Deur Christus Alleen - AH Bogaards

Maar als Christus in Gethsemané bidt, dan spreekt Hij geen woord te veel.
Als Hij van "dezen" beker spreekt, dan bedoelt Hij ook geen enkelen anderen beker, noch in de
werkelijkheid, noch in de mogelijkheid. Déze beker doet Hem zeer. Dit bepaalde wondt Hem ten
doode. Deze beker, op dit ééne uur van den éénen dag des Heeren.
En wat is dan deze beker anders, dan dat Christus de poort van het Vaderhuis voor Zich gesloten
vindt
De Zoon is nu verloren Zoon. Nochtans wil Hij opstaan, en tot zijn Vader gaan g; maar de Vader
wacht Hem niet, de poort is dicht, het hemelhuis verbeidt den Zoon niet meer, maar het verbijt en
vereet Hem h. De Rechter sloot achter Hem toe!
"Daar is in de liefde geen vrees."
Liefde en vrees.
Er zijn twee werelden.
Er is de hemel, waar de liefde zonder vreeze is, en bóven het uitwerpen van de vrees verheven is;
dat is de ééne wereld. -
Er is ook de hel, waar de vrees is zonder de liefde, en waar de vreeze tot ònder het inhalen van de
liefde weggezonken is; - dat is de andere wereld. |321|
Christus Jezus nu wordt tusschen die twee werelden heen en weer geworpen.
Hij vreest zeer, maar - in Zijn vreezen is de wil van liefde, de roep om gemeenschap, de roep tot
God. Dies neemt Hij de hel niet aan, en zij neemt Hem niet aan. De hel begeert nu zeer, Hem te
ziften als de tarwe i; want Hij moet de gansch andere wezen, zal Hem de hel in haar diepten
kunnen trekken. Een Christus, die wel vreest, maar wiens vreeze niet wegzinkt tot ónder het
roepen om de liefde, zulk een Christus past in der eeuwigheid niet aan de hel. De hel heeft nog
aan Hem niets. Dat Hij in Zijn vreeze de liefde niet verloochent, dat is van seconde tot seconde
de nederlaag van al wat démon is.
Maar aan de andere zijde ontvangt Hem nog de hemel niet.
O schrikkelijk uur: er is een nederlaag voor Satan, en daar is nog geen triumf voor wie den Satan
blijft verslaan. O schrikkelijk uur, er is een weigering van de hel om dezen mensch te ontvangen
en in Zijn dood te koesteren, en nochtans is er geen aanneming voor Hem bij den hemel. O
schrikkelijk uur, er is een vreezen, dat nog de liefde erkent, maar er bloeit geen liefde, die de
vrees overwint en boven het vreezen duurzaam uit kan groeien. Dus is er de hemel nog niet. Dus
ontvangt Hem de hemel ook niet. Waar zijn de vrienden, die deze mensch zich gemaakt heeft
Zien zij dan niet dat Hem alles ontbreekt Nochtans - zij ontvangen Hem niet in de eeuwige
tabernakelen j.
Christus - tusschen twee werelden.
Maar als dan de Christus tusschen die twee werelden, de hemelsche en de helsche, heen en weer
geworpen wordt, is Hij dan nu tenminste een kind der aarde Neen - ook met de aarde verdraagt
dit uur zich niet. Want de aarde en het aardsche kan niet tusschen die twee andere werelden heen
varen; al het aardsche moet zich aan de eene of de andere wereld conformeeren; in zichzelf kan
zij geen bestand hebben.
Christus - dat is de volmaakt geïsoleerde nu.
En dáárom kan Hij dien angst niet van zich afwerpen; omdat |322| Hij nu de ééne ure doorleeft,
die nooit op aarde is geweest, nooit in den hemel, nooit in de hel. Een uur, dat ook nooit zijn zal,
nooit op de aarde, nooit in den hemel, nooit in de hel.
O schrikkelijk uur! Het uitwerpen der vreeze kàn niet geschieden, want er is geen geloofssprong
in omknellende armen Gods. En een brutale loochening van God, een negatie van God, een
voorbijschrijden in strakken hoogmoed van dien God, die Zijn vreezen uitzendt, dàt kan er óók