alleen - The Mill Hill Missionaries

alleen - The Mill Hill Missionaries alleen - The Mill Hill Missionaries

millhillmissionaries.com
from millhillmissionaries.com More from this publisher
26.01.2015 Views

HONDERD JAAR MILL HILL IN TILBURG ( 1912-2012 ) In september 1912 begon Father Ahaus in een gehuurd huis een kleinseminarie met negen studenten. Al spoedig was land aangekocht aan de nog onverharde Tongelose Hoefstraat en in 1914 ging de eerste spade de grond in: het begin van het Studiehuis ofwel “De Rooie Pannen”. De keuze van een seminarie in Tilburg bleek een groot succes te zijn: in 20 jaar tijd waren reeds 100 studenten priester gewijd in Mill Hill, zodat men genoodzaakt was om in Hoorn een tweede seminarie te openen ( De Ramen -1925). Na de turbulente oorlogsjaren bereidde men zich voor om van het studiehuis een erkend gymnasium met staatsexamen te maken, hetgeen geschiedde onder de voortvarende Father Piet Grimbergen mhm in 1962, bij de viering van het 50 jarig bestaan. Intussen was er een nieuw gebouw neergezet: het Mill-Hillcollege, dat sinds 1973 in Goirle is gevestigd. Hoewel het Mill-Hillcollege geen missieschool meer is, heeft het college een speciale belangstelling voor de Derde Wereld behouden. Prins Claus verrichtte in 1974 de officiële opening van de Goirlese Derde Wereldschool. Met hart en ziel heeft Fr. G. Doene mhm gewerkt voor het grote succes van de jaarlijkse rommelmarkt voor de misssie. In september 1989 had men al meer dan een miljoen gulden opgehaald. En nog steeds is de rommelmarkt in Tilburg een groots gebeuren met een jaarlijkse opbrengst van circa 50.000.- euro. Hoewel het oude studiehuis verschillende keren een grote metamorfose heeft doorgemaakt, de naam Mill Hill klinkt nog steeds in Tilburg-Goirle, en als Mill Hillers zijn we trots als we oud-studenten van het Mill-Hillcollege op televisie zien verschijnen, zoals de presentator Toine van Peperstraten en de schaatster Ireen Wüst! Mill Hill feliciteert hierbij het Mill- Hillcollege met de beste wensen voor de toekomst! Joost Beemster mhm – archivaris. 20

EEN BESCHEIDEN MENS Jan Tool mhm Geboren op 16 februari 1937 in Bovenkarspel. Priester gewijd op 8 juli 1962. Missionaris in Pakistan en Nederland. Gestorven op 8 juni 2012 in Hoorn. Gecremeerd in Schagen. In ons vorige Contactblad schreven alle jubilarissen enkele regels over zichzelf. Bij de foto van Jan Tool mhm werd slechts zijn ziekte vermeld. Voordat deze gouden jubilaris zijn feest mocht vieren is hij met de stille trom vertrokken. Tijdens een kort verblijf in de hospice Dignitas in Hoorn heeft hij zich, dankzij de liefdevolle zorg, rustig voorbereid op zijn dood. De manier van zijn heengaan was als slotakkoord geheel in harmonie met zijn leven als missionaris. Jan was een en al eenvoud en bescheidenheid. Hij was niet de gevierde missionaris die grote scholen of kerken had gebouwd, was nooit de pastoor van een bloeiende parochie. Hij was groot in zijn dienst aan de armsten in Pakistan. Vele christenen zijn daar van oorsprong Dalits of kastelozen, mensen die in de maatschappij niet meetellen. Veertig jaar lang heeft hij zich uitgesloofd voor de scholing en opleiding van deze arme kinderen om ze een kans te geven iets te betekenen in de harde moslim maatschappij van Pakistan. Hij had ook een talenknobbel. Hij kende het Urdu als geen ander en dit is ook de reden waarom Jan zo dicht bij zijn schoolkinderen stond. Dankzij zijn talenkennis was hij een groot succes als verkondiger van de Blijde Boodschap. Toen hij veertig jaar harde arbeid in het bisdom van Rawalpindi had volbracht, ging hij niet met pensioen. Hij koos er voor om zijn laatste krachten te geven aan de geestelijk gehandicapte jongens en mannen in Heel, Limburg. Voor Jan waren de minsten weer de belangrijkste. Toen wij hoorden dat Jan Tool vanuit Hoorn zonder ceremonie naar het crematorium zou gaan, waren we allen nogal verbaasd. We hadden hem graag vanuit ons midden uitgeleide gedaan en hem aan de engelen toevertrouwd om hem verder naar het paradijs te begeleiden. Ik denk dat hij zelfs bij zijn afscheid geen pomp of drukte wilde hebben. Dat ligt ook wel enigszins in de aard van de Westfriezen. Tenslotte: een paar keer ben ik met Jan op vakantie geweest. Samen hebben we Afghanistan verkend en later hebben we nog eens een tocht gemaakt naar de hoogste toppen van het Himalaya gebergte; we voelden ons toen dicht bij de hemel. Nu heeft Jan de laatste etappe naar de hemel afgelegd. Uit zijn aantekeningen lezen we: “Boven akkers, stad en land, mag je God nu loven, kleine vogel. Vlieg omhoog naar boven, en vlieg voorgoed, de vreugde tegemoet.” De afscheidsgroet in het Urdu luidt: “Guda Hafiz” : Ga heen, onder Gods hoede. Joost Beemster mhm 21

