amateurbasis een plek in de selectie
van Donar. Mladenovic trainde al sinds oktober 2014
mee de Groningers in het kader van de revalidatie van
een zware knieblessure. Van 2007 tot 2009 maakte
Mladenovic ook al deel uit van de Donar-ploeg, destijds
onder de naam Hanzevast Capitals.
7
De naam was al veranderd van Kings in Drillers, maar
ook onder die knickname maakt Den Helder geen
doorstart in de eredivisie. De hoop op een terugkeer is
nu gevestigd op het seizoen 2015-2016.
08
Bij de Nieuwjaarsreceptie van Zorg en Zekerheid
in Leiden is Francisco Elson te gast. De voormalig
NBA-kampioen - zo meldt iBasketball - hengelt er
openlijk naar een terugkeer in Oranje die hij op zijn
38-ste levensjaar zegt als ‘kroon op mijn carrière’ te
beschouwen.
08
Donar plaatst zich in Rotterdam met aan zekerheid
grenzende waarschijnlijkheid voor de halve finales van
de strijd om de NBB Beker. De Groningers winnen met
90-61...
09
De NBB en de stichting Nederlands Mannen Team
tekenen een samenwerkingsovereenkomst waardoor
het NMT voor een periode van vijf jaar het mandaat
krijgt om de organisatie rond het Oranje te gaan
beheren.
12
Het interim bestuur van de FEB wijst de organisatie van
het All Star Gala toe aan Den Bosch. In de Maaspoort zal
het Nederlands team tegen de overige beste spelers uit
de Dutch Basketball League spelen.
12
Rotterdam Topsport moet bezuinigen en
Lintex Binnenland is één van de slachtoffers. De
landskampioen, NBB Bekerhouder en winnaar van
de Final Four ontvangt met ingang van het seizoen
2015-2016 geen steun meer van Rotterdam Topsport.
Daarmee staat het voortbestaan van de succesvolle
eredivisionist op de tocht.
12
Jessey Voorn heeft een nieuwe club. De guard vervolgt
zijn carrière bij het Spaanse CB Canarias in de Liga
Adecco Plata.
13
Den Helder Kings blijft met zijn onder 24-team in de
Dutch Talent League spelen. De formatie gaat echter
verder onder de naam Noordkop.
15
Henk Jansen verbindt voor de rest van het seizoen
2014-2015 de naam van zijn bedrijf aan Donar. Op de
shirts van de Groningers komt ‘Technisch Expert Jansen’
te staan.

Nederlandse Boete Bond
Me
Dunkt!
De Nederlandse Basketball Bond heeft financiële problemen.
Dat is natuurlijk geen nieuws, want al jaren moet men in
Nieuwegein op een houtje bijten. Er wordt van alles bedacht
om het tij te keren, maar eenvoudig is dat niet. Toch lijkt het
erop dat er nu een manier is gevonden om in elk geval weer
een beetje vlees op de botten te krijgen.
Er zijn sheetcontroleurs aangesteld en die hebben zich in hun
taak vastgebeten als pitbulls in de broek van een inbreker. De
boetes die de gemiddelde politieagent per week uitschrijft,
zijn peanuts vergeleken bij wat deze pennenlikkers doen. In de
wandelgangen heet de NBB dan ook al de Nederlandse Boete
Bond.
Column
Jan van der Nat werd in 1969
basketballverslaggever van de
inmiddels overleden Leidse
Courant, 45 jaar later is hij
hoofdredacteur van Rebound en
heeft tussen die twee ijkpunten
in ‘honderdduizend’ wedstrijden
verslagen. Me Dunkt! dat daar
voldoende stof uit te halen is voor
een column, die echter ook vaak
zal ingaan op de actualiteit.
Omdat ik sinds een maand of wat ‘Hoofd Technische
Commissie’ ben bij mijn alma mater BS Leiden, zie ik al die
bekeuringen langskomen. Begrijp me goed: controle moet er
natuurlijk zijn, maar wie begrijpt hoe moeilijk veel clubs het al
hebben door de enorm hoge zaalhuren en dergelijke, zou best
wat meer compassie mogen hebben.
BS Leiden is de op één na grootste vereniging van ons land
en met 43 competitie spelende teams en een flink zooitje
recreanten en peanuts, gaat er natuurlijk wel eens iets mis.
Maar als je als grote club per ongeluk de 0 vergeet voor het
driecijferige lidnummer, dan rinkelt de kassa in Nieuwegein.
Dat deed-ie heel hard, omdat de coach van BS Leiden U22
geen licentie zou hebben. Al tien keer een boete van 30 euro,
ondanks dat na de eerste vijf bekeuringen is aangetoond
dat hij wél een licentie heeft. Niet alles zou zijn betaald, is het
verweer van de NBB. Dat klopt volgens de penningmeester,
want er is nooit een rekening gestuurd… Trouwens een
databestand met gediplomeerde coaches is er niet in
Nieuwegein. Tja…
Maar het kan nog gekker. ZZ Leiden kreeg in 2014 voor elke
wedstrijd in de Dutch Basketball League een boete van dertig
euro, omdat de coach geen licentie zou hebben. Klopt. Eddy
Casteels zal geen NBB-licentie hebben…
Eind januari kreeg BS Leiden nog vijf keer een boete voor
het niet inleveren van het sheet, terwijl alle vijftien de sheets
in één enveloppe zijn verstuurd. Dat moet en kan sinds 1
januari, omdat de rayons niet langer zelfstandig zijn. Meneer
de controle-pitbull ziet echter kans om vijf sheets ‘niet te
ontvangen’. Dat wordt weer uitzoeken en een protestmail
schrijven. Ach, de NBB houd je in elk geval van de straat…
33

34
Nikkie Hulzebos

NIKKI HULZEBOS
VAN BANKZITTER
TOT VASTE WAARDE
Tekst: Aid Henic
Foto’s: Peter van der Velde
Hij is een teamspeler, iemand die
doet wat nodig is voor het team om
te winnen. Een veelzijdige speler die
het meest effectief is rond de basket.
Nikki Hulzebos begon in Groningen,
ging via Zwolle naar Nijmegen en
weer terug naar Zwolle. Hij heeft
veertien interlands op zijn naam
staan, nu is hij al jaren een vaste
waarde bij Landstede.
35

Nikkie Hulzebos
Inmiddels is Hulzebos 28 jaar oud, maar het
begon allemaal op jonge leeftijd. “Ik kwam voor
het eerst in aanraking met basketball toen ik
een jaar of vijf was. Mijn broer, die twee jaar
ouder is, zat al op basketball. Dat trok mij aan
en zo begon ik met deze sport.” Al snel zag men
zijn talent en doorliep hij de jeugdploegen van
Groningen (onder andere MPC Donar en MPC
Capitals, in naam voorlopers van het huidige
Donar). Hij werd een groot talent genoemd,
maar de Groningse forward lette daar niet op.
“Het zorgde niet voor extra druk. Ik heb de hele
jeugd bij Groningen doorlopen en ik heb het
daar naar mijn zin gehad.”
Veel beginnende basketballers hebben als doel
een vaste waarde te worden in de eredivisie.
Zo ook Hulzebos, maar de gretige forward blijft
altijd naar boven kijken. “Een ander doel was om
36
de top in Nederland te bereiken en dan naar
het buitenland te gaan. In die zin is er nog een
stapje te maken.”
GROTE MARKT
De eredivisie-carrière van Hulzebos begon in
2002 bij Groningen. Als jeugdspeler mocht
hij proeven aan het grote werk, wat meteen
resulteerde in één van zijn mooiste momenten
in zijn basketballloopbaan. "Ik had er zelf niet
zo'n groot aandeel in, maar ik vond het mooi
toen Groningen kampioen werd. Ik zat er bij, we
stonden op de Grote Markt. Dat was cool om
mee te maken. Niet zo zeer om het basketball,
maar het was een hoogtepunt wat betreft
ervaring. Ik was toen pas zeventien jaar oud.”
In 2005 verliet het talent MPC Capitals, om in
Zwolle bij Landstede te laten zien wat hij kon.

