TBS-behandeling geprofileerd; een gestructureerde ... - WODC

afhankelijkheid van middelen in stand houden (Meyers & Smith, 1995).
Als de patiënt leert dat er meer belonende alternatieven zijn dan alcohol
en drugs en zo zijn leven verrijkt, blijkt de recidive af te nemen. Dit sluit
goed aan bij het gedachtegoed van het Good Lives Model welke binnen de
forensische psychiatrie steeds meer belangstelling geniet (zie bijvoorbeeld
Bouman, 2009; Ward e.a., 2007).
4.4 Landelijke zorgprogramma’s
In 2008 heeft het Expertisecentrum Forensische Psychiatrie (EFP), samen met
het tbs-veld, vier forensische psychiatrische zorgprogramma’s ontwikkeld
en uitgebracht. Deze zorgprogramma’s beschrijven de ‘state of art’ op het
gebied van diagnostiek, risicotaxatie, behandeling en resocialisatie. In de
volgende paragrafen wordt de inhoud van drie van de vier zorgprogramma’s
samengevat, namelijk die van ‘Seksueel grensoverschrijdend gedrag’,
‘Psychotisch kwetsbaar en delictgevaarlijk’ en ‘Persoonlijkheidsstoornissen’
(EFP, 2008a; EFP, 2008b; EFP, 2008c). Het vierde zorgprogramma ‘Langdurige
forensisch psychiatrische zorg’ wordt buiten beschouwing gelaten,
aangezien de longstay-status een exclusiecriterium was in dit onderzoek.
4.4.1 Landelijk zorgprogramma Seksueel grensoverschrijdend gedrag
De doelgroep van dit zorgprogramma zijn patiënten met seksueel
grensoverschrijdend gedrag, waarbij het seksuele recidiverisico voornamelijk
bepaald wordt door psychoseksuele problematiek en niet door bijvoorbeeld
antisociale factoren.
Diagnostiek
Patiënten die seksueel grensoverschrijdend gedrag laten zien vormen een
uitzonderlijke groep, omdat diagnostiek en interventies niet zozeer gericht
zijn op een bepaalde problematiek maar op bepaald delictgedrag. Daarnaast
zijn deze patiënten minder open over hun eigen delictgedrag, zijn ze sneller
geneigd om sociaal wenselijke antwoorden te geven en erkennen ze vaak de
problemen waarvoor ze behandeld worden niet. Er is op dit moment nog
88