Bekijk een hoofdstuk

More documents

Recommendations

Info

Eiwitten • wild en gevogelte • in zeer geringe mate in slagroom, boter en margarine • alle producten waarin hiervoor genoemde voedingsmiddelen zijn verwerkt, bijvoorbeeld snacks als kroket, loempia en frikadel (vlees), mayonaise (ei), melkchocolade (melk), pizza (kaas). Afb. 9. Dierlijke eiwitten. g Plantaardige eiwitten komen voor in: • aardappelen • groenten • peulvruchten • sojabonen en sojaproducten, zoals tahoe en tempé • noten, zoals pinda’s, walnoten en paranoten, en zaden, zoals sesamzaad en zonnebloempitten Afb. 10. Plantaardige eiwitten. 1.12
Eiwitten • granen: tarwe, gerst, haver, rogge, boekweit, rijst; graanproducten: meel, bloem, havermout en broodsoorten • alle producten waarin hiervoor genoemde voedingsmiddelen zijn verwerkt, bijvoorbeeld koekjes (bloem), chips (aardappel), pap (bijvoorbeeld griesmeel) • (in geringe mate) fruit. Er zijn ook producten waarin zowel dierlijke als plantaardige eiwitten voorkomen. Het gaat hier om thuis of in de fabriek samengestelde producten. Voorbeelden hiervan zijn: • pap, bijvoorbeeld havermoutpap: melk (dierlijk) en havermout (plantaardig) • melkbrood: melk (dierlijk) en bloem (plantaardig). Gevolgen van te veel of te weinig eiwit Te weinig eiwit Primaire eiwitondervoeding Secundaire eiwitondervoeding h j Een tekort aan eiwit komt veel voor in ontwikkelingslanden. Eiwitondervoeding kan echter ook in Nederland voorkomen. Oorzaken kunnen zijn: • chronisch alcoholisme • eetlustgebrek door ziekte, bijvoorbeeld kanker of depressie • geen zin meer om voor zichzelf te zorgen, bijvoorbeeld alleenstaande hoogbejaarde mensen • verterings- en opnamestoornissen in het spijsverteringskanaal • dementie; zwaar demente mensen behoren vaak tot de moeilijke eters • ziekten of wonden, zoals brandwonden, waarbij veel eiwitten verloren gaan • hormoonafwijkingen, waarbij veel lichaamseiwit wordt afgebroken. We onderscheiden twee soorten eiwitondervoeding: 1. Primaire eiwitondervoeding: hierbij levert de voeding wél voldoende energie in de vorm van vetten en koolhydraten, maar te weinig eiwit. Verschijnselen zijn: • vochtophoping (oedeem), doordat er een te laag eiwitgehalte van het bloed is. Hierdoor raakt het osmotisch evenwicht verstoord, er zal water uit de bloedbaan verhuizen naar de weefsels, waar het zich gaat ophopen • gestoorde spijsvertering, doordat er minder enzymen worden gemaakt door het lichaam. Dit resulteert gemakkelijk in diarree • huidafwijkingen. 2. Secundaire eiwitondervoeding: hierbij levert de voeding ook nog te weinig energie; men verhongert. Verschijnselen zijn: • moeheid, omdat het spierweefsel dat uit eiwit bestaat, wordt afgebroken. Dit komt doordat het lichaam onvoldoende brandstof heeft. Om toch aan brandstof te komen, wordt het lichaamseiwit afgebroken en dit doet vervolgens dienst als energiebron • slechte wondgenezing, doordat de weefsels niet snel genoeg weer kunnen worden opgebouwd • vatbaarheid voor infecties, doordat de aanmaak van antilichamen niet of slecht kan plaatsvinden • een dunne huid, waardoor snel wonden ontstaan • diarree, door enzymtekort, waardoor een slechte spijsvertering ontstaat • dunne bloedvaatwanden, waardoor er snel bloeduitstortingen ontstaan 909Z4.FM 1.13
Page 1 and 2: Eiwitten Hoofdstuk1 Eiwitten U hebt
Page 3 and 4: Eiwitten Bouwstof Bouwstof Het mens
Page 5 and 6: Eiwitten hormonen om hun activiteit
Page 7 and 8: Eiwitten Voedingsmiddel BW NEB moed
Page 9 and 10: Eiwitten Aanbevolen hoeveelheden s
Page 11: Eiwitten Activiteit Bij actieve spo
Page 15 and 16: Eiwitten Oefenopgave 1 Noteer gedur

Bekijk een hoofdstuk

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?