Landstede stond, op het moment dat Hulzebos
de beslissing nam, bekend als een team
dat jonge spelers een kans gaf om zich te
ontwikkelen. “Dat sprak mij heel erg aan, dat
was eigenlijk wat ik zocht.” Bij MPC Capitals was
het gat met de rest van de ploeg erg groot,
waardoor Hulzebos weinig aan spelen toe
kwam. “Mede door mijn leeftijd, maar ik was er
ook gewoon nog niet aan toe om in het eerste
te spelen.”
Vier jaar verbleef hij in Zwolle, maar de ambitie
om de top te halen was er nog steeds. “Destijds
speelden we met Landstede een beetje rond
de zevende, achtste plek. Matrixx Magixx
(Nijmegen) deed toen mee in de top van de
eredivisie. De club had een groter budget, het
was een grotere club. Ik zag het als een stap
hogerop en ik kon daar meer verdienen. Maar
met name de sportieve uitdaging, om bovenin
mee te doen en me beter te ontwikkelen, deed
mij beslissen om naar Nijmegen te gaan.”
NATIONALE PLOEG
Niet alleen mocht de toen 23-jarige
Groninger zich bewijzen bij Matrixx Magixx,
ook debuteerde hij in 2009 bij de nationale
ploeg. Op 26 juli om precies te zijn, tegen
Hongarije. Het is altijd een eer om voor je
land uit te komen, maar niet alleen dat. “Het
is ook leerzaam om met allemaal spelers die
in Nederland op het hoogste niveau of in het
buitenland spelen te basketballen. Francisco
Elson en Henk Norel bijvoorbeeld. Het zijn
gewoon jongens die heel goed zijn.”
Hij hoopt in de toekomst nog wat vaker voor
Oranje te mogen spelen, maar acht de kans
daarop klein. “Het zou hartstikke mooi zijn, maar
als iedereen beschikbaar is, sta ik niet bovenaan
in de pikorde, denk ik.“
Hoewel Hulzebos een contract van twee jaar
tekende in Nijmegen, was het avontuur na een
jaar al afgelopen. Matrixx Magixx ging failliet en
alle contracten werden ontbonden. “De club
maakte nog een doorstart. Ik kon daar blijven,
maar dat gaf me niet zo’n goed gevoel na alles
wat er was gebeurd.” Op zoek naar een nieuwe
club, dus. “Ik zag dat Landstede de potentie had
om iets te bereiken. Ook hadden ze net een
nieuwe hal gebouwd. Het gaf me allemaal een
goed gevoel.” De forward keerde in 2010 terug
naar zijn oude club, waar hij inmiddels een vaste
waarde is geworden; gemiddeld speelt hij de
afgelopen seizoenen meer dan 20 minuten per
wedstrijd.
VOORUITGANG
Landstede heeft sinds 2010 veel vooruitgang
geboekt. Waar eerst de play-offs vaak niet
werden gehaald, staat de ploeg nu constant
rond de vierde plaats. Momenteel doet Zwolle
‘gewoon’ mee met de topploegen. Niet alleen
de club heeft vooruitgang geboekt, maar
ook het niveau de spelers is omhoog gegaan.
“Doordat het niveau van het team steeds hoger
is, wordt er van de spelers ook meer gevraagd.
Daardoor wordt iedereen beter.”
37

Nikkie Hulzebos
Wie anders dan de coach kan er voor zorgen
dat het team beter gaat basketballen. Herman
van den Belt staat bekend als een bevlogen
coach. “Ik heb zeker veel van hem geleerd. Hij
is iemand die de spelers graag betrekt bij het
proces. Hij wil gaandeweg het seizoen veel
verantwoordelijkheid bij de spelers leggen om
zelf dingen op te lossen.”
Hoe lang Hulzebos nog blijft spelen, weet
niemand. Hijzelf ook nog niet. “Zo ver kan ik
niet vooruitkijken. Ik kijk elke keer aan het einde
van het seizoen of ik er nog zin in heb en of
de mogelijkheid om te spelen er nog is. De
motivatie is er ook, daarom ga ik tot nu toe altijd
door met spelen. Ik vind het nu nog echt leuk.”
Blijven basketballen kan je niet je hele leven
blijven doen, dat weet Hulzebos ook. Plannen
voor de toekomst worden vorzichtig gemaakt.
“Ik hoop na het basketball een succesvolle
carrière in het bedrijfsleven op te bouwen, maar
ik heb nog niet helemaal een helder beeld van
hoe dat er allemaal uit gaat zien. Eerst nog even
genieten van het basketball.”
Hoewel we in ons hart het liefst (weer) een print magazine zouden willen
maken, moeten we dat idee begraven. Via de oproep in ons voorgaande
nummer kwamen er zeker wel positieve reacties voor een ‘papieren blad’,
maar het aantal is te veel te laag om het financiële risico te lopen.
38

Het digitale magazine uitgeven in de huidige vorm kan niet meer. Wij hebben
gekozen om tot nu toe het magazine gratis aan te bieden om zodoende veel
lezers te bereiken. Maar gratis is niet voor niets. Op dit moment moeten we
eigen geld periodiek in het project steken om het draaiende te houden. En dat is
eindig.
Wij kunnen ons niet aan de indruk onttrekken dat Rebound door veel
basketballliefhebbers zeer wordt gewaardeerd. We worden daarin gesterkt
als we de maandelijkse leescijfers bekijken. Het laatste nummer van 2014 werd
bijna 5.000 keer gelezen. Dat is best een mooi aantal in een toch kleine sport als
basketball nu eenmaal is.
Bijna 5.000 lezers geven de burger moed en zin om door te gaan. Dat willen wij
dan ook heel graag, want basketball is nu eenmaal onze passie en hobby. En
u weet het: voor een hobby heb je veel over. Maar niet alles. Er zijn grenzen.
Vooral financieel.Wij hebben één afspraak. Dit project mag veel tijd en moeite
kosten, maar als we vanuit privé moeten bijstorten (wat nu het geval is) dan
houdt het op.
We hebben – en we zeggen dat niet voor de eerste keer – hulp nodig. Van het
bedrijfsleven en van jullie als lezer. We streven naar een zo groot mogelijke
verspreiding en willen daarom Rebound gratis blijven brengen.
Een eerdere crowdfunding-actie heeft wel iets opgeleverd, waarvoor
hartelijk dank natuurlijk. Maar we hebben veel meer financiële bewijzen van
waardering nodig. Als een groot deel van de vaste maandelijkse lezers nu eens
donateur zou worden tegen een zelf te bepalen bedrag (minimum tien euro per
jaar), dan zouden wij voor een belangrijk deel uit de zorgen zijn.
Voor een streefbedrag van 14,95 euro per jaar krijgt u dan uiteraard tien fraaie
uitgaven van Rebound per basketballseizoen. KLIK HIER
39

Amazone Utrecht
AMAZONE UTRECHT BASKETBALL ZET STAPPEN, MAAR SNAKT NAAR EEN OVERWINNING
‘WE WAREN ER AMPER
KLAAR VOOR’
Tekst en foto’s: Luc Reuvers
Begin 2015 startten de basketbalsters van Amazone
Utrecht Basketball, afgekort AUB, het tweede deel van
de competitie. De teller van het aantal overwinningen
staat – ook na twee wedstrijden in 2015 – nog op
nul. In de tweede helft van de competitie hoopt de
promovendus daarvan af te komen, maar belangrijker
is de focus op een constructief fundament in Utrecht.
Aanjager en hoofdcoach Jan Poels blijft goedgemutst.
40

