Jaarverslag 2010 - Vreg

• Voorontwerp van Besluit van de Vlaamse Regering tot wijziging van het besluit van de Vlaamse
Regering 13 maart 2009 betreffende de sociale openbaredienstverplichtingen in de vrijgemaakte
elektriciteits- en aardgasmarkt, wat betreft de invoering van een minimale levering van aardgas
tijdens de winterperiode, zoals principieel goedgekeurd door de Vlaamse Regering op 24
september 2010
• Het ontwerpbesluit van de Vlaamse Regering houdende algemene bepalingen over het
energiebeleid, zoals principieel goedgekeurd door de Vlaamse Regering op 23 juli 2010
• Voorstel tot wijziging van artikel 19 van het besluit van de Vlaamse Regering van 5 maart 2004
inzake de bevordering van elektriciteitsopwekking uit hernieuwbare energiebronnen.
• Voorontwerp van Besluit van de Vlaamse Regering tot wijziging van het besluit van de Vlaamse
Regering van 2 maart 2007 inzake de openbaredienstverplichtingen ter bevordering van het
rationeel energiegebruik en van het besluit van de Vlaamse Regering van 13 maart 2009
betreffende de sociale openbaredienstverplichtingen in de vrijgemaakte elektriciteits- en
aardgasmarkt, wat betreft de invoering van een schuldafbouwregeling via de budgetmeters voor
elektriciteit en aardgas, zoals principieel goedgekeurd door de Vlaamse Regering op 23 juli 2010
• Het ontwerpbesluit tot wijziging van het besluit van de Vlaamse Regering van 7 juli 2006 ter
bevordering van elektriciteitsproductie in kwalitatieve warmtekrachtinstallaties, zoals principieel
goedgekeurd door de Vlaamse Regering op 18 juni 2010
• De omzetting in Vlaamse regelgeving van de Richtlijn van de Europese Unie 2009/72/EG van 13
juli 2009 betreffende gemeenschappelijke regels voor de interne markt voor elektriciteit en tot
intrekking van Richtlijn 2003/54/EG en de Richtlijn van de Europese Unie 2009/73/EG van 13 juli
2009 betreffende gemeenschappelijke regels voor de interne markt voor aardgas en tot intrekking
van Richtlijn 2003/55/EG.
Hiernaast schreef de VREG in 2010 mee aan de volgende wetgevingdossiers:
• het Energiebesluit* van 19 november 2010;
• het ontwerpdecreet en –besluit ter omzetting van de richtlijn hernieuwbare energiebronnen*;
• het ontwerpdecreet ter omzetting van de Derde Elektriciteits*- en Gasrichtlijn* in het Vlaams
Gewest.
2.2.2 Evaluatie van de sociale openbaredienstverplichtingen
Energie is een voorwaarde om menswaardig te leven. Armoede mag geen aanleiding geven tot
mensonwaardige levensomstandigheden door een gebrek aan warm water, verwarming of elektriciteit.
Sinds 1996 bouwt de Vlaamse overheid stelselmatig sociale maatregelen uit die de gezinnen willen
beschermen tegen afsluiting van energie, waaronder de procedures die de leveranciers en
netbeheerders volgen bij wanbetaling, de inzet van de LAC’s (Lokale AdviesCommissie binnen het
OCMW), de minimale levering van elektriciteit, de invoering van budgetmeters,….
In het Vlaams Regeerakkoord 2009-2014 werd afgesproken om te onderzoeken hoe de effectiviteit en
de efficiëntie van de bestaande sociale openbaredienstverplichtingen nog kunnen verbeteren. De
minister* vertrouwde deze opdracht toe aan het Vlaams Energieagentschap (VEA) en de VREG.
Inmiddels is hiervoor een planning opgemaakt die er via een aantal deeltrajecten moet toe leiden dat
eind september 2011 een grondig evaluatieverslag voorgelegd wordt aan de minister. Hij hecht daarbij
veel belang aan consultatie en input van alle rechtstreeks en onrechtstreeks betrokken partijen. Naast
mensen die getroffen zijn door energiearmoede, gaat het ondermeer om de OCMW’s, de LAC’s, het
werkveld armoedebestrijding en welzijn, de leveranciers en netbeheerders, en adviesraden zoals SERV*
en Minaraad*.
In november werd dit evaluatieproject officieel gelanceerd via een studiedag met workshops.
2.2.3 Debat opstarten rond de opmaak van een adequate noodleveranciersregeling
Als een leverancier zijn verplichtingen niet nakomt moeten de gevolgen voor de markt en voor de
betrokken afnemers in het bijzonder zoveel mogelijk beperkt worden. Dit kan enkel als er een bepaalde
regeling voorzien wordt voor deze situatie. Een noodleveranciersregeling is een ingrijpende maatregel
voor de markt en mag daarom enkel gebruikt worden als een ultiem redmiddel. Dit neemt natuurlijk niet
weg dat deze regeling voldoende sluitend moet zijn.