Deur Christus Alleen - AH Bogaards

harmonie in het leven van Christus, die weet wel beter. In dit laatste wonder ligt feitelijk de
afsluiting van heel Zijn profetische prediking en zelf-openbaring. Dit laatste teeken, dat Hij
voegt bij Zijn gepredikte woord, het moet door ons geloof |418| nog veel nauwkeuriger
geregistreerd worden, dan het opgenomen is in het rapport van den bende-commandant van
dezen nacht. Wij vooral, wij mogen niet zeggen: "het was maar een slaaf en het was maar een
oor"; wij moeten belijden: "hier is de Koning, en hier is ook de kracht! De koning en de kracht
van de toekomende eeuw, amen." -
Wanneer wij dan ook van dit gezichtspunt uit Christus' precieuze verrichting aan Malchus' oor
bezien, dan komen daar onderscheidene stralen van hemelsch licht door het prisma des geloofs
heen vallen; zij vallen op de handen van den voorzichtigen geneesmeester van Malchus, onzen
broeder, indien hij gelooft, indien wij gelooven.
Om te beginnen, is hier de vervulling van de wet van het Kaïns-teeken.
Toen Kaïn eenmaal Abel had doodgeslagen, d.w.z. toen het slangenzaad het vrouwenzaad had
vervolgd, tot den dood toe, en toen het vleesch in Kaïn zijn zwaard had gewet tegen den Geest
van Abel, toen heeft God niet Abels bloed gewroken door Kaïn te verdelgen, of vogelvrij te
verklaren, doch Hij heeft Kaïn beschermd tegen alle willekeurigheid en eigenmachtigheid van de
menschen. "De Heere stelde een teeken aan Kaïn, opdat hem niet versloeg al wie hem vond." i
En, hetzij men nu meent, dat dit een teeken geweest is in of aan Kaïns lichaam, dan wel van
meening is, dat Kaïn alleen maar een teeken zag, dat hem overtuigde van de zekerheid der
beloofde bewaring Gods, zóó veel is wel zeker, dat het Kaïnsteeken opzettelijk en nadrukkelijk
Kaïn beschermde tegen elk zwaard, al moest het ook zijn tegen het zwaard van de vurige
Petrussen der eerste dagen en der volgende. Het bloed van Abel wordt niet gewroken door een
zwaard; want daar is een stem in dat bloed; het is dus een geestelijk vraagstuk, en het kan
daarom niet door een zwaardslag tot rust gebracht worden; het bloed niet, en zijn stem niet. Het
kan eerst tot rust komen door Eén, wiens bloed betere dingen spreken zal dan Abel j; door Eén,
die ook de stem van het bloed heeft, doch daarbij de kracht en het recht om zichzelf te verhooren.
Eén, die niet alleen tegen Kaïn, doch ook |419| vóór Kaïn roepen kan, Eén, die tegenover Kaïns
willekeur allereerst het recht herstelt in de wereld.
Die Eéne nu is hier. Want nu treedt Christus in Gethsemané op, om de wet van het Kaïnsteeken
toe te passen, en zoo te vervullen.
Allereerst past Christus die wet toe, zoo zeiden we.
Want, weer is daar in den nacht van Gethsemané de macht van Kaïn, van het slangenzaad, van
het vleeschelijk geweld; en zij stelt zich te weer tegen den grooten Abel, tegen het vrouwenzaad,
nu in den geheel eenigen zin van het woord. En Christus, hoewel Hij de macht van de engelen
inroepen kan, om de bende van den Kaïns-geest te verstrooien, en te vernielen k, Hij stelt
niettemin een teeken aan Kaïn; het is een teeken, dat zij allen zien kunnen. Het is een teeken, óók
in het lichaam van een aanhanger, een lid, van de Kaïns-bende. En dat teeken is een bewijs, dat
Christus niet den willekeur optreden laat, om te tieren tegen Kaïn en zijn cohorten. Want Hij
behoudt zich zelf het recht voor, om de rechtbank te openen, die alleen naar het recht den
Kaïns-geest, met zijn werken, oordeelen zal. Dit is dan ook geweest Christus' dadelijke
gehoorzaamheid. Hij heeft, als de meerdere van Abel, zijn eigen aanspraken op een rechterstoel
bij God veroverd, óók door tegenover de achterhoede van de Kaïnsbende alle willekeur te
verwerpen, en het heilig recht te bedienen. Het recht, om Zijn stoel eens op starren te stichten,
heeft Christus zichzelf gevindiceerd door het oor van Malchus te genezen. Niets is zonder
beteekenis - in de schaduw van Gethsemané. Alle tijd wordt eeuwigheid l.