Deur Christus Alleen - AH Bogaards

geschreven, door den Geest. Hij heeft Zijn discipelen meegenomen, tot op een steenworp
afstands toe, en later heeft Hij zelf Zijn angst en kermen aan ons geopenbaard in het heilig
Evangelie.
Wie hier niet, al was het enkel reeds maar aan den buitenkant, verschil ziet, die is blind. Het
wordt tijd, dat het Christendom ophoudt tegen dergelijke vergelijkingswijsheid nog serieus
"apologetische" redenen op te vullen met psychologisch materiaal en godsdienstphilosofische
Lehnsätze.
Dan, - wij zijn er zeker van, dat gelijke verschillen, reeds in uitwendige omstandigheden,
eveneens te constateeren zouden zijn, als men de andere figuren, die de historie ons als
onverschrokken kampvechters met den dood laat zien, ter vergelijking zou plaatsen naast Jezus
in Gethsemané.
Doch genoeg hiervan.
Laat ons het voornaamste niet vergeten. Men moet den zot toch ook weer niet antwoorden naar
zijn zotheid; dat staat óók in het Spreukenboek e. En, gedachtig aan die vermaning, willen wij
nog even in enkele korte aanduidingen doen zien, op welke principiëele |297| gronden elke
"vergelijkende" wijsheid over Christus in Gethsemané voor ons begrip uit den booze is.
a. Christus heeft een andere taak dan wie ook in de wereld. Zijn taak is te ondergaan, wat de
zonde als straf verdiend heeft. Daarom behoort het tot Zijn roeping, in angsten weg te krimpen
voor onzen God. Wat zal men, als men deze Zijne zelf-aankondiging gelooft, dan nog verder
"vergelijken" Men moet eigenlijk in de hel geweest zijn, om iets te kunnen verstaan van de
helsche pijn, die Jezus thans verscheurt. En, omdat niemand, noch object, noch subject der
heldenvereering, ooit iets gezien heeft van de realiteit van helsche verzoeking en smart, daarom
is het probleem van 't lijden voor die anderen nooit geweest wat het voor Christus was, en kan
het ook nooit op gelijke wijze worden aan de orde gesteld.
b. Christus is heel anders ménsch dan ieder ander in de wereld. Hij is de zondelooze. Wie zal
zeggen, welke prikkels van afschuw en vertering de nadering van zonde, vloek, lijden, Satan,
dood, voor hem beteekenden Men zou de werking van het licht op een fotografische plaat toch
moeilijk kunnen gaan vergelijken met de werking van het licht op, laat ons zeggen, een
kachelplaat. Krankzinnig zou men noemen ieder, die volernstig redeneert als volgt: "een
kachelplaat verandert niet onder de werking van het licht; een fotografische plaat doet dat wel;
derhalve besluit ik, dat een kachelplaat een nuttig artikel is, want ze behoudt haar
zelfstandigheid, en handhaaft zich zelfs tegenover deze zon; maar een fotografische plaat is
overbodige luxe, of een dwaasheid, zij kan niet tegen licht." Even waanzinnig is het nu voor
ieder, die Christus als den Zondelooze erkent, een vergelijking te wagen tusschen de
"kachelplaatzielen" die op de invloeden van buiten, op de speling van licht en donker, niet, of
slechts zeer gebrekkig, reageeren, èn de fijne ziel van Jezus, die als een goed geprepareerde
fotografische plaat dadelijk reageert op alle wisseling van licht en schaduw, en op wien God zelf
heden projecteert de wèl gerichte beelden van gerechtigheid, waarheid en oordeel. Een
menschenkind, dat zelf in zonde verstikt is, moest zich de weelde niet permitteeren, om te
redeneeren over de wetten van reactie van licht en donker op de zondelooze ziel |298| van Jezus.
Want, indien we het beeld van daareven, zonder triviaal te willen worden, nog even mogen
volhouden -: met déze fotografische plaat heeft nog niemand in de wereld ooit "gewerkt". Het is
voor de eerste maal, het is ook de eenige keer, dat in de wereld zoo'n licht zóó valt door zúlk een
lens op zúlk een plaat. Zélfs de "gevoelige plaat" van Adams ziel in den zuiveren staat der
zondeloosheid, had een ándere reactie-wet dan de "plaat" van Jezus' ziel. De tijd was anders, en