Algemene informatie en voorlichting geven na extractie

Informatie en voorlichting
De apotheker en apothekersassistenten leveren de geneesmiddelen volgens het
recept af en zijn ervoor verantwoordelijk dat alles precies volgens het recept
wordt verstrekt. Artsen leveren zelf geen geneesmiddelen, tenzij zij ”apotheekhoudend
huisarts” zijn, en dan betreft het alleen de eigen patiënten.
De arts én de apotheker dragen beiden de verantwoordelijkheid dat de patiënt
ten slotte datgene krijgt waarvoor hij de arts heeft geraadpleegd. De patiënt
moet er hierbij op kunnen vertrouwen dat in zijn relatie met arts en apotheker
geen anderen worden gemengd.
Als assistent zult u menigmaal kennisnemen van de inhoud van een recept.
Zoals u begrijpt, kunnen veel persoonlijke gegevens en omstandigheden
worden afgeleid uit de inhoud van een recept. Vandaar dat u wordt geacht
nooit over een recept met anderen te praten. Met andere woorden: ook voor
het recept geldt de geheimhoudingsplicht.
Leesbaarheid
Aan welke eisen moet een recept voldoen
Het recept is meestal een klein formaat briefje, vaak al voorbedrukt met
gegevens van de arts. Het bevat de voor de apotheker belangrijke inhoud, en is
soms door de haast slecht leesbaar. Er wordt vaak van afkortingen gebruikgemaakt.
Heel belangrijk is het dat de apotheker kan lezen wat er staat. Raden of veronderstellen
wat de inhoud is, is uit den boze!
Als de inhoud van het recept niet duidelijk is, of onleesbaar, wordt door de
apotheker contact gezocht met de arts. Dit gebeurt meestal telefonisch of
tegenwoordig ook vaak per fax of e-mail.
Recepten moeten gedurende zes jaar in de apotheek bewaard worden; de
apotheken moeten heel nauwkeurig bijhouden wat zij aan wie geleverd hebben.
Ook mag er niets aan een recept worden gewijzigd.
v
Op het recept moeten de volgende gegevens staan vermeld:
1. Naam en woonplaats van de voorschrijver.
2. Nauwkeurige datum (dag, maand, jaar) van voorschrijven.
3. De aanhef ”R/” met daaronder:
4. Samenstelling (naam) van geneesmiddel, hoeveelheid (gewichtseenheid) en
toedieningsvorm. Bijvoorbeeld totaalaantal tabletten, vaak in Romeinse
cijfers aangegeven.
5. Een duidelijke gebruiksaanwijzing volgend op de ”S”, d.w.z. de instructie
aan de apotheek voor de tekst op het etiket.
6. Een instructie of het recept wel of niet herhaald mag worden en hoe vaak.
7. Naam en adres van de patiënt voor wie het recept bestemd is (bij een kind
ook de leeftijd) en/of van de instantie waar het geneesmiddel gebruikt zal
worden.
8. Ondertekening door de arts, met paraaf of handtekening.
Lees steeds elk recept geheel door om te zien of het volledig is.
Bedenk ook dat voor kinderen andere doseringen gelden dan voor volwassenen.
Controleer dus leeftijd en gewicht, als het recept voor een kind is
voorgeschreven.
Voor geneesmiddelen die onder de Opiumwet vallen, gelden veel strengere
regels. Op een recept voor een opiumpreparaat mogen geen afkortingen staan
en moeten alle getallen en hoeveelheden voluit in letters geschreven worden.
Het zal duidelijk zijn dat de dosering juist bij opiumpreparaten heel erg
023K1.FM
1.27