Download in PDF-formaat - CEI-De Meyer NV

Jozef Poppe
30 november 1948 - 14 mei 2011
In memoriam
Jozef Poppe
30 novembre 1948 - 14 mai 2011
Jef bouwde aan alles, ook aan mensen! Hij
beschikte over een feilloos inzicht om succesvol
te bouwen. Jef genoot zichtbaar
van het tot ontwikkeling laten komen van
jong talent. Hij putte er energie en kracht
uit. Hij leerde mensen verantwoordelijkheid
dragen. Niet door verantwoordelijkheid
‘uit te delen’ maar door iedereen
onvoorwaardelijk te steunen die verantwoordelijkheid
‘nam’. Jef werkte graag in
team. Jef gaf altijd snel ruimte aan anderen
om de leiding te nemen en gaf hen de
kans om door te groeien. Op die manier
creëerde hij vertrouwen, respect,…
Ook het letterlijk bouwen vond Jef prachtig!
Van de Antwerpse metro over diverse
waterzuiveringstations tot imposante
HST-werken, op al deze werven was Jef
actief. Zijn laatste werf, het Diabolo-project
kon hij niet meer afmaken…
Iedereen die Jef persoonlijk kende, herkende
de leider in hem. Zijn dynamiek en
kracht gaven hem een natuurlijk gezag.
Een dienstverlener pur sang. Altijd op tijd,
altijd bereikbaar, altijd op de hoogte, altijd
hard werkend en altijd loyaal tegenover
zijn werkgever.
Jef was boven alles een innemende en
aimabele man. Een beschermende echtgenoot,
vader, familieman, vriend en collega.
Natuurlijk raakte zijn vertrouwen in
mensen ook wel eens beschaamd, maar
hij paste zijn houding daar nooit op aan.
Hij liet zich niet beïnvloeden door de
mening van anderen. Hij beoordeelde relaties
en mensen op basis van zijn eigen
ervaringen.
Jef heeft er nooit een persoonlijke doelstelling
van gemaakt, maar hij is zonder
twijfel een voorbeeld voor velen. Hij zal
voor veel collega’s ook de komende jaren
een voorbeeld blijven. ‘Hoe zou Jef het
oplossen’, zal een vraag zijn die velen in
gedachten zullen stellen bij de meest uiteenlopende
zaken.
Jef façonnait les choses et même les gens!
Il avait un flair infaillible pour bâtir avec
succès. Jef contribuait avec plaisir au développement
des jeunes talents. Il y mettait
son énergie et sa force. Il apprenait
aux gens à prendre leurs responsabilités.
Non pas en « distribuant » les responsabilités,
mais bien en soutenant sans condition
ceux qui les prenaient. Jef travaillait
volontiers en équipe. Jef cédait toujours
rapidement les rênes à d’autres pour leur
donner la chance de se dépasser. De cette
manière, il créait la confiance, le respect...
Construire au sens propre plaisait beaucoup
à Jef ! Du métro d’Anvers aux imposants
travaux du TGV en passant par diverses
stations d’épuration, Jef a participé à
tous ces chantiers. Il n’a pas pu achever le
projet Diabolo, son dernier chantier...
Tous ceux qui connaissaient Jef personnellement,
reconnaissaient en lui un meneur
d’hommes. Son dynamisme et sa force
lui conféraient une autorité naturelle. Vite
prêt à rendre service. Toujours ponctuel,
toujours accessible, toujours à la hauteur.
Travailleur acharné, toujours loyal vis-à-vis
de son employeur.
Jef était avant tout un homme gentil et
aimable. C’était un mari, un père, un ami,
un collègue bienveillant. Il lui est sûrement
arrivé d’être déçu par certaines personnes,
mais il ne l’a jamais montré. Il ne
se laissait pas influencer par l’opinion des
autres. Il appréciait les gens en fonction de
ses propres expériences.
Jef n’en a jamais fait un objectif personnel,
mais il a sans conteste été un exemple
pour beaucoup. Il restera un modèle pour
nombre de collègues dans les prochaines
années. « Comment Jef résoudrait-il ce
problème », voilà une question que plus
d’un se posera désormais.
Oui Jef, tu as posé plus d’une pierre sur
terre !
40
Ja Jef, je hebt meer dan één steen verlegd
op aarde. Wij zijn dankbaar omdat wij je
mochten kennen.
Nous sommes reconnaissants d’avoir pu
te rencontrer.