Deur Christus Alleen - AH Bogaards

In de eerste plaats: hoe dwaas is Petrus' voorstel. Wat is dat eigenlijk, noodwoningen voor
hemelgasten te willen bouwen, gelijk eens iemand schreef Wat is dat, hemelgezanten te willen
brengen onder een veilig afdakje van geïmproviseerde hutjes Men kan even goed het licht in
een kruik, of de zon in een kooi besluiten. Wil Petrus hier, zóóveel voet boven den beganen
grond, een soort receptie houden, gearrangeerd door de aarde voor de kinderen des hemels Een
receptie dus, waarbij de aarde den hemel ontvangt Maar Christus zelf heeft het hem heel anders
geleerd. Hij spreekt van een hemelsche receptie, ten dienste van de aarde, waarbij dus de hemel
de aarde ontvangt. Want Hij laat de geloovigen hopen, dat eenmaal de zaligen hen ontvangen,
niet in geïmproviseerde tabernakelen van Petrus' fantasie, maar in de eeuwige tabernakelen
daarboven f. Dat is dus precies andersom dan Petrus wil. Ja, het is toch eigenlijk wèl dwaas.
Maar er is meer. Niet alleen is er dwaasheid, maar er is zonde in Petrus' woorden. Al spreekt
Jezus de woorden niet uit, er is toch nu weer plaats voor een stem, die verwijten gaat: Achter
Mij, satan.
Hiermede loochenen wij niet, dat in Petrus' woorden ook een groote liefde aan het woord komt g.
Wat is hij bereidwillig tot den dienst! Aan hutten voor de andere twee discipelen en voor hem
zelf denkt hij niet. Als maar de Meester met Zijn hemelsche Gasten geborgen is! Waarlijk, hier is
een liefde, die juist in haar spontane woord en in haar groote naïviteit zich onbevangen geeft. Het
is |19| voor deze liefde een van zelf sprekend ding, dat iedereen àlles voor Jezus overheeft.
Immers, bij voorbaat rékent Simon Petrus er al op, dat, wanneer hij voor Jezus werken gaat, de
anderen onmiddellijk gretig zullen meedoen. Laat ons tabernakelen bouwen. Het treft, dat wij
hier zijn. Hier is een sterke liefde voor het licht en een groote lust, dien de leerling aan den
Meester heeft.
Niettemin, dit neemt niets weg van wat wij zeiden, toen wij Simons voorstel zondig noemden.
Wat hij wil, is: het schoone uur vasthouden, dat hier beleefd wordt. En daarmee gaat hij in tégen
het groote thema van het onderhoud, dat hier tusschen Christus en de twee hemelboden gevoerd
wordt. Elia en Mozes plaatsen Christus voor Zijn naderend sterven. Zij confronteeren Hem met
het kruis, en met den nacht, en met den dood. Maar Simon Petrus wil vasthouden deze
schitterende kroon, en uit-rekken dezen blinkenden nacht van licht, schooner dan de dagen, en
fixeeren, binden, deze uitbundigheid van hemelsch leven. Zon, sta stil aan den anderen kant der
wereld, en gij maan, boven deze blanke toppen van licht! h
En terwijl Jezus Christus, óók nog in het aangezicht van hemelsch licht en leven, kiest den
vrijwilligen dood en de helsche duisternis, daar komt wéér Simon, die satan van vleesch en
bloed, en hij houdt Hem tegen, en zegt tot Hem: Meester, verleng dit uur van licht en leven;
maak van dit moment een onvoltooid tegenwoordigen tijd, en laat ons de wereld vergeten en de
menschen vergeten en den tempel, en de massa, en Israëls volk, en het diepe dal van lijders en
klagers vergeten; zeg tot dit schoone uur: O, toef nu nog, gij zijt zoo schoon.
Laat ons niet voorbijzien hier, dat dit alles voor Christus' menschelijke ziel een zware verzoeking
beteekent. Want al wat in Hem is, hijgt naar het licht en hunkert naar het leven. Ook Zijn ziel
zou, indien zij maar een oogenblik zich losmaakte van haar ambtelijke geestelijke roeping, de
prolongatie wel gaarne willen van dit hemelsche gezicht. Daarom is hier dan ook de satan weer,
die verzoekt. Indien de Heiland, al was het ènkel maar met gedàchten, van zich af zou hebben
willen zetten hetgeen God met haast op |20| Hem af laat komen op Golgotha en in Gethsémané,
dan ware Hij ontrouw geweest aan Zijn roeping; dan was er een hiaat geslagen in den gang van
Zijn gehoorzaamheid, en wij allen waren met Hem verloren geweest. Een Christus, die nà het
kruis verheerlijkt wordt, zal Gods triumf zijn; maar een, die vóór het kruis verheerlijkt zou willen
worden, zou een triumf van Satan zijn geweest.