Deur Christus Alleen - AH Bogaards

aanzit, ontmoeten elkaar twee lijnen, die van het Oude en die van het Nieuwe Testament. De
wissel wordt hier omgeworpen. Uit deze zaal zal voortaan niet meer het vleeschelijk Israël
treden, om het Pascha te vieren naar de oude wet, maar het geestelijk Israël staat òp straks van de
tafel hier, om het betere Pascha der vervulling te vieren in het Heilig Avondmaal.
Maar dan komen ook in dit alles de ziel en alle zinnen van den Heiland getuigenis geven aan den
eisch der heiligheid, die zich aan Hem oplegt met opperste gestrengheid. Hij mag noch wil het
Nieuwe Testament ons geven, tenzij het Oude wettig is vervuld. Juist waar de wissel gelegd
wordt, moet de spoorweg zuiver loopen: één kleine fout, en de plaats waar de wissel ligt, wordt
onheilsplek. |153| Maar Christus Jezus leeft ook nu volmaakt in de wet. Hij bereidt het Pascha
naar al de regelen, die de wet Hem voorschreef, opdat noch vinnige Joden, noch in aandacht
gespannen engelen Hem konden treffen in ook maar de geringste afwijking van de wet des
Heeren. Zóó treedt het evangelie van het Nieuwe Testament zijn geboorteuur in, maar de wet van
het Oude verbond heeft de kamer toegerust.
Dus treedt de schaduw naar het uur van haar vervulling.
Indien Jezus het Pascha niet gevierd had, dan zou ons Avondmaal dé daad van revolutie zijn. Nu
Hij het wèl gevierd heeft "naar de wet," nu is ons Avondmaal Zijn gave van rijpe vervulling. Hoe
"begeert nu Jezus' ziel dit Pascha te eten met zijn dispelen!" g Er is voor Hem werk te doen. En
waar het werk wacht, "verlangen Zijn genegenhêen, om 's Heeren voorhof in te trêen; Zijn ziel
bezwijkt van sterk verlangen." h Ik heb, zoo zegt Hij zelf, zeer begeerd, die Pascha met u te eten.
Want de Middelaar in Hem dorst naar Zijn dienstvervulling. Die Middelaar treedt dan ook nu de
paaschzaal in met den sterken wil tot lijdelijke èn dadelijke gehoorzaamheid.
Tot lijdelijke gehoorzaamheid. -
Als Jezus de zaal betreedt, waar het lam is toebereid, dan is die toegeschikte tafel het kort begrip
van al zijn lijden. Dat paaschlam, in den schotel, is een teeken en zegel van de liefde Gods, die
eens den wrekenden gerichtsengel in Egypte "voorbij liet gaan" aan alle huizen, waar het bloed
van het offerlam aan de deurpost was gestreken, opdat de dood alleen zou treden in huizen van
Egypte. Dat paaschlam betuigt aan alle kinderen Abrahams: "tot u, indien gij gelooft, zal het
onheil niet genaken." i Maar hier treedt de ware en de groote Zoon van Abraham de paaschzaal
binnen, en Zijn menschelijke ziel is wel vol van geloof, en brandende van den ijver, maar het
kwaad, het groote kwaad, het eeuwige kwaad, zal nu tot Hem alleen genaken. Alle angsten van
verderf zullen wroeten in Zijn vleesch. Dit paaschlam is voor Jezus' ziel een schrik geweest, een
oorzaak van veel beving. Hij is de eenige, die zonder eenige twijfeling in God geloofd heeft, en
die toch niet |154| voorbij gegaan is door den verdervenden engel. Want Hij heeft ook geen
bloed, dat Hij vertoonen kan aan God. Wat zal Jezus met het bloed van dit geslachte lam Het
beklaagt Hem in zijn aangezicht: het roept: voor u heb ik niets te geven in der eeuwigheid. Alle
deuren in Gods wijd heelal wijken voor uw hand terug, als gij het bloed zoudt willen strijken aan
de posten, u ten goede! Het eenige, dat Hij aan God vertoonen mag, is Zijn eigen bloed. Hij zelf,
schoon de Zoon van Israël, die zonder eenige zonde is, wordt geslagen als de groot-Egyptenaar.
Hij zal den dood ingaan, en het doode paaschlam weent over Hem als over den eerstgeborene en
ééngeborene, die door het offer van een dier niet treden kon in de verzoening, want slechts Zijn
eigen bloed opent Hem den weg tot God. - Nooit is het lam zóó klein, zoo arm, zoo nietig
geweest als in dit uur. Nooit heeft iemand, etend, zóó geleden.
Niettemin, - bij de lijdelijke, komt óók de dadelijke gehoorzaamheid.
Ziet, Hij maakt de plaats op de tafel met eigen handen vrij, waar het paaschlam geslacht zal
staan. Hij neemt Zijn discipelen mede, en, hoewel Hij het Pascha eten moet, zóó als nog niemand
het immer heeft gegeten, toch gaat Hij zitten in den kring der jongeren, neemt het vleesch van