TBS-behandeling geprofileerd; een gestructureerde ... - WODC

detentie. De gemiddelde duur in de eerste tbs-kliniek tot overplaatsing is
48.4 maanden (sd=30.6, range 3-142). Veertig van de 180 patiënten verblijven
in een tweede tbs-kliniek en de overige 12 patiënten in hun derde, vierde,
vijfde of zesde tbs-kliniek. De tbs-maatregel van de patiënten is gemiddeld
2.6 keer verlengd (sd=2.2, range 0-14) en bij 72 patiënten was sprake van een
zesjaars-verlenging.
Uit de interviews komt naar voren dat de opnameperiode normaalgesproken begint met
een intake in de instelling waar de patiënt op dat moment verblijft. Tijdens een overleg in
de kliniek wordt besloten of de patiënt opgenomen wordt. In de meeste klinieken worden
nieuwe patiënten op een aparte opname- en diagnostiekafdeling geplaatst, terwijl de andere
klinieken de patiënt direct op de behandelafdeling plaatsen. Tijdens de eerste dagen volgt
de patiënt een introductieprogramma en is er soms sprake van een kamerprogramma. In
deze eerste periode probeert het behandelteam zoveel mogelijk informatie te verzamelen
over de patiënt. Zo wordt er informatie opgevraagd bij de vorige instelling, wordt de patiënt
geobserveerd en vindt er diagnostiek plaats. De periode waarin het eerste behandelplan
besproken wordt, vindt plaats tussen de eerste vier weken en de eerste drie maanden. Dit
eerste behandelplan wordt onder andere gebruikt voor de indeling in de Diagnose Behandeling
Beveiliging Combinaties (DBBC’s), voor een inschatting van de draagkracht en voor het
bepalen van uitstroomdoelen.
Als een patiënt wordt overgeplaatst vanuit een andere tbs-kliniek, is bij de helft van de
klinieken het opnameproces vergelijkbaar met dat van een nieuwe opname. Bij de overige
klinieken doorlopen patiënten die opgenomen worden in het kader van behandeling wel
hetzelfde traject als nieuwe patiënten, terwijl patiënten die in het kader van herselectie of
resocialisatie overgeplaatst worden, een aangepast traject volgen.
Opnamecriteria bij de verschillende tbs-klinieken zijn: leeftijd (minimaal 18 jaar), geslacht,
DSM-classificaties en delict. Zes van de 13 klinieken nemen alleen mannelijke patiënten
op. Met betrekking tot het indexdelict is er één kliniek die geen zedendelinquenten
opneemt. Exclusiecriteria die bij sommige klinieken genoemd worden, zijn de hoogte van
het IQ, de mate van beveiliging (extreem beheers- en vluchtgevaarlijke tbs-gestelden) en de
tbs-status (longstaypatiënten).
Diagnostisch onderzoek
Uit de dossiers blijkt dat bij 72.8% van de patiënten diagnostisch onderzoek
in de huidige kliniek is uitgevoerd. Bij een kleiner aantal, namelijk 22
patiënten (12.2%), blijkt uit het dossier dat een delictanalyse is opgesteld. Bij
het grootste deel van deze patiënten (N=16), is de huidige kliniek de eerste
kliniek waar de patiënt in het kader van zijn tbs-maatregel is opgenomen.
De overige zes patiënten zijn overgeplaatst naar een tweede tbs-kliniek.
96