EEN BESCHEIDEN MENS<br />

Jan Tool mhm<br />

Geboren op 16 februari 1937<br />

in Bovenkarspel.<br />

Priester gewijd op 8 juli 1962.<br />

Missionaris in Pakistan en Nederland.<br />

Gestorven op 8 juni 2012 in Hoorn.<br />

Gecremeerd in Schagen.<br />

In ons vorige Contactblad schreven alle<br />

jubilarissen enkele regels over zichzelf.<br />

Bij de foto van Jan Tool mhm werd<br />

slechts zijn ziekte vermeld. Voordat deze<br />

gouden jubilaris zijn feest mocht vieren<br />

is hij met de stille trom vertrokken.<br />

Tijdens een kort verblijf in de hospice<br />

Dignitas in Hoorn heeft hij zich, dankzij<br />

de liefdevolle zorg, rustig voorbereid op<br />

zijn dood.<br />

De manier van zijn heengaan was als<br />

slotakkoord geheel in harmonie met zijn<br />

leven als missionaris. Jan was een en al<br />

eenvoud en bescheidenheid. Hij was niet<br />

de gevierde missionaris die grote scholen<br />

of kerken had gebouwd, was nooit de<br />

pastoor van een bloeiende parochie. Hij<br />

was groot in zijn dienst aan de armsten<br />

in Pakistan. Vele christenen zijn daar van<br />

oorsprong Dalits of kastelozen, mensen<br />

die in de maatschappij niet meetellen.<br />

Veertig jaar lang heeft hij zich uitgesloofd<br />

voor de scholing en opleiding van deze<br />

arme kinderen om ze een kans te geven<br />

iets te betekenen in de harde moslim<br />

maatschappij van Pakistan. Hij had ook<br />

een talenknobbel. Hij kende het Urdu als<br />

geen ander en dit is ook de reden waarom<br />

Jan zo dicht bij zijn schoolkinderen<br />

stond. Dankzij zijn talenkennis was hij<br />

een groot succes als verkondiger van de<br />

Blijde Boodschap.<br />

Toen hij veertig jaar harde arbeid in het<br />

bisdom van Rawalpindi had volbracht,<br />

ging hij niet met pensioen. Hij koos er<br />

voor om zijn laatste krachten te geven<br />

aan de geestelijk gehandicapte jongens<br />

en mannen in Heel, Limburg. Voor Jan<br />

waren de minsten weer de belangrijkste.<br />

Toen wij hoorden dat Jan Tool vanuit<br />

Hoorn zonder ceremonie naar het<br />

crematorium zou gaan, waren we allen<br />

nogal verbaasd. We hadden hem graag<br />

vanuit ons midden uitgeleide gedaan<br />

en hem aan de engelen toevertrouwd<br />

om hem verder naar het paradijs te<br />

begeleiden. Ik denk dat hij zelfs bij zijn<br />

afscheid geen pomp of drukte wilde<br />

hebben. Dat ligt ook wel enigszins in de<br />

aard van de Westfriezen.<br />

Tenslotte: een paar keer ben ik met Jan<br />

op vakantie geweest. Samen hebben we<br />

Afghanistan verkend en later hebben<br />

we nog eens een tocht gemaakt naar<br />

de hoogste toppen van het Himalaya<br />

gebergte; we voelden ons toen dicht<br />

bij de hemel. Nu heeft Jan de laatste<br />

etappe naar de hemel afgelegd. Uit zijn<br />

aantekeningen lezen we: “Boven akkers,<br />

stad en land, mag je God nu loven, kleine<br />

vogel. Vlieg omhoog naar boven, en vlieg<br />

voorgoed, de vreugde tegemoet.” De<br />

afscheidsgroet in het Urdu luidt: “Guda<br />

Hafiz” : Ga heen, onder Gods hoede.<br />

Joost Beemster mhm<br />

21

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!