Het hanteren van de wettenbundels

Hanteren van de wettenbundels
tussen haakjes in het opschrift. Een voorbeeld hiervan is: Art. 54 WOR (Wet op
de Ondernemingsraden).
Het stelsel van wetgeving
De meeste juridische vraagstukken zijn maar zelden met behulp van slechts een
artikel te beantwoorden, daarom dient u diverse en relevante wetsartikelen te
gebruiken. In dit kader moet u daarbij goed letten op de volgende elementen:
Schakelbepalingen, Gelaagde structuur, Definitiebepalingen en Uitzonderingen.
Hierna treft u nadere toelichtingen op deze elementen.
Schakelbepalingen
In het Burgerlijk Wetboek zijn nogal wat zogenaamde ”schakelbepalingen” te
vinden. Onder een schakelbepaling wordt een regeling verstaan waarin
bepaalde artikelen van toepassing worden verklaard op soortgelijke gevallen.
Een voorbeeld hiervan is art. 50 van boek 7 van het Burgerlijk Wetboek (art.
7:50 BW), waarbij de bepalingen over de koopovereenkomst ook op de
ruilovereenkomst van toepassing worden verklaard.
Gelaagde structuur
Onder de gelaagde structuur wordt verstaan dat de wet niet eenvoudigweg een
opsomming is van artikelen, maar dat zij bestaat uit delen die van meer
algemeen naar meer specifiek gaan. Bijvoorbeeld: Art. 4.1 Awb bevat specifieke
bepalingen omtrent de beschikkingen, maar in hoofdstukken 2 en 3 vinden we
algemene bepalingen hiervoor.
Definitiebepalingen
De meeste wetboeken bevatten aan het begin definitiebepalingen waarin de
definitie van bepaalde woorden nader wordt toegelicht zodat dubbelzinnigheid
wordt vermeden. Zie bijvoorbeeld: Art. 1 Rijkswet op het Nederlanderschap,
waarin de wet diverse begrippen definieert.
Uitzonderingen
Uitzonderingen verklaren (onderdelen van) wet- en regelgeving niet van
toepassing op gevallen waarop deze van toepassing zouden kunnen zijn op
basis van de gelaagde structuur. Uitzonderingen komen ook voor binnen
wetsartikelen, bijvoorbeeld: art. 1:1 Awb. Lid 2 is een uitzondering op lid 1 en
lid 3 is een uitzondering op lid 2.
Verdragen
Uw wettenbundel bevat ook de verdragen. Een verdrag is net als de wet een
geschreven rechtsbron. Een verdrag is een overeenkomst tussen staten of
tussen staten en volkenrechtelijke organisaties. In de artt. 90 t/m 95 van de
Grondwet kunt u lezen hoe een verdrag, waarbij Nederland partij is, tot stand
moet komen om binnen het Nederlandse recht als formele rechtsbron te
worden erkend. In een verdrag kunnen regels voorkomen, waarvan de inhoud
zodanig is dat de Nederlandse burger er rechtstreeks rechten en plichten aan
kan ontlenen, de zg. een ieder verbindende verdragsbepalingen. Indien deze
een ieder verbindende bepalingen in strijd zijn met de nationale rechtsregels,
moet de Nederlandse rechter deze internationale regels, als er een beroep op
wordt gedaan, boven de nationale rechtsregels laten gaan.
396K1.FM
1.7