“Als je kampioen wordt hoor je te promoveren”,
vindt Poels. “We hadden een beleidsplan uit
2011 waarin stond dat we in 2014 naar de
eredivisie zouden gaan. We hebben aantal
talentvolle en enthousiaste basketbalsters in
Utrecht. We waren er amper klaar voor. Als we
echter deze stap niet gezet zouden hebben
was ongetwijfeld weer een aantal speelsters
elders gaan spelen. Weg uit Utrecht, zoals vaak
de afgelopen jaren.” Randell van der Lee (Lions),
Elske Heerschop (Den Helder), Renee Hoveling
(Grasshoppers) en Emese Hof (CTO) spelen bij
de concurrentie. “We willen in Utrecht aan een
eredivisie platform voor vrouwenbasketball
bouwen.”
Poels vindt spelen in de eredivisie soms lastig,
soms heel prettig. “We moeten opboksen tegen
ploegen waarvan veel speelsters gemiddeld
vijf tot acht jaar eredivisie ervaring hebben.”
Bovendien moet AUB het stellen zonder
Amerikaansen en beschikt het over het laagste
budget van de eredivisie. “De speelsters betalen
contributie en we moeten doordeweekse
wedstrijden elders in het land plannen, omdat
er in Utrecht geen zaalruimte is”, weerspiegelt
Poels de actualiteit. “Wij hebben slechts twee
speelsters die eerder in de eredivisie hebben
gespeeld. Dat wisten we allemaal van te voren.
Daar hebben we allemaal onze handtekening
onder gezet. En dan nog is het soms moeilijk.”
Dat winnen een uitdaging op zich zou zijn wist
Poels. “Maar onze speelsters maken echter hele
grote stappen in hun ontwikkeling. Ze doen
in wedstrijden allemaal mee en ze schieten
vooruit. Ze doen het vooral omdat ze de sport
zo leuk vinden.”
NIET KLAGEN
Voorlopig staat AUB nog steeds op geen enkele
overwinning. Tegen Grasshoppers was er voor
het eerst een voorsprong halverwege. Poels
houdt de moraal hoog. “We gaan een proces
van drie jaar in en dan moeten we niet al na
een half jaar klagen. Er is genoeg progressie te
zien. Wij werken met een kleine fanatieke groep
gewoon door, ook als we dik verliezen.”
Jan Poels
De concurrentie versterkte zich voor 2015.
“Ik zie tegenstanders rond Kerstmis nieuwe,
buitenlandse aankopen doen om maar hoog te
kunnen eindigen. Ik betwijfel of dat een goede
ontwikkeling is. We denken aan de langere
termijn.” Poels peinst even. “We gaan heus wel
een keer winnen.’’
Amazone heeft te kampen met een minimale
bezetting van de eredivisie. Naast de top is er
amper een middenmoot en wat daarna komt,
zijn ploegen van vergelijkbaar kaliber. “Wij
hebben ook om deze reden de stap gemaakt.
Altijd maar blijven hangen in een klasse waarin
je zeker weet dat je bovenin meedoet past
Amazone niet. We willen dat meer ploegen
de stap nemen in Nederland. Dan krijg je
inderdaad een leukere competitie. Is ook beter
voor de ontwikkeling van het basketbal.” AUB
hikt net als veel andere zaalsporten tegen
het prijskaartje aan. “Basketball is één van de
duurste zaalsporten. Je betaalt, als je vier keer
per week wilt trainen, gauw achtduizend euro
aan zaalhuur. Dat is bij voetbal nog geen 500
euro. Daarom is juist de eerste stap zo lastig.”
Klein budget
Poels betrok zijn formatie in de uitdaging die
de ploeg aanging. “Het is niet zo’n grote wissel
omdat we de dames hebben betrokken bij de
41

Amazone Utrecht
stappen die we hebben gezet. Niemand heeft
buitensporige verwachtingen gehad. Iedereen
wil veel leren.” Daarnaast ziet Poels zijn ploeg
groeien. “Andere ploegen worden ook beter”,
blijft er een verschil. “Eigenlijk hebben we dit
jaar niets te maken met die andere ploegen. We
moeten alleen naar onszelf kijken.” Amazone
moet zich dit seizoen redden met een budget
van 11 duizend euro. Uiterst minimaal voor
een eredivisieformatie in vergelijking met
de concurrentie. Daarnaast wist Poels al bij
aanvang van het avontuur dat buitenlandse
versterking een utopie is. “Ik heb geen invloed
op wat tegenstanders doen. Wij zijn een weg
ingeslagen waarin wij aardig bezig zijn. En ja,
heel veel dingen kunnen ook nog heel veel
beter. Daar richten we ons op.”
Waar ben je trots op? ”Op alle speelsters. En
ook op de kleine groep mensen om dit team
die ons blijft steunen, juist nu de winstpartijen
nog even achterwege blijven. Dat maakt dat
je er voor kunt blijven gaan. Als je wint heb
je vrienden. Maar als je verliest en ze zijn nog
steeds behulpzaam is dat wel heel prettig.”
Voorlopig richt AUB zich op het tweede deel
van de competitie. “Doorgaan”, noemt de coach
het. “We kijken wekelijks wat goed gaat en wat
beter kan. We moeten de organisatie en het
team versterken. Zorgen dat we in Utrecht
42
partners vinden
die mee willen
doen. Een paar
wedstrijden gaan
winnen.”
IMPULS
Daarnaast is
AUB nadrukkelijk
in de wijken
van Utrecht
actief om het
meidenbasketball
een impuls te
geven “Dat is
super en zo werk
je ook nog aan
de toekomst.”
Verder kijkend:
“Er zijn bij Cangeroes, BC Utrecht, UBALL en SVO
meisjesteams. Met die clubs werken we samen.
Dat is een mooie ontwikkeling. Plezier in de
sport zien te behouden of te vergroten.”
“Met de gemeente is sinds de zomer van
2014 een constructief overleg gaande over
mogelijkheden met basketball in Utrecht.” AUB
is vooral bezig met een beter fundament voor
het vrouwenbasketball in Utrecht. “Met de
andere clubs werken we samen. Er zijn serieuze
plannen voor een beter basketballklimaat.
De laatste jaren heb ik veel gemopperd over
te dure zalen, alsmaar trainen en spelen op
verschillende locaties en tijdstippen. We
werken aan verbetering met verschillende
partijen. In februari moeten we wederom een
thuiswedstrijd spelen in Almere. Vlak voor
Kerstmis kregen we een boete wegens te laat
beginnen van de wedstrijd, omdat een toernooi
van een andere sport was uitgelopen. Ik kan
nog veel meer opsommen. Dit soort zaken
gebeuren te vaak en mogen eigenlijk nooit
meer voorkomen. Maar het is 2015. We kijken
alleen maar vooruit.”

