Deur Christus Alleen - AH Bogaards

vergezelschapt weten van een "leerling van den tweeden graad" Verleent gij gratie, hemelsche
Vader
Die vraag heeft haar beteekenis. Zij raakt rechtstreeks het lijden van den Christus, en, gelet op
het voorgaande, óók de profetie.
Want, wat wil God met dien jongeling
Wie is hij eigenlijk
Strikt genomen, - wij weten dat niet. De naam van den jongen man is ons niet nader aangeduid.
Blijkbaar is hij haastig zijn woning uitgegaan. Het schijnt, dat Hij reeds op zijn slaapkamer is
geweest, want hij draagt een onderkleed over het bloote lichaam, zooals dat gewoonlijk gedragen
werd, wanneer men zich te ruste begaf. Maar van zijn kamer is hij schielijk achter Jezus
aangekomen. Hij heeft gezien, wat er gebeurde en is, blijkbaar met gevoelen van liefde en van
sympathie, 4) Jezus gevolgd. Hij heeft - blijkens het griesch van den tekst - hij heeft dat een tijd
lang gedaan, en volhardde daarin, óók toen de discipelen vluchtten. De eerste stormloop van
vijandelijkheid heeft hem niet dadelijk omver geloopen. Hij ging mee. En toen hij ging, toen wist
Jezus het. Dezelfde fijne waarneming, die Nathanaël eenmaal zag zitten onder den vijgeboom p,
en die het Hem dadelijk liet gevoelen, toen het geloof van een lijderes haar leven uit Hem trok,
toen zij Zijn kleed aanraakte, en kracht van Hem deed uitgaan door het geloof q, - ze is ook hier.
De ziel van Jezus proefde en smaakte, dat de liefde van dezen jongen man sterkend op haar
inwerkte. Zijn aanwezigheid was voor Jezus een gave van God; zij leek Zijn isolement te breken.
Wie deze jonge man was
Jezus wist het, maar wij weten het niet. Sommigen hebben namen genoemd, en b.v. gedacht aan
Johannes, of aan Jacobus, of aan nog anderen, b.v. Saulus. Er is evenwel één opvatting, die de
aandacht verdient, omdat ze niet willekeurig is. We bedoelen |458| de meening van hen, die hier
aan Marcus denken, den lateren evangelist. Er is zeer veel, dat daarvoor pleit. Reeds hebben wij
in hoofdstuk X gesproken over de mogelijkheid, dat deze Marcus in hetzelfde huis woonde,
dus in
waarin Jezus den Paaschmaaltijd gehouden had, en opperden wij het vermoeden, dat hij
hetzelfde huis, waar Jezus met de leerlingen had aangezeten, uit de verte alles, wat daar
gebeurde, aandachtig gevolgd heeft.
Wanneer nu deze Marcus, wiens vader (of moeder) behoorde tot den kring van Jezus' vrienden,
ook onder den indruk gekomen is van Christus' heiligheid, dan is het te begrijpen, dat -
misschien was dat wel een van de eerste naar buiten gaande zegeningen van het eerste
Avondmaal - een meer dan magnetische kracht hem achter Jezus aan getrokken heeft. Sommigen
stellen het zich zóó voor, dat de soldatenwacht, die onder aanvoering van Judas stond, eerst
gegaan is naar het huis, waar het Pascha gevierd was, om zich te vergewissen, of Jezus daar nog
was. Misschien is de jonge man toen door dat trommelige soldatenrumoer gewekt, en heeft hij,
door angst en liefde gegrepen, haastig zijn bed verlaten, om de soldaten achterna te gaan. Dat hij
een "lijnwaad" droeg, d.w.z. een kleed van fijne Indische stof, of ook van boomwol, wijst er op,
dat hij tot de welgestelden behoorde; en ook dat is dan weer een bizonderheid, die overeen zou
komen met hetgeen ons van Marcus bekend is.
Al deze dingen, om nu maar van de andere gegevens te zwijgen, maken de opvatting, dat Marcus
zelf de onbekende jongeling geweest is, wel zeer waarschijnlijk. Zóó wordt trouwens ook
gereedelijk verklaard, dat alleen Marcus' evangelie de bizonderheid van dezen jongen man
aanteekent, en dat de naam van den schrijver zelf kieschheidshalve verzwegen wordt.
Maar waarom zouden we nog verder zoeken naar gegevens, die ons de identiteit van dezen
jongen man zouden kunnen doen vaststellen met meer of minder stelligheid Brengt dat ons