DEEL 1 - ACV Kempen

32
context voor ogen te houden. ACV-Kempen doet dit door nauw contact te houden
met vakbonden uit Roemenië, Congo of Spanje. Regelmatig krijgen we delegaties
van andere vakbonden over de vloer. Door die uitwisseling versterken we elkaar. Maar
ook door actief deel te nemen aan initiatieven als het Europees Sociaal Forum.
Wat viel er zoal te rapen
Het was de eerste keer dat ik meeging. Ik ben dus nog wat ‘beneveld’ door de vele
indrukken en impressies. Heel wat van die grote wereldproblemen hebben nu vlees
en bloed hebben gekregen. Het doet je iets als een jonge Tanzaniaanse vrouw vertelt
hoe de handel in tweedehandskleding, opgezet door enkele multinationals in Europa,
ervoor gezorgd heeft dat de katoenindustrie in haar land over de kop is gegaan.
Met alle desastreuze gevolgen voor de mensen en het land. Of als een Venezuelaan
meer achtergrond geeft over de contra-revolutie in zijn land en de rol die de grote
buitenlandse ondernemingen hierin gespeeld hebben. Of hoe internationale lobbyisten
voor hun rijke klanten, regeringsleiders ‘benaderen’ om industrieel afval te kunnen
dumpen in de zogenaamde derde-wereldlanden. Afval waar ze hier überhaupt niet
over mogen beschikken omdat de productie verboden is. Wat dan weer zorgt voor
gigantische gezondheidsproblemen. Dat geeft je tegelijk een beklemmend gevoel
maar het wakkert ook heel wat vuurtjes in je aan. ‘Not in my name’, denk je dan.
Voor mij is het doel van het ESF om de vele puzzelstukjes die de problemen in onze
wereld voorstellen bij elkaar te leggen om zo het algemeen beeld scherp te krijgen.
Vlaanderen is geen eiland, Europa is geen wereld op zich. Er is geen tweede, derde,
vierde, vijfde of zoveelste wereld. Er is er maar één en daar moeten we zuinig op zijn.
Als we geen rekening houden met de anderen, zal dat op termijn nefast zijn voor ons
allemaal. Solidariteit, eerlijkheid, rechtvaardigheid, openheid dat zijn spilbegrippen
waar het bij de anders-globalisten om draait. Begrippen die we ook in onze vakbond
moeten koesteren.