Deur Christus Alleen - AH Bogaards

het is hem niet erom te doen, het kaf uit het koren, doch om het koren uit het kaf te halen. Hij wil
de jongeren heen en weer werpen, zoodat zij in den nacht van schrik en angst hun verstand
verliezen, en dan, als zij niet meer weten wat zij doen, te gereeder Satan mogelijkheid laten, om
al wat koren, wat goed in hen was, weg te blazen, en al wat kaf, wat kwaad in hen was, alleen te
bewaren. Satan wil dus door het ziften, d.i. door het lijden, het kwaad, het kaf, al wat
onvruchtbaar is in hun ziel, doen triumfeeren over het koren. Het lijden van dezen nacht wordt in
zijn nabijheid tot een demonische verzoeking.
En hiertoe vordert hij een acte van vergunning van den Vader in de hemelen. Hij vraagt de
uitlevering der twaalf; want zijn ze niet in zijne handen Is er een rechtsprijs soms betaald om
deze elf Galileërs uit Satans handen los te koopen
Het is een fijn trekje in onzen tekst, dat Satan dat ziften als een eigen recht voor zich begeert, en
dat hij een acte van toelating tot zifting opvordert bij God, als ware hij, Satan, reeds eigenaar van
deze menschen. Wanneer toch in het Oosten koren werd gekocht, dan was het ziften van dat
koren niet het werk van den verkooper, maar van den kooper. Die moest zelf maar zorgen dat
koren en kaf, dat vrucht en stroo, van elkander werden gescheiden. Zoo stelt Satan zich bij
voorbaat reeds aan als eigenaar van alle graan, dat God in Zijn schuur wil vergaderen. Neen, zegt
hij, de voorraad is voor mij. God zal geen koren koopen om den prijs van Christus' bloed, om op
Zijn eigen wijs dat koren in de schuur te lezen en het kaf er uit te nemen, God zij de kooper niet
tot in der eeuwigheid! Gij, God, - zijt niet bevoegd om losprijs aan U zelf te geven. De akker der
zielen behoort den duivel toe. Zal hij niet zelf met koren en kaf doen hetgeen zijn lust is Ja, in
den diepsten grond is hier een twist van Satan tegen God, niet om het recht van beproeving
(zifting tot zegen), òf het recht van verzoeking (zifting tot vloek), - want in den grond der zaak is
hier de vraag van eigendomsrecht. Indien in feite de akker der wereld met kwaad zaad is bezaaid,
màg dan God dien akker als eigenaar, of kooper, tot zich nemen, onder zich houden, zelf gaan
ziften, of zal de |259| Satan dien akker houden als zijn wettig eigendom En ziften - naar zijnen
aard
Zoo is de strijd van Satan tegen God een worsteling om het eigendomsrecht van de wereld; en
daarin van de kerk. Een worsteling om het recht van koop of vrijkoop.
Wat daarna Satan wil, is Jezus duidelijk. Blijft de akker aan zijn willekeur gelaten, dan wil die
geest van den Opstand het goede uit de ziel der zeer bedrukten wegnemen, en het kwade zéker
behouden, om zoo den akker, dien God zichzelf eens plantte, voor eeuwig met onvruchtbaarheid
te slaan. Satan heeft ulieden zeer begeerd te ziften!
En nu in de vierde plaats: op welken tijd heeft Satan dit begeerd
Het antwoord luidt: hij heeft het nu begeerd.
Wij moeten, om de fijne nuance van den tekst te volgen, bedenken, dat in de grieksche taal een
handeling op twee manieren kan beschreven worden. Soms wordt een handeling verhaald als een
ding, dat op een bepaald oogenblik ineens gebeurt; soms ook als een toestand, die voort blijft
duren. De grieksche taal beschikt over een manier van zeggen, die een handeling òf doet zien als
een punt-handeling, òf als een streep-handeling. De punt-handeling is dan het feit in eens, en de
streep-handeling is dan het voortgaande werk, de toestand.
Nu is het opmerkelijk, dat in onzen tekst Christus er op wijst, dat Satan begeerd heeft: ééns, op
een bepaald moment. Als Christus zegt: "hij heeft ulieden zeer begeerd," - dan wordt hier de
werkwoordsvorm gebruikt, die niet de "streep-handeling" maar de punt-handeling wil aanduiden.
Met andere woorden: Satans duistere begeeren heeft nu een hoogte-punt bereikt; er komt een
nieuwe inslag in. Al is de Satan niet gebonden in den tijd, toch leeft hij met den tjd mee, omdat