TBS-behandeling geprofileerd; een gestructureerde ... - WODC

dossiers. Er worden wel aantekeningen bijgehouden maar deze worden tot
de persoonlijke werkaantekeningen van deze disciplines gerekend en komen
daarom minder vaak in de dossiers voor. Wat betreft DSM-classificaties was
vanuit de dossiers niet altijd duidelijk wat de hoofddiagnose was en wat de
nevendiagnoses waren. Tevens is het een opvallende bevinding dat volgens
de dossiers niet bij alle patiënten een delictanalyse is gedaan wat geheel
tegengesteld is aan wat vanuit de klinische praktijk wordt genoemd en
hetgeen expliciet in de interviews is aangegeven.
Uit dit onderzoek wordt ook duidelijk dat, hoewel het werken
met sociotherapeutische milieus wordt gezien als core business van de
tbs-behandeling, de gehanteerde werkwijze en methode erg summier
worden aangegeven in de dossiers. Ten aanzien van werk, scholing en
vrijetijdsbesteding komt uit de stukken wel een duidelijker beeld naar
voren. Deze bevinding sluit goed aan bij de wetenschappelijke evidentie
van het belang van zinvolle vrijetijdsbesteding en waardevolle contacten op
het werk in het terugdringen van recidive (Bouman, 2009).
De vergelijking van de huidige behandeling van tbs-gestelden met
de inzichten in de landelijke zorgprogramma’s en de wetenschappelijke
literatuur laat zien dat de toepassing van evidence-based interventies
verschilt voor het type psychiatrische problematiek. Patiënten met
schizofrenie en andere psychotische stoornissen worden over de gehele
lijn behandeld conform de voor hen aanbevolen interventies. Dit geldt in
mindere mate voor patiënten met seksueel grensoverschrijdend gedrag
en patiënten met persoonlijkheidsstoornissen. Zoals in de voorgaande
alinea’s aangegeven, zijn niet alle details over de behandelinterventies in de
dossiers teruggevonden. Bij meer informatie zou dus kunnen blijken dat de
aanbevolen interventies wel degelijk worden toegepast.
Op grond van latente klasse analyse zijn vijf profielen onderscheiden:
de psychotische patiënt met meervoudige problematiek (Klasse 1), de
typisch psychotische patiënt (Klasse 3), de antisociale patiënt (Klasse 2),
de onder invloed verkerende patiënt (Klasse 5) en de patiënt met seksuele
problematiek en delictgedrag (Klasse 4). De gevonden profielen sluiten
inhoudelijk aan bij de klinische praktijk. Tevens laten de verschillende
20