Deur Christus Alleen - AH Bogaards

Men heeft mij geleerd, dat dit heet: openbaring. God kwam in het vleesch. Wee mij, als ik het
niet geloof, niet er mee werkzaam ben.
Jezus gaat nu heen.
Sluit de oogen, menschen, maar houdt open het hart.
Het Hoofd en de Middelaar van het genadeverbond is hier.
Hij komt, Hij zoekt in den nacht der tijden. Hij zoekt naar de uitverkorenen, Hij zoekt naar de
schare der profeten en der apostelen en naar de wolk tast Hij van getuigen, die nog komen
moeten.
Hij komt.
Hij komt om u te grijpen ten leven, zie dan toch.
Hij komt om mij te grijpen, want op mij liggen geloften.
Hij komt. Maar Hij heeft Zijn oogen wijd open. Hij is nuchter. Hij waakt. Hij komt wakend naar
mij toe, om mij uit Satans klauw te redden bb.
Hij heeft de oogen open. Ik zie, dat Hij over Judas' doode lichaam heenstapt, om mij te grijpen.
Hij vlucht niet weg van den aanblik van Judas. Hij heeft de oogen goed open. Hij verdringt
Judas' lijk niet, om mij te grijpen. Hij is zóó, als Jesaja aan het slot zei - toen kon hij niet meer,
denk ik: "zij zullen de doode lichamen zien der verslagenen, en ze zullen zingen en zingen en
bedevaart doen en God zeer prijzen." cc Nu, zóó komt Jezus, en ziet op het doode lichaam van
den verslagen Judas, en zingt het liefdelied, |195| en zegt, dat Hij een gelofte voor mij heeft. Hij
moet naar mij toe.
Hij komt.
Komt Hij om mij te grijpen
En treedt Hij op weg naar mij over Judas heen
O God, laat Hem niet heen gaan over mijn doode lichaam en niet met open oogen treden over
mijn doode ziel . . . . O God, wees mij zondaar genadig dd. Want Hij . . . . heeft nooit de oogen
toe . . . . Hij kan niets "verdringen" - ook mijn verborgen mensch, mijn Judas-hart is vóór Hem
als Hij komt . . . . O God, wat doet de zaligheid zeer!
Aan Judas kunnen wij zien, dat Christus er geen vrede mee neemt, als iemand enkel maar Jezus
in zijn leven komen laat als ideaal-mensch, als prediker van een hoog ideaal, als een
sublimeering van ons eigen diepere instinct of als een gepaste uitwerking van onze messiaansche
denkbeelden.
In al die vermeende qualiteiten had Judas Jezus zeer bemind.
En in al die hoedanigheden had ook Jezus in Judas' ziel voor een tijd veel mogen en kunnen
verdringen, dat onrein was en zondig.
Maar Christus, Zich in heiligen toorn handhavende tegenover Judas, handhaaft Zich als
Middelaar.
Anders wil Hij niet zijn.
Hij wil niet alleen maar "een mensch" zijn. Want Hij heeft als mensch de middelaarsroeping van
Zijn Vader ontvangen. Dus is Hij de mensch, wijl de Middelaar.
Dit ééne is het groote, en er is een ijzingwekkende spreuk: Alles - of niets! Wie niet als
Middelaar Christus handhaaft en met zijn ziel begeert, die kan veel kwaads terug dringen, en wij
erkennen zelfs gaarne, dat de buitenkant van de "figuur" van Jezus, om het zoo eens te zeggen, in
de wereld nòg heel veel goeds doet, en heel veel kwaads verdring; wij zien Hem nog dagelijks
aan de tafel zitten met een peinzenden Judas; - maar wij houden vol, en betuigen, geconfronteerd