TAHNEE VOGELSANG:
Tahnee Vogelsang vat de nul zeges krachtig
samen. ”In een woord, frustrerend.” Van
wekelijks winnen bij Binnenland naar lang
wachten op de eerste zege bij AUB. “Ik had
wel gehoopt op een overwinning tot nu toe.
Amazone is een club met een team. Niet
iedereen weet dat. Binnenland is een club die
al heel lang eredivisie speelt en de nodige
speelsters kan aantrekken door sponsorgeld.
Amazone heeft helaas deze mogelijkheid
niet en zijn het de speelsters zelf die het
spelen in de eredivisie mogelijk maken. Met
dit minimum budget zetten de meiden alles
opzij om eredivisie te mogen spelen. Dat is
echt bizar. Dat zie je nergens meer maar zij
vinden dit normaal. In de games zie je kleine
verbeteringen binnen het team en daar moet
je naar blijven kijken. Een overwinning zou nog
mooi zijn dit seizoen, maar elke game die we
spelen, winnen we aan ervaring.” Volhouden
is een opgave. “Je moet je focussen op andere
dingen binnen het team die de verliezen
kunnen verzachten. Het is niet erg om te
verliezen als je weet dat de tegenstander een
maatje te groot is, maar je moet wel je best
blijven doen en leren van elke wedstrijd. Ik
kom ook nog eens van zware blessures terug.”
Twee blessures aan de voorste kruisband
eisten hersteltijd. “Daarbij wil ik ook graag mijn
tiende seizoen in de eredivisie vol maken.
Dat zijn mijn doelen van dit seizoen. Ik wil dit
seizoen dus gebruiken om te laten zien dat ik
mijn ervaring en kennis kan overbrengen en
de jonkies van nu bij Amazone. Als ik hiermee
het team kan helpen heb ik al gewonnen.”
JAY-ELIZA BURGOS:
Jay-Eliza Burgos maakte de stap uit de
promotiedivisie en VU20 competitie. “Het
verschil tussen promo en eredivisie is voor mij
dat er in de eredivisie betere speelsters zijn
en het spel is sneller en fysieker. Ook is alles
wat professioneler dan in de promotiedivisie.
Wij moeten vooral ook mentaal wat sterker
zijn, aangezien we nog geen punten hebben
weten binnen te slepen.” Een zware overgang?
“Ik ben zeker wel blij dat ik de stap gemaakt
heb. Ik vind het altijd leuk om nieuwe dingen
te leren op basketballgebied en dat gebeurt
zeker in deze competitie.” De moraal van
Burgos is hoog. “Wat duidelijk naar voren
komt in deze competitie is aan welke zaken
je persoonlijk nog moet werken. En ik heb
als doel die te verbeteren. En dat geeft mij
motivatie om door te gaan en alles te geven
tot ik dat doel bereikt heb.”
43

Oranje 2015
SPECIALE STICHTING KRIJGT VOOR VIJF JAAR MANDAAT
AFTRAP VOOR ORANJE
Tekst: Léon Kersten en NBB/NMT
Foto: Peter van der Velde
Het bestuur van de Nederlandse Basketball
Bond (NBB) en de stichting Nederlands
Mannen Team (NMT) hebben een
samenwerkingsovereenkomst getekend,
waarbij de stichting NMT voor de komende
vijf jaar de organisatie rond het Nederlands
mannen basketballteam gaat beheren. De
samenwerking tussen de NBB en het NMT
strekt zich ook uit tot de Federatie van Eredivisie
Basketballclubs (FEB). Die organisatie legde de
voorbije twee jaar het fundament waardoor
Oranje zich in de zomer van 2014 voor het eerst
in 25 jaar kon plaatsen voor deelname aan het
Europees kampioenschap.
Nu de stichting NMT over het formele
mandaat beschikt, kunnen ook contractuele
verplichtingen worden aangegaan. Het
snel vastleggen van Toon van Helfteren als
bondscoach is een wens van de gezamenlijke
partijen. Daarnaast wil men graag verder met
Sam Jones als assistent en Peter van Noord
(afgelopen zomer nog tweede assistent) als
teammanager.
De stichting NMT is al enige tijd actief met het
44
inrichten van een organisatiestructuur en het
verbinden van vele partijen. Voorzitter Bert
Kragtwijk van de stichting NMT: “De zekerheid
dat we gesteund door dit mandaat volop aan
de slag kunnen gaan, sterkt onze organisatie.
De plannen zijn ambitieus. De bijval is gelukkig
groot. De plaatsing voor het EK heeft heel veel
losgemaakt. Vooral uit de rangen van de oudinternationals
krijgen we veel hulp en steun.”
ORANJE OP GALA
Op 22 februari zal het Nederlands mannenteam
tijdens zich tijdens het All Star Gala voor het
eerst in de nieuwe constructie presenteren.
Oranje speelt op die dag in de Maaspoort in
Den Bosch tegen een selectie van topspelers
van de teams uit de Dutch Basketball League.
Op die manier krijgt de samenwerking tussen
FEB (als ‘leverancier’ van de spelers voor het All
Star Gala), NMT en NBB extra cachet.
Kragtwijk: “De uiteindelijke doelstelling van
alle plannen is met het Nederlands team als
vlaggenschip het hele Nederlandse basketball
vooruit te helpen. Mooi om te zien dat iedereen
zo bereidwillig is om samen te werken en de

schouders onder de plannen te zetten. Ik hoop
dat we in Den Bosch met het All Star Gala nog
veel meer mensen aan ons kunnen binden.”
De stichting NMT is van plan op 22 februari
de organisatie rond Oranje verder zichtbaar
te maken. Kragtwijk: “Dat betekent dat we in
Den Bosch duidelijkheid zullen geven over
de financiële onderbouwing, want ook in
de financiering van ons project boeken we
resultaten.”
Het All Star Gala op 22 februari in Den Bosch
is de eerste tussenstop voor Oranje op weg
naar EuroBasket 2015. Nederland speelt zijn
EK-wedstrijden in september van dit jaar in
de Kroatische hoofdstad Zagreb. Daar treft
Oranje achtereenvolgens Georgië, Macedonië.
Slovenië, thuisland Kroatië en Griekenland als
tegenstanders. De daadwerkelijke start van de
voorbereiding op het Europees kampioenschap
staat gepland voor de tweede week van juli van
dit jaar.
Nederland nam dik 25 jaar geleden voor het
laatst deel aan het Europees kampioenschap.
Opmerkelijk genoeg speelde Oranje zijn laatste
EK-wedstrijden in 1989 ook in Zagreb.
EERSTE BIJEENKOMST
Begin januari was de eerste bijeenkomst van
het Nederlands team. In Den Bosch kwamen
spelers (voor zover mogelijk gezien hun jobs in
het buitenland) en coaches samen. In feite de
officieuze aftrap van EuroBasket 2015. Dat het
zo lang tevoren gebeurde, was een goede zaak.
De voorbereiding op het EK moet in de tweede
week van juli beginnen, circa zeven weken voor
de eerste wedstrijd tegen Georgië. Ruim na het
einde van de competities in de diverse landen,
zodat iedereen voldoende vakantie heeft.
De eerste twee weken zullen in het teken staan
van conditietraining, daarna zal het meer basketballgericht
worden. Oranje heeft daarna in
het laatste weekend van juli een internationaal
toernooi in Italië, net als vorig jaar. Vervolgens
wil Oranje tot aan het EK elk weekend twee of
drie wedstrijden spelen om zo tot een voorbereiding
te komen waar voor de bondscoach
niks mis mee is.
Oranje gaat ook gebruik maken van een ‘scoutingssysteem’
zodat vooral de buitenlandse
spelers in beeld blijven van de bondscoaches.
De video-analyse komt onder andere in handen
van Sander van der Holst.
KERNGROEP
De selectie van (nu nog beoogd, maar eigenlijk
wel zeker) bondscoach Toon van Helfteren, die
in Den Bosch samenkwam is zeker nog geen
definitieve. Al heeft de kerngroep die de kwalificatie
bewerkstelligde natuurlijk een streepje
voor. Daarbij stelt Van Helfteren terecht dat hij
naar het EK wil met de best mogelijke spelersgroep.
Het is tenslotte geen vakantietrip.
Selectie op basis van kwaliteit is geen vanzelfsprekendheid,
met het oog ook op het verleden.
Daarom krijgt een aantal spelers nog
een goed gesprek over de beschikbaarheid
(vast niet alleen de komende zomer, maar ook
daarna). Sean Cunningham, Stefan Wessels,
Ross Bekkering, Rogier Jansen en Charlon Kloof
waren om uiteenlopende redenen niet beschikbaar
afgelopen zomer en mogen zeker een
gesprek verwachten.
Dat ligt anders voor Henk Norel (beste speler
van Nederland, die afgelopen zomer herstelde
van kruisbandblessure) en Robin Smeulders (na
jaren Oranje in de zomer is hij afgelopen zomer
getrouwd).
De voorlopige lijst bestaat verder uit: Nick
Oudendag, Ralf de Pagter, Roeland Schaftenaar,
Dimeo van der Horst, Shane Hammink (die
helaas dit seizoen niet speelt na een collegetransfer),
Worthy de Jong, Arvin Slagter, Kees
Akerboom, Mohamed Kherazzi, Jeroen van der
List, Leon Williams, Thomas Koenis en Joshua
Duinker. Verder is er ook nog een aantal jongeren
in beeld zoals Dexter Hope en de mannen
die in Amerika spelen zoals Joey van Zegeren
en Thomas van de Mars.
45

