Deur Christus Alleen - AH Bogaards

linkende gevel van het Kapitool wil het wereldlijke middel- en hoogtepunt zijn van de heele
wereld, en daaraan onderwerpen al wat rondom onder de volken leeft en beweegt.
En nu, wat rest er nu eigenlijk nog aan het Sanhedrin Rome heeft Jeruzalem overschaduwd, en
het wereldlijk gezag lacht van uit Rome schamper en vermetel over het geestelijk gezag van
Jeruzalem. En wat daar vandaag in het Sanhedrin bijeenkomt, lijkt ontstellend veel op de
dooreengeworpen resten van een knekelhuis. Van de drie ambten, welke Israël bezat, is zoo
bittere weinig gebleven. De profetie is gedurende lange jaren reeds verstomd. Van het
koningschap is niets dan een afgehouwen tronk gebleven. En de priester, die hier zit, heeft den
band aan Aäron niet kunnen bewaren. Het priesterschap zelf heeft niet anders dan langs een
langen lijdensweg van vreemde tyrannie en van onderlinge zelfvertering zijn mantel nog kunnen
redden uit den laaienden brand van Israëls bestaan. Waarlijk, indien het Sanhedrin, dat toch al
zoo hopeloos arm is, nu verlegen staat, in het critieke oogenblik, waarin "de heele wereld" Jezus
naloopt, dan is het geheel en al verloren. Nog is 't het uur, waarop zijn leden, krachtens Gods
sprake in Israëls historie, mógen zeggen: wij zijn de wettige ambtsdragers; hier, waar wij zitten,
is de top der aarde, de plek, waar Gods voet de aarde drukt. Maar nu moeten zij dan ook weten
wat zij doen. Het probleem van Lazarus en Jezus gaat hun aan. Zullen zij Lazarus' wonderteeken,
en de taal, die God daarin spreekt, voor zich annexeeren, dan zal het momenteel nog hun behoud
zijn. Maar laten zij niet den knoop, dien God zelf hun gelegd heeft, doorhakken met het domme
zwaard, want niet het domme geweld, |50| niet het zwaard van den Keizer van Rome, maar alleen
de profetie kan het Sanhedrin vandaag redden. Indien zij besluiten om Jezus te dooden met het
zwaard, dan zullen zij zelf den blinkenden Keizer, die op dien ànderen top der wereld zit, daar in
Rome, moeten te hulp roepen tegen den Profeet, die Jesaja's profetieën voor hun oogen heeft
vervuld. Maar, als zij het zwaard van Rome te hulp moeten roepen tegen den Nazarener, dan zijn
zij ipso facto van hun dienst gesuspendeerd; dan hebben zij daarmee automatisch voor eeuwig
afstand gedaan van hun internationale glorie en van hun ambtelijke pretentie. Laat Rome zijn
vleeschelijk zwaard maar houden, zij hebben een ander zwaard. Dat is het tweesnijdend zwaard
van het Woord des Heeren, het geestelijk slagzwaard van de profetie. Zoek nu, Sanhedrin, zoek
nu niet naar een zwaard uit het arsenaal van Rome, maar zoek nu naar het Woord, zoek den
eeuwigen Logos Gods te vinden in de feiten van den dag. Lazarus is het laatste paraenetische
wonderteeken Gods! Zoek in de Schriften, worstel met het zwaard des Geestes. Doe dat om
Israëls wille en om uws zelfs wille.
Maar ach, Kajafas heeft het niet gedaan, en het Sanhedrin heeft het ook niet gedaan. Eén ding
slechts weten zij: "de heele wereld volgt Hem na." Maar zij bedoelen daarmee eigenlijk te
zeggen: "de heele wereld loopt van ons weg."
En dat laatste willen zij niet. En nu gaan ze argumenten zoeken. Nu gaan ze een rol spelen; nu
gaan ze argumenten bedenken, om hun zelfhandhaving een schijn van vroomheid te geven. Hoor,
zóó spreekt de president: Het is toch immers nuttig, dat wij den éénen Nazarener opofferen en
Hem dooden, want zoo alleen kunnen wij Israël zelf behouden. Al zou de Nazarener ook een
wettig kind van Abraham moeten heeten, - die vraag blijve onbeslist (!) - laat ons dat ééne lid uit
het volkslichaam wegsnijden, opdat het gansche lichaam van Abrahams blinkend zaad behouden
worde; en als Israël behouden wordt, dan is er nog hoop voor de wereld, volgens de logica aller
farizeeërs. De wegsnijding van Jezus uit het lichaam van Abraham is het behoud der wereld! Als
wij het |51| niet doen, dan zullen de Romeinen komen en, bevreesd voor de opschudding, die de
Nazarener nu reeds verwekt heeft, de laatste resten van zelfregeering, die wij nog hebben, ons
afnemen. Eén voor allen moet sterven. Eén voor allen.