TBS-behandeling geprofileerd; een gestructureerde ... - WODC

komen niet voor (zie Tabel 1 in Bijlage 5B). Voorbeelden van doelen zijn
opstarten van Nederlandse les (onderwijs), structureren van het leven op
de afdeling (sociotherapie) en opstellen van een terugval preventieplan
(beheersbaarheid van noodsituaties).
Wanneer de patiënten op basis van de totale verblijfsduur in vier
groepen worden ingedeeld (6 jaar), valt op dat er
vooral doelen met betrekking tot vrijheden en verlof worden opgesteld bij
patiënten die 4 tot 6 jaar in een tbs-kliniek verblijven. Doelen met betrekking
tot onderwijs, financiële en andere praktische regelingen en non-verbale
behandeling, komen vooral in de eerste vier jaar voor. Doelen ten aanzien
van resocialisatie worden in de loop van de verblijfsduur steeds vaker
opgesteld met een piek na het zesde jaar (zie Tabel 2 in Bijlage 5B).
5.1.4 Behandelaanbod en fasering
Fase behandeling
In vier klinieken waar 48 van de 180 gescoorde casussen verblijven, wordt
niet expliciet gebruikt gemaakt van behandelfasen. Van de overige 132
patiënten zit het grootste deel in de behandelfase (N=33). Een iets kleinere
groep (N=28) zit in de resocialisatiefase. De patiënten in de diagnostiek- en
observatiefase zijn in de minderheid (N=15). Bij de overige patiënten is uit
het dossier niet duidelijk geworden in welke fase ze zitten (56 patiënten),
ondanks hun verblijf in een kliniek die wel gebruik maakt van behandelfasen.
Uit de interviews wordt duidelijk dat vier van de 13 klinieken niet expliciet gebruik maken
van behandelfasen. Deze klinieken geven aan dat de fasen niet duidelijk afgebakend
zijn en dat ze direct vanaf de opname beginnen met resocialiseren. De klinieken die wel
gebruik maken van fasen hebben deze ingedeeld in een instroomfase, waarin diagnostiek
en observatie op de voorgrond staan, een doorstroomfase, waarin behandeld wordt en een
uitstroomfase, die in het teken van resocialiseren staat.
101