Rinus de Jong
RINUS DE JONG (80) LIET TOPBASKETBALL
OVERLEVEN EN ZOU HET ZÓ WEER DOEN
DE
ONBAATZUCHTIGE
LIEFDE VAN EEN
MONUMENT
46
Tekst: Charis Sideris
Foto’s: Peter van der Velde (zwart wit) en
Christian Aarts (kleur)

Als er ooit een verkiezing zou plaatsvinden voor de
persoon die het meeste aan het Nederlandse basketball
heeft bijgedragen, zou deze eretitel niet naar Rik Smits,
niet naar Francisco Elson of Dan Gadzuric, ook niet
naar Mart Smeets, Jan Janbroers of Ton Boot behoren te
gaan. Overigens met alle respect voor deze iconen van
ons basketball. Daarvoor zou als eerste in aanmerking
komen die grote beer uit Brabant die intelligentie
koppelt aan emotie, warmte, ambitie, en bovenal
onbaatzuchtige liefde voor onze prachtige sport.
Zonder Rinus de Jong zou er ongetwijfeld nog steeds
gebasketbald worden, maar onze historie zou lang niet
zo rijk zijn geweest en de inmiddels breed gedragen
topclub uit Den Bosch niet hebben bestaan. We hadden
het genoegen om de 80-jarige De Jong uitgebreid te
spreken, waarbij hij zijn herinneringen, gedachten en
emoties de vrije loop liet.
47

Rinus de Jong
Nederlands team 1956 met Rinus de Jong
(Archief Jacob Bergsma)
48
Weinigen beseffen dat
De Jong ooit zelf op het
hoogste niveau heeft
gespeeld. Ik herinner
me hoe ik in Utrecht
het toenmalige SVE
zag spelen tegen EBBC,
dat toen nog in de
vertrouwde geelzwarte
tenues uitkwam. Ik
herinner me ook dat ik
toen vreselijk de pest
aan hem had, omdat hij
de belangrijkste reden
was voor de winst van
de Bosschenaren. Hij
wist dat massieve lijf zo
goed te gebruiken dat
de glamour boys van SVE in eigen huis werden
verslagen. “Ja, ik kon aardig ballen”, blikt De Jong
heel ver terug in de tijd. “Ik brak eigenlijk door
in 1961, op het EK in Belgrado. Ik kreeg daarna
een aanbieding van de Amsterdamse topclub
Blue Stars. We kwamen tot een akkoord, maar
uiteindelijk bleek dat ik door mijn baan niet naar
Amsterdam zou kunnen verhuizen, zoals we
aanvankelijk hadden afgesproken. Daar begon
het voor mij eigenlijk allemaal. Ik wilde altijd
kampioen worden, en als dat als basketballer
niet lukte, moest ik maar een andere manier
zien te vinden.”
NEGEN OP TIEN
Dat lukte wonderwel, en hoe. In de periode
van 1979 tot 1988 behaalt EBBC, dat inmiddels
gewoon Den Bosch is gaan heten negen maal
de landstitel in die tien seizoenen. We maken
een reuzensprong in de tijd en belanden
bij de twee absolute hoogtepunten van
de clubhistorie. In 1979 schakelt het eerst
in de halve finale van de Europa Cup 2 het
Italiaanse Bologna uit op sensationele wijze.
De monsterdunk van de slechts 1.98 meter
kleine Buff Kirkland heeft inmiddels mythische
proporties aangenomen in de herinnering van
velen. In de finale zien miljoenen Europese
basketballfans vervolgens hoe Den Bosch de

andere Italiaanse topclub Gabetti Cantu tot
de slotminuten op de staart trapt, maar eervol
met 80-70 verliest. Over de belangstelling van
de Nederlandse media kan De Jong zich nog
steeds opwinden. “Een samenvatting van drie
minuten”, briest hij, “meer kwam er niet op de
tv. Dat is ook de reden waarom Nederland later
moest afhaken. In de andere landen bereikten
de tv-rechten astronomische hoogten, terwijl
wij hier ver bij achterbleven. Daardoor is de
grote kloof ontstaan waar we tot op de dag van
vandaag nog steeds mee te maken hebben.”
Drie jaar later volgde het volgende hoogtepunt,
toen in de finalepoule van de Champions
League (let wel, de prestigieuze Europa Cup
1) de derde plaats werd bereikt. “Het team van
die jaren is volgens mij de beste Nederlandse
club uit de geschiedenis”, blikt De Jong terug.
“We hadden om te beginnen Kees Akerboom
in zijn gloriedagen. Kees had, als hij had gewild,
zo in de NBA kunnen spelen, of heel veel geld
kunnen verdienen bij een Europese topclub.
Maar na zijn transfer van Levi’s Flamingo’s
naar Den Bosch is hij een echte Brabander
geworden. Hij bleef liever hier, dat geld kon
hem gestolen worden. Maar we hoeven geen
medelijden met Kees te hebben, want hij heeft
tot zijn 63e bij Nashua een baan gekregen,
waarin hij volgens afspraak goed betaald wordt.”
‘Ik ga nog regelmatig
kijken, maar ben niet
meer nodig.’
Met de kampioensbeker in 1983
Geeft Jan Dekker de magnum champagne
“Verder hadden we ook een aantal uitstekende
Nederlandse Amerikanen – onder wie Danny
Cramer, Al Faber, Mitchell Plaat en Rob van
Essen – en de drie Nederlandse internationals
Jos Kuipers, Henk Pieterse en Jan Dekker. Van
de twee Amerikanen James Lister en Buff
Kirkland was Lister de bekendste, hij was één
van de topcenters van Europa. James raakte
later verslaafd aan de drugs, belandde na zijn
actieve carrière in het criminele circuit en stierf
op jonge leeftijd. Buffie Kirkland werd door
49

Rinus de Jong
iedereen ontzettend onderschat. Hij was de lijm
van het team: hij verdedigde de beste man van
de tegenpartij, reboundde, herstelde fouten van
anderen, kortom hij was de ultieme teamspeler
die al het vuile werk opknapte dat nodig is
voor winnend basketball. Bovendien was Buff
eigenlijk onderbetaald, want hij nam genoegen
met een laag salaris. Niemand zag dat, je
realiseerde zijn kwaliteiten pas als hij bij jou in
het team zat. Het is een fantastische kerel waar
ik nog steeds contact mee heb. En zo waren het
allemaal super getalenteerde karakterspelers.
Typerend was het dat tijdens onze reünie
van vorig jaar, ter gelegenheid van ons
internationale jeugdtoernooi, bijna iedereen er
was. Op een gegeven moment waren Danny
Cramer en Jan Dekker onvindbaar. Zij bleken
midden in de nacht aan het schieten te zijn in
de trainingszaal!”
TOPCOACH
Maar al dat talent zou nooit zo ver hebben
kunnen komen zonder een topcoach op de
bank. De Jong: “Toen ik Ton Boot aanstelde,
leek dat een gok en werd ik door iedereen voor
gek verklaard. Hij had destijds geen ervaring,
had nog nooit in de eredivisie gecoacht. Maar
coachen kan je maar gedeeltelijk leren. Je hebt
het of je hebt het niet. En Ton is Ton. We hebben
nooit een contract hoeven tekenen, afspraak
is afspraak. Ik heb heel goede ervaringen met
hem gehad. Hij vroeg altijd het uiterste van
zijn spelers en was heel duidelijk: iets was wit
of zwart, een beetje je best doen was er voor
hem niet bij. Sommige spelers hebben hem
gehaat. Dat team vind ik nog steeds het beste
uit onze geschiedenis. Maar het basketball is
zo geëvolueerd, dat diezelfde ploeg nu niet
eens mee zou kunnen komen in de huidige
eredivisie.”
‘Zonder fatsoenlijke
tegenstand waren ook
wij niets waard.’
Kampioen in 1983. Jan Dekker met op de
achtergrond Rinus de Jong
In 1993 ontvangt Rinus de Jong een Koninklijke
onderschrijding van de Bosche burgemeester.
foto: Sander Faassen
50

