Deur Christus Alleen - AH Bogaards

Maar als ik Zacharia hoor verkondigen, dat het heel ordinaarlijk in de lijn der zonde ligt, dat
ALLE ontrouwe schapen met dertig zilverlingen den Herder Israëls ontslag geven, dan wordt in
het eerste moment na die ontdekking Judas net zoo klein als ik; en op het tweede word ik zoo
groot als Judas. Groot, wel te verstaan, in het honoreeren, dat hoereeren is. Heere, zoo vaak ik
|71| niet geloof, ontsla ik den Goeden Herder, ben ik even groot als Judas in het kwade, als Judas
en als de schriftgeleerden; o God, wees mij, zondaar genadig l.
Lees ik alleen Mattheus, dan denk ik bij Zondag 31 Catechismus (de sleutelen des hemelrijks)
aan Judas. Lees ik Zacharia daartoe, dàn denk ik aan mijzelf, aan de oordeelende kracht der
prediking en aan het ultimatum van Gods allerchristelijkst herderschap.
Ja, het is ernstig genoeg, een God te hebben, die strikvragen stelt. Dit eerst is leven uit Zijn
Woord, als wij elk oogenblik gereed zijn, ten volle toe te passen de grondgedachte onzer
belijdenis, dat wij leven alleen door het geloof, en enkel door de genade. En die gedachte uit te
werken in onze theologie, in onze dogmatiek, in onze mystiek, in heel ons leven, bewust en
onbewust.
Ten derde male, dit alles is ernstig genoeg. Nooit is het kapitaal, dat God eens uit Egypte aan
Israël meegaf, zóó misbruikt, als toen Jezus' bloed er voor betaald werd, in de handen van Judas.
Sedert dat uur heeft Israël zijn ambt van rentmeester verloren. Toen het de schatten, die het uit
Egypte meegekregen had, en uit Kanaäns bodem gewonnen had, tenslotte misbruikte, om zijn
eigen glorie, alsmede een kruis voor Jezus er mee te betalen, toen werd Jeruzalem, om met
Openbaring 11 te spreken, "geestelijk-Egypte" gelijk.
Laat ons nu voor ons zelf, in vreeze en beven, God zien treden in ons huis, in onze werkplaats, in
onze studeerkamer, in onze fabriek. Laten wij heel stil zijn, want dan hóóren we Hem vragen:
Geef Mij Mijn loon. Ieder moet Hem taxeeren. Gelukkig, wie tot Hem kan zeggen: Ik kan geen
enkele taxatie doen. Gij alleen kunt mij taxeeren, o mijn God, en mij begrijpen onder hen, voor
wie Gij den prijs betaald hebt, dien geen hart bedenken kon, den prijs van Jezus' dierbaar bloed,
vlietend door den eeuwigen, oneindigen Geest.
1. Eigenlijk de "overpriesters": zie evenwel Schürer, Gesch. d. Jüd. Volkes, II4, 251.
2. Grosheide, Komm. Matth., Amsterdam, 311, noot.
3. Niet: blijven "hangen".
4. De Brief aan de Romeinen.
5. Sommigen meenen, dat hier geen sprake moet zijn van een pottenbakker, doch dat met een
kleine tekstwijziging hier te lezen valt: de schatkist (van den tempel n.l.). Voor ons echter wordt
deze vraag beheerscht door de aanhaling in Matth. 27 en in Hand. 1 van het Nieuwe Testament,
waar de pottenbakker met name genoemd wordt. Zie over de kwestie in het algemeen: Dr F.W.
Grosheide, Hermeneutiek, Amsterdam, 1929, blz. 231, 232, 237, en over deze plaats in het
bizonder noot 12, blz. 238.
a. Het gedeelte pag. 63-69 eerder gepubliceerd als 'De strikvraag' (Zacharia 11:12),
Delfshavensche Kerkbode 7 (1929v) 347 (21 september 1929).
b. Vgl. Jesaja 59:14.
c. Vgl. Matteüs 21:12 par.
d. Vgl. 1Koningen 16:34, vgl. Jozua 6:26.
e. Vgl. Romeinen 14: 4.
f. Vgl. Galaten 4:4.
g. Vgl. Psalm 111:1.