TBS-behandeling geprofileerd; een gestructureerde ... - WODC
TBS-behandeling geprofileerd; een gestructureerde ... - WODC
TBS-behandeling geprofileerd; een gestructureerde ... - WODC
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Tabel 4.1: De rol en de kernverantwoordelijkheid van de sociotherapeut (expertmeeting<br />
sociotherapie, EFP, 22 oktober 2009)<br />
Rol van sociotherapeut in de <strong>behandeling</strong><br />
Kernverantwoordelijkheid van sociotherapeut<br />
− De patiënt helpen te leren<br />
− De patiënt vaardigheden ter voorkoming<br />
van <strong>een</strong> nieuw delict leren toepassen<br />
− Acceptatie van de patiënt<br />
− De individuele patiënt ondersteunen en<br />
begeleiden<br />
− De patiënt stimuleren en motiveren tot<br />
zelfinzicht en verantwoordelijkheid nemen<br />
voor het eigen gedrag<br />
− Meehelpen opstellen en uitvoeren van het<br />
door het multidisciplinaire team opgestelde<br />
behandelplan en de daaruit voortvloeiende<br />
behandeldoelen, verpleegplannen en het<br />
signaleringsplan<br />
− De ruggengraat zijn van de <strong>behandeling</strong><br />
− Vermindering van delict- en recidivegevaar<br />
− Multidisciplinair geformuleerde behandeldoelen<br />
uitvoeren en bewaken<br />
− Eerlijk zijn naar de patiënt in mogelijkheden<br />
en onmogelijkheden<br />
− Klankbord en grensbewaker zijn<br />
− De cliënt ondersteunen in gedragsvarianten<br />
(copingstrategieën) aanleren om het risico<br />
op delictgedrag te verminderen<br />
− Zich conformeren aan de behandelafspraken<br />
gemaakt in het multidisciplinaire team<br />
en <strong>een</strong> professionele houding om deze<br />
afspraken te bereiken<br />
− Veiligheid en ondersteuning bieden aan de<br />
patiënten<br />
4.1.3 Therapeutische behandelmilieus volgens Janzing en Kerstens<br />
Janzing en Kerstens (1997, 2009) onderscheiden in hun boek ‘Werken<br />
in <strong>een</strong> therapeutisch milieu’ vier milieus: het supportieve model, het<br />
reconstructieve model, het sociaaltherapeutische model en <strong>een</strong> combinatie<br />
van de drie voorafgaande modellen. Elk van deze modellen wordt hieronder<br />
kort toegelicht.<br />
Het supportieve model<br />
Behandeling volgens het supportieve model houdt <strong>een</strong> ondersteunende en<br />
zogeheten ‘dragende’ <strong>behandeling</strong> in. Het model omvat <strong>een</strong> breed scala van<br />
technieken. Gem<strong>een</strong>schappelijk aan al deze technieken is dat leren, oefenen<br />
en trainen centraal staan. De scala van technieken beweegt zich bovendien<br />
tussen twee polen (zie Janzing & Kerstens, 1997; p.122):<br />
1. technieken die <strong>een</strong> patiënt helpen zelfstandig te worden en met volledig<br />
herstelde uitvoerende en adaptieve ik-functies door het leven te gaan<br />
(ik-opbouw);<br />
2. technieken die patiënten helpen te leren leven met hun onveranderbare<br />
beperkingen, hun psychische invaliditeit (ik-versterking).<br />
72
Change language