Deur Christus Alleen - AH Bogaards

En Jezus
Och ja, Hij wist het óók wel, dat in wat die kinderen zeiden, lang niet alles ernstig was, en diep,
en wezenlijk. Hij, die het feestgeroep van de groote menschen doorzag in zijn ledigheid, |134|
heeft ook in het kinderkoor heel wat falsetstemmetjes en bijgeluiden opgemerkt.
Hij weet ook wel, dat het kinderlijke lof niet zwaar is van beteekenis.
Toch, aan den anderen kant, wil Jezus die kindermonden niet snoeren. Hun hosanna-geroep
beteekent voor Hem toch een zeker geschenk. Een geschenk, niet zoozeer van die kinderen daar,
als wel van den God van Israël. Want Christus, die ook nu weer, gelijk altijd, van de Schrift
vervuld is, denkt in eens terug aan psalm 8. En terwijl Hij dien psalm van binnen zingt, heeft Hij
ook het antwoord klaar, dat de Schriftgeleerden dadelijk schaakmat zet. Hij vraagt hun, of zij dan
niet weten, wat de bijbel zegt Ja, natuurlijk wéten zij dat. Maar terwijl de Heer hun dat alleen
nog maar vráágt, krijgen zij reeds een kleur van verlegenheid.
Goed, gaat Jezus verder, wanneer gij dan den bijbel ként, dan zult gij ook wel weten, dat God
zelf kinderpraat en kinderzang rekent onder de heel groote dingen, die Hem verblijden, en in den
hemel opgemerkt worden. In psalm 8 zegt toch de dichter, dat "uit den mond der kinderen en der
zuigelingen God Zich zelf lof bereidt" Kinderen, - dat zijn de jongeren en de ouderen, kinderen
in het algemeen. Zuigelingen, - dat zijn de kinderen van den prilsten leeftijd, hoewel dan toch
ook weer niet zoo heel jong, want de gewonte in het oostersch leven bracht mee, dat de kinderen
veel langer dan bij ons door de moeder zelf gevoed werden. Daarom is in het algemeen heel de
kinderlijke leeftijd samengevat in die ééne uitdrukking: "Kinderen en zuigelingen."
Kinderen dus en zuigelingen brengen Gode lof toe. En God hoort ze en neemt ze aan in de
"offerande van hun lippen."
Dat juist psalm 8 dat zegt, geeft aan dat alles nog een bizondere waarde. Immers, psalm 8 is het
lied van de groote lijn. Hij is geschreven onder den boog, die de sterren aan elkaar verbindt. Hij
is neergelegd voor de trappen van Gods troon, staande in het midden van den wereldkoepel. Die
psalm spreekt over zon, maan en sterren. Want zij alle prijzen Gods naam. En dàt is al zoo veel.
Maar - zon, maan en sterren mogen nòg zoo groot en zoo |135| geweldig zijn, - meer dan die alle
is de menschelijke ziel. Klein mag de mensch zijn, als hij staat in het groote geheel, maar groot is
hij toch, omdat hij, als geestelijk wezen, het beeld van zijn Schepper toont. En in die
gemeenschap van menschen, is ook het allergeringste, het nauwelijks ontloken leven, grooter en
sterker dan de boog van zon, maan en sterren. Ook uit den mond van kinderen en zuigelingen
heeft God Zich lof bereid. Die lof is, thetisch gesproken, voor God een rijk geschenk uit zijn
schoone wereld, want het groeiend menschenleven strekt zich daarin uit tot God. Nog meer
evenwel beginnen kinderkoren te spreken tot den luisterenden God, als men ze antithetisch
opstelt in het groot-auditorium van alle hemelbogen. Niet alleen toch het natuurlijke, doch ook
het genade-leven zoekt daarin den Vader. Niet alleen het natuurverbond, - ook het
genadeverbond engageert zich voor zijn oratoria het knapenkoor, ter eere van God, die meer dan
Schepper, die ook Herschepper is. Ook antithetisch immers is de lof van kinderen een groot
geschenk voor de ooren van den Heere Zebaoth; want uit de kinderen des verbonds groeien de
legerscharen van Gods getrouwen, die straks de machten der zonde gaan verbreken, en die in de
wereld uitroepen den heiligen oorlog, opdat God daarin triumpheere.
Wat nu, zoo vraagt Jezus, - en Zijn vraagstelling lijkt wel simpeler nog dan het spel van de
kinderen zelf - wat nu, als God zelf, zooals ware Schriftgeleerden wel weten, den lof der
zuigelingen zich annexeert Wat nu, als in de schaduw van den tempel van zùlk een God een
knecht des Heeren zou durven gaan staan met den rug naar kinderkoren, die reciteeren moeten in
de ooren van zijn Heer De geleerde heeren daar bij Jezus vinden, dat kinderpraat toch eigenlijk