Deur Christus Alleen - AH Bogaards

vijandige partij, hebben op de vraag van Judas, wat zij over hebben voor de uitlevering van de
Nazarener, geantwoord, dat zij daarvoor dertig zilverlingen willen uitkeeren. Deze dertig
zilverlingen, waarvan de waarde niet precies te bepalen is, maar die voor ons toch in zóóverre
een groote som vertegenwoordigen, omdat het bedrag gelijk stond met het arbeidsloon van 120
dagen, 2) - deze dertig zilverlingen waren blijkbaar voldoende om Jezus over te leveren.
Nu blijkt dit alles een tamelijk platvloersche marchandage. Want al trilt ons hart van
verontwaardiging over het sinistere bedrijf van Judas en van de overpriesters, toch moeten wij
erkennen, dat |60| voor het besef van ieder, die voor Jezus Christus maar een
gewoon-menschelijke plaats inruimt, onze alle "andere" gewoon-menschelijke helden, denkers,
predikers, er wel schandelijker dingen gebeurd zijn, dan dit verraad van Judas en deze
aanmoediging van den verrader door mannen in toga. De geschiedenis verhaalt ons meer
schandstukken, waarbij de trouw op de straten struikelt b, en de deugd en de liefde en de
waarheid, voor vaak nog minder dan dezen toch al luttelen prijs, zijn uitgeleverd in handen van
moordenaars.
Alleen maar, zóó zien wij de verhoudingen niet.
Wij erkennen in Christus Jezus den Christus van de Schriften. Hij heeft niet een gewone plaats
onder de wereld-hervormers, en is niet één van de ontelbare gedesillusioneerde, door het leven in
het slijk getrapte dragers van een zeker ideaal, maar Hij staat in het middelpunt aller tijden, als
de Zoon van Gód, als de Zoon des ménschen tevens. Als kroon en fundament van alle
ambtsbediening onder Israël en over heel de wereld.
Het is daarom dwaasheid, de duistere beraadslaging hier, van de overpriesters in Judas'
gezelschap, naar uitwendigen maatstaf te meten, om ze daarna te gaan "vergelijken" met "andere
gevallen" van verraad en van moord, gepleegd op de trouw in de wereld. Want het is alleen maar
de vraag, wáár de profetie vervuld wordt, en wáár de Geest der profetie, met meerdere of
mindere intensiteit, heenvaart dor de moordenaarsholen, al waren het dan ook tempelplaatsen; de
wisselaars c een beletsel zijn voor de reformatie des
moordenaarsholen, waar de tafels der
tempels naar waarheid en naar recht.
Als wij de vraag zóó stellen, dan is er in heel de wereld geen erger ding gebeurd dan hier, toen
Israëls officieele leidslieden, die ambtshalve herders van het volk waren, voor dertig zilverlingen
hebben getaxeerd, gekocht en betaald, het bloed van den Heere Jezus Christus. Of, eigenlijk, zóó
is
is het nog niet goed gezegd. Dit is niet het "ergste" geval. Het is heelemaal geen "geval." Het
de knoop, in de geschiedenis gelegd. En dat het zóó ernstig er mee staat, dat ligt niet aan die
dertig zilverlingen, of aan Judas, |61| of aan die overpriesters, maar het ligt hieraan, dat die dertig
zilverlingen heen en weer geworpen worden door den Geest der profetie; en zij kunnen maar niet
rusten, want zij rollen de heele wereld door. Dat die dertig zilverlingen worden uitgekeerd onder
zóó hoogen luchtdruk, ligt óók hieraan, dat de samenscholing van priesters en van ontrouwen
discipel, hier in het felle zoeklicht komt te staan van een scherpe profetie, die reeds vijf eeuwen
geleden geteekend heeft, hoe àlle ontrouwe discipelen van heel vleeschelijk Israël het hierover
eens zullen zijn: dat met dertig zilverlingen de goede Herder uitnemend is betaald.
Verwonder u niet, dat wij zooeven spraken over "vijf eeuwen." Want het was inderdaad bijna vijf
eeuwen geleden, dat de profeet Zacharia heeft verkondigd de werkelijkheid, die thans haar
vervulling krijgt. Hij had ongeveer vijfhonderd jaar geleden reeds aangekondigd, dat eenmaal het
vleeschelijk Israël voor dertig zilverlingen den Oppersten Herder der schapen zou taxeeren en
wegzenden.
Na dien tijd waren vijf lange eeuwen vergleden, in den nacht der onwetendheid.
En het ontroerende is nu weer, dat de overpriesters, nu zij eenmaal zóó diep weggezonken zijn,