Deur Christus Alleen - AH Bogaards

wonderen bedenkt. Want het wonder, dat in deze menschelijke verdichtselen aan Jezus
toegeschreven wordt, heeft geen verlossingsdoel. Het dient ook niet om gebondenen vrij te
maken. Het is alleen maar een blinkend wonderteeken, waarmee een Messias van menschelijke
makelijk zich pompeus aankondigt als wonder-doener bij de gratie . . . . van zichzelf. Het is
telkens een wonder òm het wonder, een teeken òm het teeken. De wonderen der apocriefe
evangeliën dienen niet. Zij profeteeren ook niet. Er is geen brandende liefde in, en ook geen
evangelische tendenz. Het is maar een Opper-prónker, die ze doet. Zijn wonderen zijn nauwelijks
meer dan grillen, waarmee hij de nietige menschen overbluffen wil. De apocriefe
wonderteekenen hebben eigenlijk alleen deze bedoeling: dat de "Jezus", die ze doet, aristocraat
zal blijken. Zijn pronkerige wonderdadigheid is zóó groot, en zóó despotisch, en zóó grillig, dat
ze niemand |422| helpt of dient. De kleinen worden er niet door gezegend. Integendeel: de
apocriefe Jezus, vooral in zijn wonderen, maar alle andere slaven, gebonden nietelingen,
verstokenen van kracht, en schuwe verstekelingen in Gods wijd heelal.
Doch, zie nu, wat Christus doet aan Malchus. De Christus der kanonieke evangeliën. Zijn laatste
wonder komt nu aan. Zijn laatste wonder! Is dat geen prachtmotief Apocriefe evangeliën
zouden nu zeggen: het vuurwerk van Jezus' wonderen moet met een schitterend slotstuk
eindigen. Maar Jezus, de Jezus der kanonieke evangeliën, steekt geen "vuurwerk" af. Hij komt
om te dienen en niet om gediend te worden. En onverschillig, of er nu een schare van vijfduizend
is, dan maar een enkele priesterslaaf, Hij zal de onzichtbare krachten van God en van het heelal
in beweging brengen, om ook aan een paria onder Zijn stervend bedelaarsvolk recht te doen, en
den liefdedienst en tegelijk den oordeelsdienst aan hem te voleinden. Dit wonder doet wat. Het
dient God en mensch. Het is geen doel in zichzelf, maar het is middel. Het profeteert tot de
menschen; zoowel tot de vrienden, die het zwaard moeten loslaten, als tot de vijanden, die
begrijpen moeten, dat de wereld niet haar Verderver, maar haar Geneesmeester in boeien slaat.
Dit wonder dient. De Medicijnmeester van Gethsemané is liturg bij God. Want Hij opent voor
een verwonderd slavenoog diepten van hemelsche ontferming en van bovenmenschelijke
majesteit. Zijn wonder is geen vuurwerk, maar het is vuur, dat verwarmt, en licht, dat den weg
wijst en ontdekt. Het is een vuur, dat tegelijk de goddeloozen verteert, en een licht, dat de
vijanden verblindt. Het is louter gehoorzaamheid van den Knecht des Heeren, die als aller slaaf
Zijn slavengestalte heden aanneemt, en tot geen enkelen slaaf gaat zeggen: Ik ken u niet. Ook
aan het oor van Malchus wordt de gansche Heiland openbaar. In Zijn zegen en in Zijn gericht.
Deze genezing is de crisis in Malchus' leven, niet het einde ervan. -
En als wij tenslotte nog een derde lijn mogen trekken, dan letten wij ook op de tegenstelling
tusschen Christus' predikende |423| wonderteekenen, gelijk ze hier hun sluitstuk vinden,
eenerzijds, èn de wonderen van den Anti-Christ anderzijds.
Ook van den Antichrist toch lezen wij, dat hij wonderen zal doen en teekenen. Maar deze
wonderen dienen, allereerst, om de wereld te verleiden; daarna, om zichzelf als den
opper-aristocraat boven alle dwergen der wereld uit te roepen; en in derde plaats, om het ware
wezen van den Anti-Christ te verbergen; want zij heeten bij Paulus "wonderen der leugen" n. De
wonderen van den Anti-Christ zijn de groote maskerade. Hij verbergt zijn chaos van zonde onder
een schijnbare kosmos ("sieraad") van wonderen en teekenen, die zijn hoogheids- en
waarheids-pretentieonder de in schijn vaderlijk-herderlijke weldadigheid van wonderteekenen, die de al te schrale
weide der schapen over de gansche wereld in een lusthof zullen gaan veranderen. De
moeten waar maken. Hij maskeert zijn tyrannie, d.w.z. zijn wolvenaard,
Anti-Christelijke wonderen zijn de groote verberging, zij zijn de groote ap-ousie van de