De Jong realiseerde zich gedurende die jaren
terdege dat Den Bosch gebaat was bij een
sterke clubcompetitie. “Zonder fatsoenlijke
tegenstand waren ook wij niets waard,” verklaart
hij. “Ja, het klopt dat ik uit eigen zak veel heb
betaald aan andere clubs om het hoofd boven
water te kunnen houden. Ik vind het de plicht
van de rijkere clubs om de kleine te steunen.
Ik zou het zó weer doen.” De Jong heeft zich
daarin altijd bescheiden opgesteld. Maar ik
heb zelf uit eigen ervaring kunnen meemaken
hoe hij clubs waarbij ik zelf betrokken was,
hielp overleven. BOB uit Oud-Beijerland, Frisol
(Dordrecht), Punch en DAS (Delft) en Eve &
Adam Stars (Haarlem) hebben mogen rekenen
op zijn financiële inbreng, die overigens nog
veel verder ging. Alles bij elkaar heeft De Jong
voor ettelijke miljoenen uit eigen zak in het
Nederlandse basketball gestopt. Heeft hij daar
geen spijt van?
Na de gevolgen van een auto-ongeluk ben
ik weliswaar in een rolstoel beland, maar mijn
hoofd doet het nog. Ik volg het internationale
basketball op de voet, kijk via Belgacom nog
regelmatig naar wedstrijden in België, Frankrijk,
Duitsland, Italië en Spanje. Over Den Bosch
maak ik me geen zorgen. Er staat nu een goede
organisatie, met aan het hoofd Jos Frederiks die
echt verstand van basketball heeft, waardoor
er geen idiote bedragen meer worden
uitgegeven. Ik ga nog regelmatig kijken, maar
ben niet meer nodig.”
GEEN SPIJT
“Nee, geen spijt,” antwoordt hij resoluut. “Als ik
dat niet gedaan had, was ik nu rijk geweest. Dat
ben ik nu niet. Hoogstens vind ik het jammer
dat mijn kinderen daarvan het slachtoffer zijn
geworden. Maar ik heb ze wél kunnen helpen
met de aanschaf van hun huizen, die nu veel
meer waard zijn geworden. Ik heb een goed
leven geleid, en doe dat nog steeds. Dat is
genoeg voor mij. Ik hou van mensen, misschien
omdat ik enig kind was, en heb heel goede
relaties en vriendschappen opgebouwd
in de basketballerij. Met bijvoorbeeld onze
voormalige sponsor Huub van den Boogaard,
de voormalige burgemeester van Den Bosch
Ton Rombouts, Wim Hakman, Wim Brugman,
Jan Janbroers, en Frank Kales was ik heel close,
of ben dat nog.”
“De dood van mijn vrouw Nel was een heel
nare ervaring die me erg heeft aangegrepen.
Mijn verdriet betrof niet eens zo zeer mijzelf,
maar vooral haar. Dat ze haar kinderen,
kleinkinderen en ons achterkleindochtertje van
tweeënhalf niet heeft zien opgroeien, dat doet
pijn. Zelf hoop ik nog een tijdje mee te gaan.
51

Toronto Raptors
EEN STRALENDE PLOEG ZONDER ECHTE STERREN
RUIM BAAN VOOR DE
TORONTO RAPTORS!
Tekst: Martin Hoekstra
Boston Celtics, Los Angeles Lakers, Philadelphia 76-
ers, Detroit Pistons, allemaal ploegen met een fraaie
geschiedenis als het gaat om de play-offs. Of neem de
Miami Heat en de San Antonio Spurs van de laatste
jaren. Op de Spurs na doen ze dit seizoen nauwelijks
mee om de prijzen. De nieuwe Big Three van Cleveland
draait ook nog niet. Dat geeft andere ploegen de kans
zich nadrukkelijk te manifesteren en wie weet de titel
in de wacht te slepen. Eén van die ploegen speelt in
Canada, namelijk de Toronto Raptors.
52

Als je het over de Toronto Raptors hebt, kijken
mensen je soms vragend aan. Dat er daar NBA
gespeeld wordt, weten ze wel. Vroeger had je
Vince Carter en Tracy McGrady, en later nog
Chris Bosh en Andrea Bargnani, maar wie er
nu spelen, dat weten ze nauwelijks. Dan te
bedenken dat de ploeg het wel erg goed doet
en zich nu al vrijwel zeker als kampioen van
de Atlantic Division (de enige ploeg in deze
divisie met een winning record) eenvoudig
gaat plaatsen voor de play-offs. Waar komt dat
succes nu vandaan?
VINCE CARTER
In 1993 leefden er binnen de NBA plannen
om de league uit te breiden. Wat beter dan
twee teams in het buurland Canada te stallen.
In Vancouver werden de Grizzlies opgericht
en Toronto kreeg de Raptors. Twee jaar later
speelden beide teams hun eerste wedstrijden
in Canada, sinds 2001 zijn alleen de Raptors
nog in Canada gevestigd. De komst van Vince
Carter (1998) luidde de eerste succesperiode in.
Aanvankelijk samen met Tracy McGrady, maar
in de zomer van 2000 verliet T-Mac de Raptors.
Niettemin bleven de Raptors wel goed draaien.
In 2001 overleefde Toronto voor het eerst
een ronde in de play-offs. In de Conference
Semifinals was Philadelphia net te sterk.
CHRIS BOSH
Daarna volgde een periode met veel blessures
(Carter, Alvin Williams raakte zelfs zodanig
geblesseerd dat hij meteen moest stoppen) en
weinig succes. Na het vertrek van Carter werden
de Raptors het team van Chris Bosh. Samen met
een fitte Andrea Bargnani bezorgde Bosh in het
seizoen 2006-2007 de Raptors voor het eerst
in de geschiedenis thuisvoordeel in de eerste
ronde van de play-offs. Tot echt grote successen
leidde het overigens niet. Bargnani begon fysiek
te kwakkelen en Bosh vluchtte uiteindelijk naar
Miami.
De basis voor het huidige team wordt in 2011
gelegd. De Raptors kiezen in de draft voor
center Jonas Valanciunas. Een jaar later wil men
graag Steve Nash naar zijn geboorteland halen,
maar als Nash voor de Lakers kiest, valt de keuze
op Kyle Lowry. Terrence Ross wordt in de draft
van 2012 door de Raptors opgepikt. Samen met
DeMar DeRozan staat dit trio symbool voor de
nieuwe wederopstanding van de Raptors.
Vorig seizoen mocht Toronto voor het eerst
sinds 2008 weer aan de play-offs meedoen.
Bovendien wonnen de Raptors de Atlantic
Division. Tevens won de ploeg 48 wedstrijden
in het reguliere seizoen en dat was ook een
record. In de play-offs werd verloren van de
Brooklyn Nets, maar de jonge Raptors hadden
zich nadrukkelijk in beeld gespeeld.
Ook dit seizoen gaan de Raptors er weer voor.
Met 24-8 werd de beste seizoenstart ooit
neergezet en de kans is aanwezig dat het record
van 48 gewonnen wedstrijden dit seizoen al
weer verbeterd wordt. En dan te bedenken dat
de ploeg het toch meer dan de helft van de
wedstrijden zonder schutter DeRozan moest
stellen.
KYLE LOWRY
Onbetwist leider van de ploeg is de 28-jarige
spelverdeler Kyle Lowry. Tussen 2009 en 2012
speelde hij zich bij de Houston Rockets al in de
kijker, waarna de Raptors hem in 2012 graag
inlijfden. Eerst nog in een duo-functie met Jose
Calderon, maar de Raptors hadden al snel door
dat Lowry de toekomst van de franchise was
en meer moest en kon spelen. Calderon werd
verhandeld in een trade waarbij ook de Pistons
en de Grizzlies betrokken waren. Het leverde de
Raptors onder andere Rudy Gay op. De meer
minuten deden Lowry goed. Op dit moment
is hij goed voor 20.1 punten, 7.8 assists, 4.8
rebounds, allemaal career highs. En in de vorig
jaar aangetrokken Greivis Vásquez beschikt
Toronto over een goede back-up voor Lowry.
Het experiment met Gay was overigens
geen succes. Vorig seizoen werd Gay al na
achttien wedstrijden (Toronto stond pas op zes
overwinningen) naar de Kings verhandeld, in
ruil voor John Salmons, Greivis Vásquez, Patrick
Patterson en Chuck Hayes. Opeens klikte het.
53

