TBS-behandeling geprofileerd; een gestructureerde ... - WODC
TBS-behandeling geprofileerd; een gestructureerde ... - WODC
TBS-behandeling geprofileerd; een gestructureerde ... - WODC
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
4.1 Sociotherapie en therapeutische behandelmilieus<br />
Binnen de forensische psychiatrie spelen de uitgangspunten van het<br />
sociaalpsychiatrisch gedachtegoed <strong>een</strong> grote rol in hoe de <strong>behandeling</strong> en<br />
het therapeutisch milieu zijn vormgegeven. Dit betekent dat wordt gekeken<br />
op welke wijze - en in welke onderlinge wisselwerking - biologische,<br />
psychologische en sociale factoren bijdragen aan de beperkingen en<br />
mogelijkheden van tbs-patiënten. 24 De theoretische fundering wordt hierbij<br />
primair gelegd vanuit de biologische psychiatrie, milieutherapie,<br />
groepsdynamica, cognitieve gedragstherapie, systeemtherapie, psychodynamische<br />
benadering, en (arbeids)rehabilitatie. Het leefmilieu, de<br />
therapeutische behandelmilieus en de sociale context spelen <strong>een</strong> belangrijke<br />
rol in de totaal<strong>behandeling</strong> van terbeschikkinggestelden. Werken vanuit<br />
<strong>een</strong> sociaalpsychiatrisch gedachtegoed betekent dat de professional de<br />
verantwoordelijkheid van zorg en <strong>behandeling</strong> deelt met de patiënt, zijn sociale<br />
context en met de bredere samenleving (familieleden, belangenverengingen,<br />
welzijnsinstellingen, etc.). Binnen het sociaalpsychiatrisch gedachtegoed<br />
kunnen vier fasen worden onderscheiden (zie bijvoorbeeld Mos & Van<br />
Weeghel, 1999).<br />
Fase 1: Vaststellen van beperkingen, mogelijkheden en zorgbehoefte van patiënten<br />
In de eerste fase staat, naast de forensisch psychiatrische en psychologische<br />
diagnostiek, ook de ‘sociale’ diagnostiek, de delictanalyse en de zorgbehoefte<br />
van de patiënt voorop. Het belangrijkste doel van deze fase is om inzicht te<br />
krijgen in de beperkingen, mogelijkheden en de hulpvraag van de patiënt.<br />
Samen met de patiënt wordt de hulpvraag verduidelijkt en wordt <strong>een</strong><br />
<strong>behandeling</strong>s- en/of begeleidingsplan opgesteld.<br />
Fase II: Ondersteuning geven bij het dagelijks functioneren van patiënten<br />
De belangrijkste doelstelling van deze fase is om de zelfredzaamheid van<br />
24<br />
Deze principes worden vaak geschaard onder het Bio Psychosociaal Model; zie<br />
bijvoorbeeld Van Binsbergen en collega’s, 2007.<br />
68