alleen - The Mill Hill Missionaries

NIEUWS UIT DE REGIO
PELGRIMS, ALLERLEI SOORT
Meneer van de Poel heette hij. Slechts
een enkeling noemde hem bij zijn
voornaam, Johan. Ik weet niet waar
hij was geboren, eigenlijk weet ik maar
heel weinig van hem, ofschoon hij elke
dag een kopje koffie kwam drinken
in het inloophuis te Enschede. Hij
noemde ons ‘jongelui’. Een markant
figuur was hij in de straten van de stad,
in weer en wind, muts op, pijp aan,
stok in de hand en een lange baard
wapperend in de wind. Alles zag hij,
niets hoorde hij, alleen groot lawaai,
zoals de grote vuurwerkramp. Het
splinterend glas kwam in zijn lichaam
terecht en de kleine splintertjes
kwamen nog altijd uit neus en oren,
zo vertelde hij telkens weer. Ook was
hij geraakt door een bliksemschicht,
recht boven op zijn hoofd. Het zou
hem niet weer gebeuren, daarom had
hij altijd zijn muts op.
In een rustig moment wilde hij ook
wel eens praten over heel vroeger,
toen hij intrad bij de Benedictijnen
in de Slangenburg bij Doetinchem.
Hij bleef er niet lang, maar werd
doorgestuurd naar Breda, waar hij
les kreeg van professor Huub Ernst,
een fijne man. Daarna begon hij te
zwerven, heeft nog een aantal jaren
bij de plantsoenendienst gewerkt,
18