Toronto Raptors
Van de eerste dertien wedstrijden na de trade
wonnen de Raptors er tien.
Up front heeft Toronto een aantal noeste
werkers. Valanciunas is misschien wel de
meest getalenteerde big man van de Raptors,
maar zijn break-out season moet nog steeds
komen. Experts zeggen elk jaar weer dat dit nu
echt het break-out seizoen van de 2.13 meter
lange Litouwer gaat worden. Maar net zo vaak
valt dat weer tegen. Met bijna 13 punten en
8.5 rebounds gemiddeld is er wel sprake van
progressie, maar de vooruitgang is uiterst
minimaal.
Eastern Conference. Bij Cleveland loopt het nog
niet echt. Miami moet vechten om de play-offs
te halen, terwijl in Brooklyn al wordt gedacht
aan rebuilden, ook al staat de ploeg nog een
plaats die recht geeft op deelname aan de
play-offs. En zo zie je dan de Atlanta Hawks,
Washington Wizards en de Toronto Raptors
bovendrijven. Laat de play-offs maar beginnen!
‘BRUISERS’
De Raptors kunnen een slechte pot van
Valanciunas echter wel opvangen, want
de ploeg beschikt ook nog over een aantal
‘bruisers’. Zij kunnen Valanciunas niet alleen
vervangen, maar ook ondersteunen. Denk
aan Amir Johnson, Patrick Patterson en Tyler
Hansbrough. Noeste werkers die zich met hart
en ziel in de strijd storten.
Het verlies van DeRozan wordt overigens prima
opgevangen door Lou Williams. Deze van
Atlanta overgekomen scherpschutter draagt
per wedstrijd bijna 15 punten en twee drietjes
gemiddeld bij.
Wat verder opvalt aan de Raptors, is dat
maar liefst negen spelers gemiddeld meer
dan 20 minuten per wedstrijd binnen de
lijnen komen. Het zijn de breedte en de vele
scorende opties die de Raptors zo gevaarlijk
maken, een ploeg die je in de play-offs niet
graag wil treffen. Immers, elke wedstrijd kan
weer een andere speler in de ploeg van coach
Dwane Casey helemaal los gaan. Zo gooide
Terrence Ross er vorig jaar tegen de Clippers zo
maar tien driepunters in om op 51 punten te
eindigen. Hij was daarmee de eerste speler in
de geschiedenis van de NBA die 50 punten of
meer wist te scoren, terwijl hij gemiddeld nog
onder de 10 punten per wedstrijd zat.
Het wordt nog een knotsgek seizoen in de
GEEN HUSKIES MAAR RAPTORS
Aanvankelijk wilde het team in Toronto zich
de Huskies noemen. In de voorloper van de
NBA, de Basketball Association of America,
waren in 1946/1947 de Toronto Huskies een
van de deelnemende teams; voor één seizoen
overigens.
Toen in 1993 de NBA-franchise Toronto werd
opgericht, luidde de wens om de naam Huskies
weer in ere te herstellen. Dit was logo-technisch
niet zo eenvoudig, want het logo zou dan wel
erg op dat van de Minnesota Timberwolves
gaan lijken. Dus schreef men een wedstrijd uit
om de naam, kleuren en logo van het team
te kiezen. Meer dan tweeduizend mensen
stuurden een inzending in. Daaruit kwam de
naam Toronto Raptors naar voren. Dat had
uiteraard te maken met de populariteit van de
film Jurassic Park. Raptor is immers de korte
naam voor de Velociraptor.
54

WE ZOEKEN SPONSORS/PARTNERS
Wij zijn actief aan het zoeken naar bedrijven
met een bijzondere belangstelling voor het
basketball. Lees je dit bericht en denkt je te
kunnen bijdragen aan de continuïteit van dit
basketballmagazine, neem dan contact met
ons op.
We denken daarbij aan bedragen zoals
€ 250,00 / € 500,00 / € 1.000,00
We maken graag een afspraak om over de
mogelijkheden te praten.
Klik hier voor contact met ons:
info@basketballmagazine.nl
CROWDFUNDING
Als een groot deel van de vaste
maandelijkse lezers nu eens donateur zou
worden tegen een zelf te bepalen bedrag,
dan zouden wij Rebound kunnen blijven
maken. Zie ook pag. 60.
Streefbedrag € 14,95
(minimum van € 10,00 per jaar)
Voor dit bedrag jaar krijg je dan uiteraard
tien fraaie uitgaven van Rebound per
seizoen.
Wilt u ons steunen: klik hier.
Klik hier voor contact met ons:
info@basketballmagazine.nl
55

Dexter Hope
DEXTER HOPE (ARIS LEEUWARDEN):
KEIHARD WERKEN OM
BETER TE WORDEN
Tekst: Charis Sideris
Foto’s: Christian Aarts
Op het moment dat u dit leest, heeft Dexter Hope
net zijn tweeëntwintigste verjaardag gevierd. Hij
is klein, tenger en verlegen, en komt uit voor het
benedenmodale Aris Leeuwarden. Op het eerste
gezicht niet het type speler dat je als back up guard
zou verwachten van het Nederlands team. Toch moest
dezelfde Dexter Hope zich afgelopen zomer in een
droom hebben gewaand. Hij maakte deel uit van het
Oranje Dream Team, voor een groot deel bestaande
uit vermeende afvallers, dat zich voor het eerst in 25
jaar wist te plaatsen voor de EK-eindronde. Datzelfde
Dream Team werd aanvankelijk gezien als een
veredeld C-team. Misschien was het dat ook wel, maar
daar bleek tijdens de historische campagne niets van.
“Er waren 60 man uitgenodigd voor de eerste
training,” blikt Hope terug. “Ik was op vakantie
toen ik hoorde dat ik daarbij hoorde. Ik was blij
en trots, zag het vooral als een leerproces voor
mij, rekende nergens op. Maar op die eerste
training stonden we met acht man. Dat was
vreemd, maar we lieten ons niet ontmoedigen.
Natuurlijk bleven we hopen op een goed
resultaat. We besloten gewoon ons uiterste best
te gaan doen, dan zouden we wel zien waar we
uitkwamen. Aanvankelijk konden we niet eens
vijf tegen vijf oefenen, maar langzamerhand
werd het team aangevuld. We gingen er echt in
geloven nadat we België versloegen tijdens een
voorbereidingstoernooi in Italië, en met een
56
paar punten verloren van Italië. We beseften
daar voor het eerst dat we niet zo slecht waren
als iedereen dacht. En toen we de eerste
poulewedstrijd in Bulgarije wonnen, begonnen
we er echt in te geloven. Dat was ook mijn
beste wedstrijd van de EK-kwalificatie.”
ERG WENNEN
Hope genoot zijn basketballopleiding in het
westen. Hij begon bij Hoofddorp, verkaste
vervolgens naar het toenmalige My Guide
Amsterdam, waar hij eerst uitkwam voor het
U18-team, en vervolgens met de U20- ploeg in
de promotiedivisie uitkwam. “Ik trainde op mijn
achttiende ook mee met het eerste toen Eric

