Boomblad jaargang 10 - Bosgroepen.be

BOSGROEPLEDEN AAN HET WERK
Op bezoek bij de waterwinning van het Lindeveld
(Artikel door Marie-Louise Martens en Jan Goris, Bosgroep Houtland vzw)
Vlak bij de E40, aan de afrit van Wingene/
Beernem, ligt een onbekend pareltje natuur.
Het domein van de Vlaamse Maatschappij
voor Waterwinning ( VMW ) is ruim 70ha
groot en bevat naast de infrastructuur
ook zo’n 50ha bos en 20ha graslanden.
Omwille van de kwetsbaarheid van de drinkwaterproductie
is het domein niet toegankelijk
voor publiek. Uitzonderlijk kregen we
op dinsdag 8 mei 2012 toestemming voor
een geleide wandeling met een 25-tal geïnteresseerden.
De gidsen van dienst waren
Ian Martin van VMW en Jan Goris van de
Bosgroep.
Hoe win je water
Het waterwinningsstation Lindeveld is
eerder een klein station. Op 24 uur wordt
hier 3.500m 3 water opgepompt (140m³/u).
Vroeger was dit dubbel zo veel. Om verdere
daling van de grondwatertafels te voorkomen
werd het debiet verminderd. Ter vergelijking:
het station in Woumen produceert
per dag 40.000m 3 water.
Eén van de 76 pompputten.
De grondwaterwinning in het Lindeveld bestaat
uit 4 puttenbatterijen met in totaal 76
pompputten verspreid over het domein. Het
water komt van grondlagen op 18 tot 25m
diepte en wordt verpompt naar het behandelingsgebouw.
De behandeling bestaat
eerst uit een beluchting zodat het aanwezige
ijzer oxideert, waardoor het in de
decantoren kan afgescheiden worden van
het water. Vervolgens halen filters met
zand en actieve kool de restvlok en de eventuele
verontreinigingen (voornamelijk restproducten
van pesticiden) weg. Ten slotte
volgt een minimale toevoeging van chloor
om te vermijden dat het water op zijn weg
door de leidingen besmettingen oploopt.
Doorheen het hele behandelingsproces zijn
er verschillende kwaliteitscontroles.
Een groot deel van het water vloeit richting
watertoren van Tielt. Er zijn ook aftakkingen
naar Hertsberge en Beernem en ter plaatse
is er een opslagtank van 1.500m³ als buffer
bij eventuele problemen. Er kan steeds uitwisseling
van water gebeuren met andere
drinkwatermaatschappijen zoals TMVW. Het
ijzerrijk slib wordt afgevoerd, o.m. naar biogasinstallaties
of de cementindustrie.
Uniek bos- en natuurgebied
Gezien de relatief geringe diepte van de
grondwaterlaag en de diverse putten en
pompgebouwen is het belangrijk om de
zone maximaal te beschermen. Intensieve
recreatie en landbouw zijn dan ook niet toegestaan.
Door die beschermingszone kreeg
de natuur hier een mooie kans om zich te
handhaven en/of te ontwikkelen.
In 2005 werden de graslanden een erkend
Vlaams natuurdomein en het beheer kwam
in handen van het Agentschap voor Natuur
en Bos (ANB). Het bemestingsverbod
voor de landbouwers die het gras hooien
wordt strikt opgevolgd. De resultaten van
zo’n verschralend beheer lieten niet lang op
zich wachten. Dominante grassoorten als
Gladde witbol maken nu volop plaats voor
ijlere grassen (vb. Reukgras, Veelbloemige
veldbies) en diverse interessante, bloeiende
kruiden (vb. Schapenzuring, Fraai Hertshooi).
6
Boomblad JULI/AUGUSTUS/SEPTEMBER 2012