58
Dexter Hope

Braal, de toenmalige coach van Aris, mij naar
Leeuwarden haalde, waar ik ook ging wonen.
De eerste periode na mijn verhuizing was best
moeilijk, ik moest erg wennen. Maar inmiddels
ben ik echt ingeburgerd. Ik ben dan ook op
zoek naar een baan daar.”
Toch lijkt Hope niet het maximale rendement
te halen uit zijn kwaliteiten. Hij is tenger, oogt
fragiel, maar paart snelheid aan spelinzicht,
waarmee hij dit ruimschoots zou kunnen
compenseren. Hij beperkt zich tot het
uitvoeren van de opdrachten van zijn coach,
zonder daarbij al te veel eigen initiatief te
tonen. Opvallend is bijvoorbeeld dat zijn 2.01
meter lange center Marquise Simmons hem
regelmatig overslaat, ook als de balvaardige
spelverdeler vrij staat voor een simpele
outletpass na een verdedigingsrebound. We
zien in dat soort situaties Simons regelmatig
de bal één tegen één opbrengen. Daarbij zou
Hope zijn snelheid goed kunnen gebruiken
bij het overspelen van de entry pass voor
de vijandelijke aanval, maar doet dat zelden.
Hope lacht begrijpend als hij hiermee wordt
geconfronteerd. “Dat is allebei in opdracht van
onze coach. Marquise is een goede ballhandler
voor zijn lengte, daarom krijgt hij toestemming
om dit te doen. En onze coach heeft liever dat
we onze verdediging zo compact mogelijk
houden, waardoor de denyal van de entry pass
niet zo nodig is.”
TEAMSPELER
“Als ik mezelf zou moeten beschrijven als
basketballer zou ik zeggen dat ik een echte
teamspeler ben, die altijd keihard werkt en
zijn uiterste best doet. Ik ben heel energiek,
snel, kan goed verdedigen, en bezit een goed
afstandsschot. Mijn zwakste punt is mijn fysiek.
Verder moet ik ook wat brutaler worden, en
beter en sneller moeten leren schieten uit de
dribbel. Daar ga ik de komende tijd hard aan
werken. Ik moet zeggen dat ik veel heb aan
de ervaring van Tjoe de Paula, die mij veel tips
geeft, en mij ook mentaal erg steunt. Over mijn
toekomst denk ik nog niet te veel na. Ik praat
daar wel eens over met mijn agent Evert-Jan
Siderius, maar voorlopig wil ik keihard werken
om beter te worden. Daarna zien we wel wat
zich aandient.”
59

Sponsors & partners
CROWDFUNDING
PARTNERS
CROWDFUNDING
Als een groot deel van de vaste maandelijkse lezers nu eens donateur zou worden tegen een zelf te bepalen
bedrag (minimum tien euro per jaar), dan kunnen wij Rebound blijven maken.
Wilt u ons steunen, klik hier.
Klik hier voor contact met ons: info@basketballmagazine.nl
REBOUND WORDT VOOR SEIZOEN 2014-2015 GESTEUND DOOR DE
NAVOLGENDE PERSONEN, WAARVOOR ONZE HARTELIJKE DANK:
D.W. VAN DER STARRE € 25,00
J.H.M.C.J. WALLAART € 15,00
S.P. BOSCH € 20,00
J.G. VAN LAAR € 20,00
F. WESSELS € 15,00
J.A.V. RANDWIJK € 15,00
R.A. HOGENKAMP € 20,00
P. ERNST € 15,00
K. BOUWKNECHT € 15,00
R. VD BERG € 45,00
A. TER HARMSEL € 15,00
DENNIS STEIJN € 25,00
DIMITRY NIKITIN € 30,00
TEUNIS DE HEER € 25,00
WIE VOLGT OM ONS TE STEUNEN EN DAARDOOR MOGELIJK TE MAKEN DAT REBOUND KAN
WORDEN UITGEGEVEN?........KLIK HIER
60

Sponsors & partners
SPONSORS &
PARTNERS
SPONSORS/PARTNERS
Wij zijn actief aan het zoeken naar bedrijven met een bijzondere belangstelling voor het basketball. Lees je dit
bericht en denkt je te kunnen bijdragen aan de continuïteit van dit basketballmagazine, neem dan contact met
ons op. We maken graag een afspraak om over de mogelijkheden te praten.
Klik hier voor contact met ons: info@basketballmagazine.nl
REBOUND WORDT GESTEUND DOOR DE NAVOLGENDE BEDRIJVEN:
hier kan
uw logo
staan
PEAK werd in 1989 in China
opgericht en is internationaal actief
vanaf 2006. Sinds oktober 2012
is PEAK Sport actief in Nederland.
PEAK ontwerpt, ontwikkelt en
produceert sportkleding onder
haar eigen merknaam. Basketball
was vanaf het begin een zeer
belangrijke markt voor PEAK.
Inmiddels biedt het merk een breed
scala aan kleding, schoenen en
accessoires voor vele sporten, zoals
hardlopen, fitness, tennis en diverse
indoor sporten. Tevens heeft PEAK
een uitgebreid lifestyle aanbod,
variërend van hoodies, shirts , shorts
en sneakers.
wie steunt
ons?
klik hier
voor meer
informatie
http://www.peak-sport.nl
62

COLOFON
REBOUND
Rebound wordt uitgegeven 10 x in het
basketballseizoen en verschijnt omstreeks de
eerste van iedere maand.
Klik hier voor de uitgegeven nummers:
http://issuu.com/stichtingamericansports/docs
Voor meer informatie ga naar
www.basketballmagazine.nl .
KERNREDACTIE
Charis Sideris
Jan van der Nat
Peter van der Velde
EINDREDACTIE
Jan van der Nat
VORMGEVING / FOTOGRAFIE
Peter van der Velde
COLUMNS
Charis Sideris
Jan van der Nat
Peter van Paassen
AAN DIT NUMMER WERKTEN
VERDER MEE:
TEKST
Jacob Bergsma
Aid Henic
Martin Hoekstra
Leon Kersten
Hans Kortekaas
Luc Reuvers
Menno Schraven
FOTOGRAFIE
Christian Aarts
Sander Faassen
Luc Reuvers
© 2015
UITGEVER
Dit magazine is een uitgave van:
Stichting American Sports
p.a. Appelstraat 17 2564 EA Den Haag
Email: info@basketballmagazine.nl
Alle rechten voorbehouden.
Niets uit deze uitgave mag worden
verveelvoudigd, opgeslagen in een
geautomatiseerd gegevensbestand en/
of openbaar gemaakt in enige vorm
of op enige wijze, hetzij elektronisch,
mechanisch, door fotokopieën,
opnamen of op enige andere manier
zonder voorafgaande schriftelijke
toestemming van de uitgever.
63